لوزارتان | موارد مصرف و عوارض

لوزارتان (Losartan) یکی از داروهای مؤثر و پرکاربرد در درمان بیماری‌های قلبی و عروقی است که از جمله مشکلات جدی سلامتی جوامع جهانی محسوب می‌شوند. این دارو با تأثیر بر سیستم عروق و فشار خون، در بهبود عملکرد قلب و کنترل فشار خون تاثیرگذار است. در حال حاضر، لوزارتان به‌عنوان یک بلوک‌کننده گیرنده آنژیوتانسین II، جزو داروهای اصلی است که به‌طور گسترده در معالجه بیماران مبتلا به فشار خون بالا، نارسایی قلبی و حفاظت از کلیه‌ها در بیماران دیابتی با عوارض کلیوی، استفاده می‌شود.

به دلیل اهمیت بالای مشکلات قلبی و عروقی، شناخت صحیح از مکانیسم عمل، فارماکوکینتیک، و کاربردهای لوزارتان ضروری است. این دارو با مهار پیوند آنژیوتانسین II به گیرنده AT1 در انواع بافت‌ها از جمله عضلات صاف عروق و غدد آدرنال، به کاهش فشار خون و بهبود عملکرد قلب و عروق کمک می‌کند.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

لوزارتان چیست؟

لوزارتان، یکی از داروهای بلوک کننده گیرنده آنژیوتانسین II، از داروهای محبوب قلبی در ایران است. این دارو با کاهش کار قلب و کنترل فشار خون، اثر مهار کننده‌ای را بر روی سیستم عروق خونی دارد. با اثر بر آلدوسترون، مسئول افزایش حجم خون، جریان خون را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. لوزارتان به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای کنترل فشار خون، درمان نارسایی قلبی، و محافظت از کلیه‌ها در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ با عوارض کلیوی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، ترکیبات دارویی مانند Cozaar، که لوزارتان و هیدروکلروتیازید را ترکیب می‌کند، برای بهبود عملکرد قلب و عروق با استفاده آسان‌تر و اثربخش‌تر تجویز می‌شوند.

لوزارتان

مکانیسم اثر لوزارتان

لوزارتان، با مهار پیوند آنژیوتانسین II به AT1 در بسیاری از بافت‌ها از جمله عضلات صاف عروق و غدد آدرنال، به صورت رقابتی عمل می‌کند. این دارو به متابولیت فعال خود، E-3174، که دارای قدرت 10 تا 40 برابر لوزارتان است و به عنوان یک آنتاگونیست غیر رقابتی AT1 عمل می‌کند، متابولیزه می‌شود. این مهار پیوند آنژیوتانسین II به AT1 منجر به مهار اثرات منقبض کننده عروق و ترشح آلدسترون با واسطه‌گری AT1 می‌گردد که به کاهش مقاومت عروق و فشار خون منجر می‌شود. داروی لوزارتان به طور انتخابی تری برای AT1 نسبت به AT2 است و مهار ترشح آلدسترون می‌تواند منجر به افزایش ترشح سدیم و آب و در عین حال کاهش ترشح پتاسیم شود.

فارماکوکینتیک لوزارتان

لوزارتان پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب شده و در متابولیسم عبور اول کبدی قرار می‌گیرد، و فراهمی زیستی سیستمیک آن حدود ۳۳٪ است. حداکثر غلظت پلاسمایی میانگین برای لوزارتان و متابولیت فعال آن به ترتیب در یک و سه تا چهار ساعت پس از مصرف خوراکی به دست می‌آید. لوزارتان به نسبت ۹۹.۷٪ به پروتئین‌های پلاسمایی، به ویژه آلبومین، متصل می‌شود. بعد از مصرف خوراکی، تقریباً ۳۵٪ از مقدار مصرفی لوزارتان از طریق ادرار و حدود ۶۰٪ از طریق مدفوع دفع می‌شود. در صورت تزریق داخل وریدی، حدود ۴۵٪ از مقدار مصرفی از طریق ادرار و ۵۰٪ از طریق مدفوع دفع می‌شود. نیمه‌عمر نهایی لوزارتان حدود دو ساعت و برای متابولیت فعال آن حدود ۶ تا ۹ ساعت است.

پیش از مصرف لوزارتان

مراقبت هایی که باید در مصرف لوزارتان داشته باشید:

اطلاع‌رسانی به پزشک: در صورت وجود سوابق مشکلات کلیوی، مشکلات دریچه‌های قلبی یا عضلات قلبی، یا مشکلات کبدی، حتماً پزشک خود را مطلع سازید.
اطلاعات درمانی: پیش از شروع مصرف، لیست کامل داروهای مصرفی خود را به پزشک یا داروسازتان ارائه دهید.
دوزهای تدریجی: ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار کم‌تری شروع کند و سپس مقدار دارو را تدریجی افزایش دهد تا بدن شما به آن عادت کند.
زمان مصرف: زمان مشخصی در روز را برای مصرف دارو تعیین کنید و آن را به‌طور منظم مصرف کنید.
تداخل با غذا: این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می‌توانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کنید.
پیگیری پزشکی: برای مصرف بلندمدت، به دستور پزشک عمل کنید و معاینات و آزمایشات را دوره‌ای انجام دهید.
توجه به تداخلات دارویی: مصرف برخی از داروها ممکن است باعث افزایش احتمال بروز عوارض دارویی لوزارتان شود.
رژیم غذایی: رعایت رژیم غذایی مناسب به‌توصیه پزشک برای کنترل فشار خون و اثربخشی بیشتر دارو بسیار مهم است.
عوارض مصرف: مصرف این دارو ممکن است برخی عوارض نظیر سرگیجه و از حال رفتن را تشدید کند.
نمک‌های حاوی پتاسیم: در مدت درمان با این دارو از مصرف نمک‌های حاوی پتاسیم خودداری کنید.

نحوه عملکرد لوزارتان و موارد مصرف

لوزارتان یک آنتاگونیست ( ضد ) گیرنده آنژیوتانسین II می باشد که با بلوک انتخابی گیرنده های AT1 و کاهش اثر فشاری آنژیوتانسین II باعث کاهش فشار خون در بدن می شود ؛ لوزارتان در درمان بیماری پر فشاری خون خصوصا در بیمارانی که در اثر دیگر مهار کننده های ACE ( مانند کاپتوپریل و انالاپریل ) دچار سرفه می شوند و همچنین جهت کاهش خطر حملات قلبی در افراد مبتلا به هیپروتروفی بطن چپ ( LVH ) کاربرد دارد.

آنژیوتانسن یک هورمون پروتیینی است که ابتدا پیش ساز آن در کبد ساخته شده و سپس طی تغییری در زنجیره آمینواسیدی آن به آنژیوتانسین II در عروق تبدیل می شود که عمدتا در ریه ها تجمع یافته اند . عملکرد آن بدین صورت است که در رگ ها موجب تنگی عروق و در کلیه ها با تاثیر بر ماده دیگری به نام آلدوسترون و هورمون ضدادراری ( ADH ) باعث افزایش بازجذب سدیم و به همراه آن افزاش آب بدن در توبول های کلیه شده که باعث بالا رفتن حجم مایعات در بدن و به طبع آن از بالا رفتن فشار خون جلوگیری می شود .

به دلیل اینکه فشار خون بالا معمولا یک بیماری مزمن می باشد و درمانی ندارد ؛ مصرف این دارو به مدت طولانی توسط پزشک معالج تجویز خواهد شد ، در نتیجه مصرف این دارو باید حتی زمانی که احساس بهبودی کرده اید ، ادامه داشته باشد و دارو را نباید با نظر شخصی خود قطع کنید و فقط در صورت صلاحیت دید پزشک و چک آزمایشات دوره ای توسط ایشان امکان پذیر می باشد .

این دارو جهت کاهش دادن ریسک بروز سکته مغزی ( CVA ) در برخی از بیماران مبتلا به اختلالات قلبی ممکن مصرف شود.

نحوه مصرف لوزارتان

پیش از شروع مصرف داروی لوزارتان، راهنمای مصرف دارو را مطالعه کنید یا از پزشک خود در مورد نحوه استفاده مشورت بگیرید.
معمولاً قرص لوزارتان ۲۵ یا ۵۰ میلی‌گرم را یک بار در روز، همراه یا بدون غذا، طبق دستور پزشک مصرف کنید.
اگر از شربت لوزارتان استفاده می‌کنید، از پیمانه‌ی مخصوص میل استفاده کنید و از قاشق غذاخوری خودداری کنید.
برای اثربخشی بیشتر، دارو را به طور منظم و در زمان مشخص مصرف کنید، حتی اگر بهبودی احساس کردید.
هیچگاه داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
تغییرات در شیوه زندگی مانند کاهش استرس، ورزش و تغییرات در رژیم غذایی ممکن است اثربخشی دارو را افزایش دهد. با پزشک یا داروساز خود در این خصوص مشورت کنید.
تست‌های آزمایشگاهی باید به صورت دوره‌ای انجام شوند تا از عوارض جانبی مربوط به داروی لوزارتان جلوگیری شود. با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.
فشار خونتان را به طور منظم اندازه‌گیری کنید و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید.
در صورتی که دوز دارو را فراموش کردید، آن را در اولین فرصت ممکن مصرف کنید، اما اگر نزدیک به زمان مصرف بعدی است، دوز مضاعف را مصرف نکنید و فقط دوز مقرر را مصرف کنید.

تداخلات دارویی لوزارتان

تداخلات دارویی مرتبط با لوزارتان:

مشخصات کلی تداخلات:

عامل ضد فشارخون
کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
تشدید هایپرکالمی
آنتاگونیست آنژیوتانسین II تیپ 1

تداخلات رده X (پرهیز):

برومپریدول

کاهش اثرات داروها توسط لوزارتان:

آنژیوتانسین II

کاهش اثرات لوزارتان توسط داروها:

آمفتامین‌ها، بریگاتینیب، برومپریدول، مهارکننده‌های متوسط CYP2C9، القاکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، دکس متیل‌فنیدات، انزالوتامید، اردافیتینیب، گیاهان (با خاصیت افزاینده فشارخون)، ایووسیدنیب، متیل‌فنیدات، میتوتان، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، ریفامپین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب، یوهیمبین

افزایش اثرات داروها توسط لوزارتان:

آمیفوستین، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، برومپریدول، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دروسپیرنون، دولوکستین، داروهای کاهنده فشارخون، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، لیتیم، نیتروپروسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، فولکودین، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم، سدیم فسفات‌ها، تاکرولیموس (سیستمیک)

افزایش اثرات لوزارتان توسط داروها:

آلفوزوسین، آلیسکایرن، فرآورده‌های ترکیبی ضدویروس هپاتیت سی، باربیتورات ها، بنپریدول، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، مهارکننده‌های متوسط CYP2C9، داپوکستین، دیازوکسید، اپلرنون، هپارین، هپارین (با وزن مولکولی پایین)، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، لورمتازپام، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، نمک‌های پتاسیم، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، رانولازین، تولواپتان، تری‌متوپریم

تداخل با غذا:

هیچ مواردی ذکر نشده است.

عوارض جانبی لوزارتان

عوارض نا مطلوب لوزارتان شامل درد قفسه سینه ( Chest Pain )، افت فشار خون، افت فشار خون وضعیتی، فیبریلاسیون دهلیزی ( AF )، حوادث عروق مغزی، ادم، تپش قلب و سنکوپ است.

آثار لوزارتان بر روی سیستم اعصاب مرکزی ( CNS ) شامل خستگی، ضعف عضلات، سرگیجه، افسردگی، خواب آلودگی، سردرد، میگرن، خواب رفتگی اندام و اختلال خواب است.

سایر اختلالات آن شامل اسهال، درد شکمی، یبوست، تهوع، استفراغ، کمردرد، درد مفاصل، درد عضلانی، سرفه و تنگی نفس است.

هایپرکالمی ( بالا رفتن پتاسیم در خون ) نیز از عوارضی است که موجب تشدید آن می شود.

لوزارتان می تواند بر عملکرد برخی از دارو ها مانند خود داروی انژوتانسین تاثیر منفی گذاشته و باعث کاهش آن شود.

داروهایی که باعث کاهش عملکرد لوزارتان در بدن می شوند شامل: آمفتامین‌ها، متیل‌فنیدات، میتوتان، گیاهان ( با خاصیت افزاینده فشار خون ) و ریفامپین

داروهایی که باعث افزایش عملکرد لوزارتان در بدن می شوند شامل موارد زیر است:

آلفوزوسین، باربیتورات ها، هپارین، گیاهان ( با خاصیت کاهنده فشار خون )، لورمتازپام، مولسی‌ دومین و نفتوپیدیل

این دارو باعث افزایش عملکرد برخی از دارو ها در بدن می شود که شامل موارد زیر است:

سایر مهار کننده‌ های آنزیم تبدیل‌ کننده آنژیوتانسین، دارو های ضد سایکوز نسل دوم ( مانند الانزاپین و کوتیاپین )، برومپریدول، دارو های کاهنده فشار خون ( مانند کاپتوپریل و انالاپریل )، دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی NSAIDs ( مانند آسپرین و ناپروکسن و کتورولاک و ایبوپروفن )، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم ( اسپیرونولاکتون ) و سدیم فسفات‌ها

تا به امروز مصرف این دارو با خوردن غذا سابقه تداخلی نداشته است و می توان بعد و یا قبل از غذا مصرف شود.

در صورتی که سابقه هر گونه اختلالات کلیوی، قلب و عروقی و کبدی به پزشک معالج خود اطلاع دهید.

در مدت زمان درمان این دارو احتمال بروز عوارضی مانند سر گیجه وجود دارد.

دوره درمان با این دارو باید کامل باشد، از قطع یکباره و ناگهانی آن خودداری کنید و این دارو باید هر روز در یک زمان مشخص مصرف شود.

از مصرف نمک های حاوی پتاسیم و غذای هایی که حاوی مقادیر زیادی از پتاسیم هستند باید خودداری کرد.

در طی دوران مصرف این دارو باید آزمایشات و پایش میزان پتاسیم خون صورت گیرد تا در صورت بروز اختلال در میزان آنها پزشک مطلع باشد و تصمیم لازم را بگیرد.

از مصرف دارو های که تاریخ انقضا آن تمام شده پزهیز کنید و آن ها را دور انداخته.

این دارو فشار خون را درمان نمی کند بلکه علائم آنرا کنترل خواهد کرد.

داشتن رژیم غذایی مناسب و فعالیت بدنی روزانه در کنترل میزان فشار خون بسیار مناسب است.

مصرف لوزارتان در بارداری

نوزادانی که با داروهایی که باعث افت فشار خون، الیگوری و هیپرکالمی شده‌اند، در داخل رحم مواجه شده‌اند، باید به دقت بررسی و مشاهده شوند. هنوز مشخص نیست که آیا لوزارتان و متابولیت فعال آن در شیر انسان دفع می‌شوند یا خیر، اما در آزمایشات حیوانی، سطوح قابل توجهی از این داروها در شیر مادران جاندار دیده شده است. با توجه به احتمال بروز عوارض جانبی بر روی نوزاد، تصمیم در مورد ادامه یا قطع مصرف دارو باید با توجه به وضعیت مادر گرفته شود.

مصرف لوزارتان در شیردهی

در شرایط غیرعادی که جایگزین مناسبی برای درمان با داروهای تأثیرگذار بر سیستم رنین آنژیوتانسین برای یک بیمار خاص وجود ندارد، مادر را از خطر بالقوه برای جنین آگاه کنید. در بیمارانی که در دوران بارداری از این داروها استفاده می‌کنند، آزمایشات سونوگرافی سریال را برای ارزیابی محیط داخل آمنیوتیک انجام دهید. زمان آزمایش جنین باید بر اساس هفته بارداری مناسب انتخاب شود. در صورت مشاهده الیگوهیدرآمنیوس، درمان را قطع کنید. پزشکان باید توجه داشته باشند که الیگوهیدرآمنیوس ممکن است تا زمانی که جنین دچار آسیب غیرقابل برگشت شده باشد، ظاهر نشود.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.