پیریمیدون (لیسکانتین، پریمیوا) | عوارض و موارد مصرف

پیریمیدون (Pyrimidine) یک داروی مهم در درمان تشنج‌ها است که اثرات ضد تشنجی دارد و در کنترل تشنج‌های مختلف کاربرد دارد. این دارو با کاهش فعالیت برههای نورونی در مغز، اثر مهاری بر سیستم عصبی مرکزی دارد و به‌این‌ترتیب می‌تواند از حملات تشنجی جلوگیری کند یا آن‌ها را کاهش دهد. پیریمیدون به‌صورت منفرد یا همراه با داروهای دیگر مانند دیازپام (Valium) و دیگوکسین (Digoxin) مصرف می‌شود. این دارو اغلب برای درمان تشنج‌های جزئی و گسترده استفاده می‌شود و در برخی موارد، برای کنترل وضعیت‌های تشنجی اورژانسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

علاوه بر اثرات مفید در کنترل تشنج‌ها، پیریمیدون می‌تواند عوارض جانبی نظیر خواب آلودگی، سردرد، سرگیجه، اختلالات گوارشی، لرزش و مشکلات حافظه را نیز به همراه داشته باشد.

 

پیریمیدون چیست؟

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

خدمات مرتبط

 

پیش از مصرف پریمیدون

نکات مهم پیش از مصرف پریمیدون:

• همیشه دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک خود مصرف کنید. دستورالعمل های روی برچسب دارو را به دقت بخوانید و در صورت بروز هرگونه سوال از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
• پریمیدون را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد. اگر مصرف این دارو با معده شما ناراحتی ایجاد می کند، می توانید آن را با غذا یا شیر مصرف کنید.
• دوز مصرف پریمیدون از فردی به فرد دیگر متفاوت است. پزشک شما دوز و برنامه مصرفی را بر اساس سن، وزن، شرایط پزشکی و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تعیین خواهد کرد.
• ممکن است پزشک شما درمان با دوز کم پریمیدون را شروع کند و به تدریج آن را افزایش دهد. این کار به منظور کاهش خطر عوارض جانبی به شما کمک می کند.
• به طور مرتب پریمیدون مصرف کنید، حتی اگر احساس خوبی دارید. از قطع ناگهانی مصرف این دارو خودداری کنید، زیرا این امر می تواند باعث تشنج شود.
• اگر یک دوز را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر زمان مصرف دوز بعدی نزدیک است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و به برنامه دارویی معمول خود ادامه دهید.
• پریمیدون را می توان با سایر داروها تداخل داشته باشد. قبل از مصرف پریمیدون، تمام داروهایی را که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی، بدون نسخه و مکمل های گیاهی به پزشک خود بگویید.

 

مکانیسم اثر پیریمیدون

مکانیسم دقیق اثر پریمیدون هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، تصور می شود که از طریق چندین مکانیسم عمل می کند:

• مهار کانال های سدیمی: پریمیدون می تواند کانال های سدیمی را در سلول های عصبی مسدود کند. این امر از ورود یون های سدیم به سلول ها جلوگیری می کند و می تواند به کاهش فعالیت الکتریکی غیرطبیعی مغز که در تشنج رخ می دهد، کمک کند.
• افزایش فعالیت GABA: پریمیدون می تواند فعالیت گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) را در مغز افزایش دهد. GABA یک انتقال دهنده عصبی است که به کاهش فعالیت مغز کمک می کند و تصور می شود در کنترل تشنج نقش دارد.
• تاثیر بر گیرنده های AMPA: پریمیدون می تواند بر گیرنده های AMPA (α-amino-3-hydroxy-5-methyl-4-isoxazolepropionic acid) در مغز تأثیر بگذارد. این گیرنده ها در انتقال سیگنال های عصبی نقش دارند و تصور می شود در فعالیت تشنجی نقش دارند.

علاوه بر این، پریمیدون ممکن است اثرات دیگری نیز در مغز داشته باشد که هنوز به طور کامل شناخته نشده است.

مهم است که توجه داشته باشید که پریمیدون در بدن به متابولیت فعال خود، فنوباربیتال تبدیل می شود. فنوباربیتال نیز یک داروی ضد تشنج است و تصور می شود که بخشی از اثرات ضد تشنجی پریمیدون را ایجاد می کند.

نحوه استفاده از پریمیدون

قبل از شروع استفاده از پیریمیدون و هر بار که دوباره پر می کنید، راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروساز خود را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً 3 تا 4 بار در روز مصرف کنید. در صورت بروز ناراحتی معده با غذا یا شیر مصرف شود. ممکن است پزشک به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم قبل از خواب شروع کنید و به تدریج دوز مصرفی خود را افزایش دهید تا از عوارض جانبی مانند خواب آلودگی و سرگیجه جلوگیری کنید. اگر در حال تغییر از یک ضد تشنج متفاوت به پیریمیدون هستید، ممکن است پزشک به شما دستور دهد که داروی قدیمی خود را ادامه دهید و با شروع مصرف پریمیدون به آرامی دوز را کاهش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

دوز

دوز بر اساس وضعیت پزشکی، سن، وزن، آزمایشات آزمایشگاهی و پاسخ به درمان است. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا به بهترین دوز برای شما برسد.

این دارو زمانی بهترین اثر را دارد که مقدار دارو در بدن شما در یک سطح ثابت نگه داشته شود. این دارو را در فواصل مساوی مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان های معینی مصرف کنید.

مصرف این دارو (و سایر داروهای ضد تشنج) را بدون مشورت با پزشک متخصص در منزل قطع نکنید. در صورت قطع ناگهانی این دارو، تشنج شما ممکن است بدتر شود یا باعث تشنج بسیار شدید شود که درمان آن دشوار است (استاتوس صرع).

اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک (مانند اضطراب، توهم، پرش، مشکل خواب) داشته باشید. ترک پیریمیدون می تواند شدید باشد و شامل تشنج و (به ندرت) مرگ باشد. برای کمک به جلوگیری از قطع مصرف، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد. اگر پریمیدون را برای مدت طولانی یا در دوزهای بالا استفاده کرده باشید، احتمال قطع مصرف وجود دارد. در صورت ترک مصرف فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

اگرچه این دارو به بسیاری از افراد کمک می کند، اما گاهی اوقات ممکن است باعث اعتیاد شود. در صورت داشتن اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر/الکل)، این خطر ممکن است بیشتر باشد. این دارو را دقیقاً همانطور که برای کاهش خطر اعتیاد تجویز شده است مصرف کنید. از دکتر یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر بپرسید.

اگر کنترل تشنج شما بدتر شد (مانند افزایش تعداد تشنج ها) به پزشک خود اطلاع دهید.

 

موارد احتیاط پیریمیدون

قبل از مصرف پیریمیدون، اگر به آن حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. یا به سایر باربیتورات ها (مانند فنوباربیتال)؛ یا سایر داروهای ضد تشنج (مانند کاربامازپین،اکسکاربازپین، فنی توئین)؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو، تاریخچه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در مورد: مشکلات هورمونی خاص (بیماری آدرنال مانند بیماری آدیسون)، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، بیماری ریوی (مانند آپنه خواب، بیماری انسدادی مزمن ریه-COPD) اختلالات روانی/خلقتی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر/الکل).

این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. مصرف الکل یا ماری جوانا (حشیش) همراه با این دارو می تواند سرگیجه یا خواب آلودگی شما را تشدید کند. رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید یا کاری را که نیاز به هوشیاری دارد انجام ندهید تا زمانی که بتوانید آن را با خیال راحت انجام دهید. از نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر از ماری جوانا (حشیش) استفاده می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

افراد مسن ممکن است نسبت به اثرات این دارو به ویژه خواب آلودگی و سرگیجه حساس تر باشند. با این حال، این دارو اغلب می تواند به جای خواب آلودگی در افراد مسن باعث هیجان یا سردرگمی شود.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی دارو حساس تر باشند. این دارو اغلب می تواند به جای خواب آلودگی در کودکان خردسال باعث ایجاد هیجان شود.

مصرف پیریمیدون در بارداری

مصرف پیریمیدون در دوران باروری باید با احتیاط و تنها در صورت نیاز ضروری انجام شود، زیرا ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. نوزادانی که مادرانشان در اواخر بارداری از این دارو استفاده کرده‌اند، ممکن است علائمی مانند:

• تنفس آهسته یا کم‌عمق
• گریه بی‌وقفه
• لرزش
• مشکلات تغذیه

را نشان دهند. از آنجا که تشنج‌های درمان‌نشده یک وضعیت جدی است که می‌تواند به زن باردار و جنین او آسیب برساند، مصرف پیریمیدون نباید بدون مشورت با پزشک متوقف شود.

اگر قصد بارداری دارید یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، فوراً با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید. توجه داشته باشید که قرص‌های ضدبارداری، چسب‌ها، ایمپلنت‌ها و تزریق‌ها ممکن است هنگام مصرف این دارو کارایی کمتری داشته باشند.

 

مصرف پیریمیدون در شیردهی

پیریمیدون به شیر مادر منتقل می‌شود و ممکن است در نوزاد شیرخوار عوارضی مانند خواب‌آلودگی بیش از حد یا مشکلات تغذیه ایجاد کند. بنابراین، اگر در حال شیردهی هستید یا قصد دارید شیردهی کنید، قبل از مصرف پیریمیدون حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

پزشک شما با در نظر گرفتن مزایا و معایب مصرف دارو، تصمیم می‌گیرد که آیا ادامه مصرف پیریمیدون برای شما و نوزادتان مناسب است یا خیر. در برخی موارد، ممکن است پزشک توصیه کند که شیردهی را متوقف کنید یا به دنبال یک داروی جایگزین با عوارض کمتر برای نوزاد باشید.

تداخلات دارویی پیریمیدون

پیریمیدون می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد، مصرف همزمان آن با برخی داروها می تواند خطرناک باشد.

مهم است که قبل از مصرف پریمیدون، تمام داروهایی را که مصرف می کنید، به پزشک متخصص داخلی در منزل بگویید، از جمله داروهای تجویزی، بدون نسخه و مکمل های گیاهی.

در اینجا برخی از انواع تداخلات دارویی که ممکن است با پریمیدون رخ دهد، آورده شده است:

تداخلات با داروهای ضد تشنج دیگر:

مصرف پریمیدون با سایر داروهای ضد تشنج می تواند باعث افزایش سطح این داروها در خون شود و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

نمونه هایی از داروهای ضد تشنج که ممکن است با پریمیدون تداخل داشته باشند عبارتند از:

• فنی توئین (Dilantin)
• کاربامازپین (Tegretol)
• والپروئیک اسید (Depakote)
• لاموتریژین (Lamictal)

تداخلات با داروهای ضد افسردگی:

مصرف پریمیدون با برخی از داروهای ضد افسردگی می تواند باعث افزایش سطح این داروها در خون و خطر عوارض جانبی شود.

نمونه هایی از داروهای ضد افسردگی که ممکن است با پریمیدون تداخل داشته باشند عبارتند از:

• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI ها) مانند فلوکستین (Prozac) و پاروکستین (Paxil)
• مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI ها) مانند ونلافاکسین (Effexor) و دولوکستین (Cymbalta)
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند ایمی پرامین (Tofranil) و نورتریپتیلین (Pamelor)

تداخلات با داروهای ضد اضطراب:

مصرف پریمیدون با برخی از داروهای ضد اضطراب می تواند باعث افزایش اثر آرام بخش این داروها شود.

نمونه هایی از داروهای ضد اضطراب که ممکن است با پریمیدون تداخل داشته باشند عبارتند از:

• بنزودیازپین ها مانند دیازپام (Valium) و آلپرازولام (Xanax)
• بوسپیرون (BuSpar)

تداخلات با داروهای خواب:

مصرف پریمیدون با داروهای خواب می تواند باعث افزایش اثر خواب آور این داروها شود.

نمونه هایی از داروهای خواب که ممکن است با پریمیدون تداخل داشته باشند عبارتند از:

• زولپیدم (Ambien)
• اس Zolpidem (Ambien CR)
• اسزopiclone (Lunesta)

تداخلات با داروهای مسکن:

مصرف پریمیدون با برخی از داروهای مسکن می تواند باعث افزایش اثر خواب آور و تسکین دهنده درد این داروها شود.

نمونه هایی از داروهای مسکن که ممکن است با پریمیدون تداخل داشته باشند عبارتند از:

• داروهای حاوی کدئین مانند هیدروکودون (Vicodin) و اکسی کدون (Percocet)
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن (Aleve)

تداخلات با الکل:

• مصرف الکل با پریمیدون می تواند باعث افزایش اثر خواب آور این دارو شود و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

عوارض پریمیدون

پریمیدون می تواند عوارض جانبی متعددی را ایجاد کند که به دو دسته کلی شایع و جدی تقسیم می شوند:

عوارض جانبی شایع:

• سردرد: این یک عارضه جانبی شایع پریمیدون است که معمولاً با گذشت زمان و عادت بدن به دارو، از بین می رود.
• سرگیجه: می تواند باعث عدم تعادل و مشکل در راه رفتن یا ایستادن شود.
• خواب آلودگی: می تواند تمرکز و هوشیاری شما را تحت تاثیر قرار دهد و رانندگی یا کار با ماشین آلات را خطرناک کند.
• حالت تهوع: ممکن است با استفراغ، از دست دادن اشتها و درد معده همراه باشد.
• لرزش: می تواند در دستان، پاها یا سایر قسمت های بدن شما رخ دهد.
• عدم تعادل: می تواند باعث مشکل در راه رفتن یا ایستادن شود.
• مشکلات حافظه: ممکن است در به خاطر سپردن چیزها یا تمرکز بر روی کارها مشکل داشته باشید.
• مشکلات تمرکز: ممکن است در تمرکز بر روی کارها یا مکالمات مشکل داشته باشید.

این عوارض جانبی معمولاً خفیف و موقتی هستند و ممکن است با گذشت زمان و عادت بدن به دارو، از بین بروند.

با این حال، اگر هر یک از این عوارض جانبی شدید یا آزاردهنده هستند، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی جدی:

• بثورات پوستی: ممکن است به صورت قرمزی، خارش، تورم یا بثورات تاولدار ظاهر شود.
• خارش: ممکن است در سراسر بدن شما رخ دهد و بسیار آزاردهنده باشد.
• مشکلات کبدی: ممکن است با علائمی مانند زردی پوست و چشم، خستگی، حالت تهوع و استفراغ و درد شکم همراه باشد.
• مشکلات خونی: ممکن است با علائمی مانند کبودی یا خونریزی آسان، خستگی و عفونت های مکرر همراه باشد.
• افسردگی: ممکن است با علائمی مانند غم و اندوه، احساس ناامیدی، از دست دادن علاقه به فعالیت ها و تغییرات در اشتها یا خواب همراه باشد.
• افکار یا اقدامات خودکشی: اگر افکار خودکشی دارید یا به خودتان یا دیگران آسیب می رسانید، فوراً به دنبال کمک باشید.
• تشدید تشنج: اگر سابقه تشنج دارید، ممکن است پریمیدون تشنج شما را بدتر کند.

این عوارض جانبی جدی تر هستند و به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارند.

اگر هر یک از این عوارض جانبی را تجربه کردید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

هشدارها پیریمیدون

قبل از شروع مصرف پریمیدون، مهم است که با پزشک خود در مورد تمام خطرات و مزایای احتمالی این دارو صحبت کنید. در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:

موارد منع مصرف:

• اگر به پریمیدون یا هر یک از مواد تشکیل دهنده آن حساسیت دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.
• اگر سابقه پورفیری دارید، نباید از پریمیدون استفاده کنید. پورفیری یک بیماری ژنتیکی نادر است که بر نحوه تولید هموگلوبین توسط بدن شما تأثیر می گذارد.
• اگر باردار هستید یا شیرده هستید، نباید از پریمیدون استفاده کنید. این دارو می تواند به جنین یا نوزاد شیرخوار آسیب برساند.

هشدارهای عمومی:

• پریمیدون می تواند باعث خواب آلودگی شود. در هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلات از احتیاط بیشتر استفاده کنید و از مصرف الکل خودداری کنید زیرا می تواند خواب آلودگی را بدتر کند.
• پریمیدون می تواند باعث سرگیجه و عدم تعادل شود. هنگام بلند شدن از حالت خوابیده یا نشسته احتیاط کنید.
• پریمیدون می تواند باعث مشکلات حافظه و تمرکز شود. در هنگام انجام کارهایی که نیاز به دقت دارند، مانند کار با ماشین آلات یا تجهیزات یا رانندگی، احتیاط کنید.
• پریمیدون می تواند باعث افسردگی، افکار یا اقدامات خودکشی شود. اگر سابقه افسردگی یا سایر مشکلات سلامت روان دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• پریمیدون می تواند باعث تشدید تشنج شود. اگر سابقه تشنج دارید، به پزشک متخصص اعصاب در منزل اطلاع دهید.
• پریمیدون می تواند باعث آسیب کبدی شود. اگر سابقه بیماری کبدی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• پریمیدون می تواند باعث مشکلات خونی شود. اگر سابقه مشکلات خونی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• پریمیدون می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد. قبل از مصرف پریمیدون، تمام داروهایی را که مصرف می کنید، به پزشک خود بگویید، از جمله داروهای تجویزی، بدون نسخه و مکمل های گیاهی.

در آخر…

پیریمیدون یک داروی ضد تشنج است که به طور عمده برای کنترل و کاهش حملات تشنجی استفاده می‌شود. این دارو عملکرد خود را از طریق تثبیت فعالیت نورون‌های مغزی، به ویژه در محدوده‌هایی از مغز که در تشنج‌ها فعال هستند، انجام می‌دهد. با کاهش فعالیت این نورون‌ها، پیریمیدون می‌تواند تعداد و شدت حملات تشنجی را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد و به بیماران کمک کند تا کنترل بهتری بر تشنج‌های خود پیدا کنند.

استفاده از پیریمیدون معمولاً در مواردی توصیه می‌شود که دیگر روش‌های درمانی موثر نبوده باشند یا بیماران نتوانسته باشند با داروهای دیگر کنترل مناسبی بر تشنج‌های خود داشته باشند. این دارو به‌طور خاص برای درمان تشنج‌های جزئی و گسترده موثر بوده و در برخی موارد، می‌تواند به عنوان درمان جایگزین در تشنج‌های پیشرفته و دستگاهی نیز استفاده شود.

 

اشکال دارویی پیریمیدون

پریمیدون به صورت خوراکی در دو شکل قرص و شربت موجود است.

قرص ها:

• نام تجاری: Mysoline
• دوزهای موجود: 25 میلی گرم، 50 میلی گرم، 100 میلی گرم و 250 میلی گرم
• نحوه مصرف: معمولاً 3 تا 4 بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می شود.

شربت:

• نام تجاری: Mysoline Suspension
• دوزهای موجود: 250 میلی گرم در هر قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر)
• نحوه مصرف: معمولاً 3 تا 4 بار در روز با غذا یا بدون غذا مصرف می شود.

 

اسامی تجاری موجود در ایران

• قرص لیسکانتین 250 میلی گرم
• سوسپانسیون لیسکانتین 125 میلی گرم/5 میلی لیتر 250 میلی لیتر
• قرص پریمیوا 250 میلی گرم
• سوسپانسیون پری لپس 125 میلی گرم/5 میلی لیتر 250 میلی لیتر
• سوسپانسیون پریمیدون شهردارو 125 میلی گرم/5 میلی لیتر 250 میلی لیتر
• قرص پریمیدون سبحان 250 میلی گرم

 

شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.

برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.

برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

 

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: