کاپتوپریل

این دارو یک داروی مهار کننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین ۱ به ۲ است که برای کم شدن فشار خون، بهبود نارسایی قلبی، محافظت از قلب و عروق در برابر آسیب و حمله قلبی و محافظت از کلیه‌ها در افراد دیابتی تجویز می‌شود.

ACEI مانند کاپتوپریل با مهار ساخت آنژیوتانسین ۲، باعث گشاد شدن عروق و کاهش بازگشت آب به خون می‌شود، که به طور کلی منجر به کاهش فشار خون در بدن می‌شود.

کاپتوپریل علاوه بر کاهش فشار خون، به کاهش عوارض ناشی از کاهش کار قلب کمک می‌کند و با اثر محافظتی خود بر روی قلب، روند پیشرفت نارسایی قلبی را کند می‌کند.

این دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر جهت بهبود شرایط تجویز شود.

کاپتوپریل در ترکیب با داروهای دیگر نیز تولید می‌شود، بطور مثال، قرص با نام تجاری capozide که ترکیبی از کاپتوپریل و هیدروکلروتیازید است، با کاهش تعداد قرص مصرفی در روز، موجب تسهیل درمان برای بیمار می‌شود.

• دارو را به دقت و طبق دستور پزشک خود مصرف کنید، زیرا مقدار مصرف آن براساس شرایط شما تعیین شده است.
• کاپتوپریل ممکن است به صورت یک، دو یا سه بار در روز به شما تجویز شود.
• بهتر است اولین دوز دارو را شب قبل از خواب مصرف کنید، زیرا ممکن است در اولین مصرف به سرگیجه دچار شوید.
• پس از اولین مصرف، می‌توانید دارو را در هر زمانی از روزی که برایتان راحت تر است مصرف کنید، اما بهتر است صبح ها مصرف شود تا احتمال فراموشی کمتر شود.
• در صورت تجویز بیش از یک قرص در روز، قرص‌ها را با فاصله زمانی مناسب و با میزان مشخص شده توسط پزشک مصرف کنید.
• این دارو با هیچ نوع غذایی تداخل ندارد و می‌توانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کنید.
• در صورتی که یک نوبت از دارو را فراموش کردید، آن را بلافاصله مصرف کنید، اما از مصرف دو برابر در یک نوبت خودداری کنید.

در مقابل فشار خون بالا، مقادیر معمول مصرف برای بزرگسالان به شرح زیر است:

• مقدار اولیه: 25 میلی‌گرم خوراکی، 2 تا 3 بار در روز، یک ساعت قبل از غذا.
• مقدار نگهدارنده: 25 تا 150 میلی‌گرم خوراکی، 2 تا 3 بار در روز، یک ساعت قبل از غذا.

برای نارسایی احتقانی قلب در بزرگسالان، مقادیر معمول به شرح زیر است:

• مقدار اولیه: 25 میلی‌گرم خوراکی، 3 بار در روز.
• مقدار نگهدارنده: 50 میلی‌گرم، سه بار در روز (ممکن است به حداکثر 100 میلی‌گرم، سه بار در روز افزایش یابد، با فاصله حداقل دو هفته).

برای کودکان، مقادیر مصرف به شرح زیر است:

نوزادان نارس و نوزادان کامل تا 7 روزه:

• مقدار اولیه: 0.01 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدنی، هر 8 تا 12 ساعت.

نوزادان کامل با سن بیشتر از 7 روز:

• مقدار اولیه: 0.05 تا 0.1 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدنی، هر 8 تا 24 ساعت.

نوپا:

• مقدار اولیه: 0.15 تا 0.3 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدنی.

کودکان:

• مقدار اولیه: 0.3 تا 0.5 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدنی.

کودکان بزرگتر:

• مقدار اولیه: 6.25 تا 12.5 میلی‌گرم بر دوز، هر 12 تا 24 ساعت.

نوجوانان تا بزرگسالان:

• مقدار اولیه: 12.5 تا 25 میلی‌گرم بر دوز، هر 8 تا 12 ساعت، با افزایش مقدار مصرف هر یک یا دو هفته به 25 میلی‌گرم بر دوز.
• حداکثر مقدار مجاز: 450 میلی‌گرم در روز.

• در صورت بارداری یا قصد شیردهی، حتماً پزشک خود را مطلع نمایید.
• اگر سابقه‌ای از مشکلات کلیوی، افزایش چربی خون و کلسترول، مشکلات عضلات قلبی یا بیماری‌های قلبی مادرزادی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورتی که بدن شما در وضعیت کم آبی قرار گرفته است به علت اسهال یا بیماری‌های اخیر، به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر مبتلا به بیماری لوپوس هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورت داشتن سابقه ورم در صورت، زبان یا گلو (آنژیوادم)، به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر حساسیت زنبوری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• اگر تحت دیالیز قرار دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• لازم است پیش از شروع مصرف وارفارین، لیستی از تمامی داروهایی که ممکن است مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروسازتان ارائه دهید، زیرا این دارو ممکن است در عملکرد داروهای دیگر اختلال ایجاد کند.
• اگر سابقه‌ای از حساسیت به داروهای دیگر مانند ACEI (مانند لیزینوپریل، لوزارتان، والسارتان و…) دارید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض نامشخص (بدون درصد مشخص):

• قلبی عروقی: از جمله آنژین صدری، ایست قلبی، آریتمی قلبی، نارسایی قلبی، گرگرفتگی، سکته قلبی، افت فشارخون وضعیتی، پدیده رینود، سنکوپ
• سیستم اعصاب مرکزی: شامل آتاکسی، بی‌کفایتی عروق مغزی، گیجی، افسردگی، خواب آلودگی، ضعف عضلات، عصبانیت
• پوستی: از جمله پمفیگوئید بولوس، اریتم مولتی فرم، درماتیت اکسفولیاتیو، رنگ پریدگی، سندرم استیونس جانسون
• غدد درون ریز و متابولیسم: ژینکوماستی، کاهش سدیم خون (علامت دار)
• گوارشی: شامل کلستاز، سوء هاضمه، التهاب زبان، پانکراتیت
• ادراری تناسلی: ضعف جنسی، سندرم نفروتیک، کم ادراری، تکرار ادرار
• هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، آنمی، پان‌سیتوپنی (کاهش تمام سلول های خون)، ترومبوسیتوپنی
• کبدی: شامل نکروز کبدی (نادر)، هپاتیت، افزایش آلکالین فسفاتاز سرم، افزایش بیلی روبین سرم، افزایش سطح سرمی آنزیم های ترانس آمیناز، یرقان
• ازدیاد حساسیت: از جمله واکنش شبه آنافیلاکسی، آنژیوادم
• عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلات، ضعف
• چشمی: تاری دید
• کلیوی: پرادراری، نارسایی کلیوی، بی کفایتی کلیوی
• تنفسی: برونکواسپاسم، پنومونی ائوزینوفیلی، رینیت

عوارض نسبتا شایع (با درصد 10-1):

• قلبی عروقی: شامل افت فشارخون، درد قفسه سینه، تپش قلب، تاکی کاردی
• پوستی: راش پوستی، خارش
• غدد درون ریز و متابولیسم: زیاد شدن پتاسیم خون
• گوارشی: اختلال چشایی
• ادراری تناسلی: حضور پروتئین در ادرار
• هماتولوژی و انکولوژی: نوتروپنی (در افراد مبتلا به بی کفایتی کلیوی یا بیماری عروقی کلاژن)
• ازدیاد حساسیت: شامل واکنش ازدیاد حساسیت (راش، خارش، تب، درد مفاصل و افزایش سطح ائوزینوفیل)
• کلیوی: شامل افزایش کراتینین سرم، بی کفایتی کلیوی
• تنفسی: سرفه

مدت درمان با این دارو معمولاً طولانی است، بنابراین حتماً تحت نظر پزشک خود قرار بگیرید و معاینات و آزمایشات دوره‌ای را به طور منظم انجام دهید تا پیشرفت درمانی شما مورد بررسی قرار گیرد.

راهنمایی‌های پزشک خود را درباره رعایت یک رژیم غذایی سالم و کم نمک، ترک سیگار و الکل و داشتن فعالیت بدنی مناسب دنبال کنید.

برای کنترل فشار خون و بهبود اثر دارو، رعایت یک رژیم غذایی و سبک زندگی مناسب بسیار حیاتی است که توسط پزشک توصیه می‌شود.

در مدت درمان با این دارو، از مصرف نمک‌های حاوی پتاسیم خودداری کنید.

مصرف الکل همراه با این دارو ممکن است عوارضی داشته باشد، بنابراین در صورت مصرف اخیر الکل به پزشک خود اطلاع دهید.

افراد دیابتی باید به ویژه هوشیار باشند، زیرا کاپتوپریل ممکن است باعث افزایش اثر داروهای ضد دیابت شود.

اگر قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا برخی داروهای بیهوشی ممکن است بر فشار خون شما تأثیر بگذارند.