مروپنم | موارد مصرف و عوارض

مروپنم یک دارو آنتی‌بیوتیکی از خانواده کارباپنم‌ها است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. این دارو معمولاً در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی برای درمان عفونت‌های جدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مروپنم با کاهش رشد و تکثیر باکتری‌ها در بدن، عفونت‌ها را کنترل و بهبود می‌بخشد. این دارو برای درمان مننژیت، عفونت‌های پوستی، عفونت‌های شکمی و سایر عفونت‌های سیستمیک استفاده می‌شود. استفاده از مروپنم باید تحت نظر پزشک صورت گیرد و باید طبق دستورات پزشک مصرف شود.

تزریق مروپنم (meropenem) برای درمان عفونت‌های پوستی و شکمی (ناحیه معده) ناشی از باکتری و مننژیت (عفونت غشاهای اطراف مغز و نخاع) در بزرگسالان و کودکان 3 ماهه و بالاتر مناسب است. برای توجه داشته باشید که آنتی‌بیوتیک‌هایی همچون مروپنم برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا یا دیگر عفونت‌های ویروسی کارآمد نیستند.

مکانیسم اثر مروپنم شامل مهار سنتز دیواره سلولی باکتری است که با اتصال به پروتئین‌های متصل شونده به پنی‌سیلین (PBPs) در دیواره سلولی باکتری، منجر به از هم گسیختگی دیواره سلولی و در نهایت مرگ باکتری می‌شود.

دارو در بیشتر بافت‌های بدن و مایع نخاعی (CSF) توزیع می‌شود و تنها به نسبت ۲٪ به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود. نیمه‌عمر در بالغین و کودکان بیش از ۲ سال ۱ ساعت است و در کودکان ۳ ماه تا ۲ سال ۱.۵ ساعت است.

مروپنم به عنوان یک درمان تک عاملی برای عفونت‌های پیچیده پوست و ساختار پوست، ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس (فقط ایزوله‌های حساس به متی‌سیلین)، استرپتوکوک پیوژنز، استرپتوکوک آگالاکتیه، استرپتوکوک‌های گروه ویریدانس، انتروکوکوس فکالیس (فقط وانکومایسینولاسئوسس)، اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس، باکتروئیدس فرگیلیس و گونه‌های پپتوسترپتوکوک تجویز می‌شود. دوز پیشنهادی برای موارد بالا، ۵۰۰ میلی‌گرم در ۸ ساعت به صورت تزریق داخل وریدی است.

همچنین، مروپنم برای عفونت‌های پیچیده داخل شکمی، به عنوان یک درمان تک عاملی برای درمان آپاندیسیت پیچیده و پریتونیت ناشی از استرپتوکوک‌های گروه ویریدانس، اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه، سودوموناس آئروژینوزا، باکتریوئیدس فراژیلیس، thetaiotaomicron و گونه‌های پپتوسترپتوکوک استفاده می‌شود. دوز پیشنهادی 1 گرم به صورت تزریق داخل وریدی در ۸ ساعت است.

طریقه مصرف مروپنم در کودکان

داروی مروپنم معمولاً هر ۸ ساعت یکبار از طریق تزریق در ورید تجویز می‌شود، طبق دستور پزشک. درمان با این دارو باید تا پایان دوره کامل ادامه یابد، حتی اگر علائم درمانی پس از چند روز از بین بروند؛ زیرا قطع زودهنگام ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود. اگر پس از پایان تجویز نسخه پزشک، وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید. هرگز دوز مصرفی خود را بدون مشورت با پزشک کاهش، افزایش یا قطع نکنید، زیرا دوز باید بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان تنظیم شود و در مورد کودکان، دوز مصرفی باید بر اساس سن و وزن آن‌ها تعیین گردد.

عوارض نسبتاً شایع (%10-1) مصرف مروپنم شامل عوارضی همچون:

• عوارض قلبی عروقی از قبیل بیماری عروق محیطی، شوک، برادی‌کاردی، ایست قلبی، نارسایی قلبی، درد قفسه سینه، افزایش یا کاهش فشارخون، سکته قلبی، ادم محیطی، آمبولی ریه، سنکوپ، تاکی‌کاردی؛
• عوارض سیستم اعصاب مرکزی شامل سردرد، درد، آژیتاسیون، اضطراب، لرز، گیجی، دلیریوم (روان‌آشفتگی)، افسردگی، سرگیجه، خواب‌آلودگی، توهم، بی‌خوابی، عصبانیت، خواب‌رفتگی اندام، تشنج؛
• عوارض پوستی شامل راش پوستی، خارش، زخم پوستی، افزایش تعریق، کهیر؛
• عوارض غدد درون‌ریز و متابولیسمی نظیر افت قندخون و هایپرولمی (افزایش حجم مایعات بدن)؛
• عوارض گوارشی از جمله تهوع، اسهال، یبوست، استفراغ، کاندیدیاز دهانی، بیماری گوارشی، التهاب زبان، درد شکمی، بی‌اشتهایی، سوءهاضمه، بزرگ شدن شکم، نفخ، انسداد روده؛
• عوارض ادراری تناسلی از قبیل سوزش ادرار، درد لگن، بی‌اختیاری ادرار، کاندیدیاز ولوواژینال؛
• عوارض هماتولوژی و انکولوژیکی مانند آنمی، آنمی هیپوکروم؛
• عوارض کبدی شامل یرقان کلستاتیک، نارسایی کبدی، یرقان؛
• عوارض عفونی مانند سپسیس؛
• عوارض موضعی از قبیل التهاب محل تزریق؛
• و سایر عوارض متفرقه که درصد آن‌ها مشخص نیست از جمله کاهش پتاسیم خون، افزایش لاکتات دهیدروژناز، خون در ادرار، کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبین، افزایش زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT)، کاهش PT، کاهش شمار گلبول‌های سفید، افزایش سطح ائوزینوفیل، لکوسیتوز، اختلالات مرتبط با سطح پلاکت، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش آلکالین فسفاتاز سرم، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، افزایش بیلی روبین سرم، افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم.

استفاده از مروپنم در دوران شیردهی ممکن است مجاز باشد، اما ارتباط با پزشک برای اطمینان از سلامتی شما و نوزادتان اساسی است.

دریافت هر دوز از این دارو باید به صورت برنامه‌ریزی شده و طبق دستورالعمل صورت گیرد، زیرا این موضوع بسیار حائز اهمیت است و می‌تواند باعث اثرگذاری بیشتر دارو شود. اگر دوزی از این دارو را فراموش کردید، باید بلافاصله با پزشک معالج یا پزشک داروخانه تماس بگیرید و از او بخواهید تا یک برنامه دوز جدید تعیین کند. همچنین برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.

قبل از استفاده از داروی مروپنم (meropenem)، در صورت حساسیت به این دارو یا داروهای دیگری از گروه کارباپنم‌ها (مانند ایمی‌پنم)؛ پنی‌سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها، از مصرف آن خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگری ایجاد کند. همچنین، اگر سابقه بیماری‌های مغزی (مانند تشنج، آسیب سر، تومور)، بیماری‌های کلیوی، معده یا روده (مانند کولیت)، حساسیت خاص به آنتی‌بیوتیک، بیماری‌های کبدی و… دارید، حتماً با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای استفاده از این دارو مشورت کنید. در ادامه به برخی از موارد احتیاط و هشدارهای مربوط به استفاده از داروی مروپنم خواهیم پرداخت؛

مشخصات کلی تداخلات:

• اختلال در پاسخ ایمنی در برابر عوامل باکتریایی
• سوبسترای OAT1
• سوبسترای OAT3
• تغییر در فلور نرمال دستگاه گوارش
• کاهش آستانه تشنج

تداخلات رده X (پرهیز):

• ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)
• واکسن آبله
• پروبنسید

کاهش اثرات داروها توسط مروپنم:

• ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)
• واکسن ب.ث.ژ (ایمنی‌زا)
• واکسن آبله
• لاکتوباسیلوس و استریول
• سدیم پیکوسولفات
• واکسن حصبه
• فرآورده‌های والپروات

کاهش اثرات مروپنم توسط داروها:

• تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات داروها توسط مروپنم:

• تداخل قابل توجهی مشخص نشده است.

افزایش اثرات مروپنم توسط داروها:

• پروبنسید

تداخل با غذا:

• ذکر نشده است.