شقاق مقعدی، ناشی از ضربه و فشار زیاد در ناحیه مقعد، بیشتر بهواسطه یبوست به وجود میآید. خروج مدفوع سخت میتواند پوست و دیوارههای مقعد را خردکرده و آسیب بیشتری ایجاد کند. این مشکلات مقعدی نیز ارتباط چشمگیری با نوع تغذیه و سبک زندگی دارند. اگرچه شقاق مقعدی معمولاً جدی نیست، اما با تغییرات در رژیم غذایی و درمانهای ساده میتوان آن را بهبود بخشید. این مشکل اغلب در نوزادان و بزرگسالان رخ میدهد و ممکن است با مشاهده خون در اطراف مقعد ظاهر شود.
این مقاله به شما راهنمایی میکند تا با علل، علائم و روشهای درمان شقاق مقعدی در خانه آشنا شوید. علاوه بر این، راهکارهای پیشگیری از ابتلا به این مشکل نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
شقاق چیست؟
شقاق مقعد یا فیشر، یک شکاف یا ترک باریک در دیواره و مخاط مجرای مقعد است که عمدتاً در نیمه تحتانی مقعد ایجاد میشود. این مشکل باعث درد و خونریزی در مقعد میشود، زیرا در این ناحیه تمرکز گیرندههای عصبی بالاست. اگرچه بسیار رایج است و گاهی به طور خودی بهبود مییابد، اما در صورت یبوست مزمن ممکن است شکاف شقاق ایجاد شده و به درد منجر شود.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
آرین طب ارائه ارائهدهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل
خدمات مرتبط
تفاوت شقاق و بواسیر
شقاق مقعدی و هموروئید یا بواسیر دو بیماری شایع در ناحیه مقعد هستند، اما از نظر ماهیت، علائم و درمان متفاوت هستند. شقاق مقعدی یک شکاف یا پارگی در اطراف پوشش مقعد است که معمولاً ناشی از دفع مدفوع سفت یا بزرگ، اسهال مزمن یا زایمان است. هموروئید سیاهرگهای متورم در پایین ترین قسمت راست روده و مقعد هستند که ممکن است ناشی از افزایش فشار در دوران بارداری، زور زدن در هنگام اجابت مزاج و چاقی باشند.
علائم دو بیماری بسیار شبیه به هم هستند و درد در حین و بعد از اجابت مزاج، خارش یا سوزش در ناحیه مقعد، بین آنها مشترک است. خون قرمز روشن روی مدفوع یا دستمال توالت، پارگی یا بریدگی قابل مشاهده در مقعد از نشانههای بارز شقاق است. تورم در اطراف مقعد و خونریزی در هنگام اجابت مزاج از علائم شایع هموروئید است.
درمان فیشر معمولاً با استفاده از رژیم غذایی با فیبر بالا، پماد دیلتیازم، نرمکنندههای مدفوع یا ملینها ممکن است بهبود یابد. در موارد مزمن، ممکن است نیاز به درمانهای جدیتر مانند جراحی باشد. درمان بواسیر شامل تغییر شیوه زندگی، استفاده از درمانهای دارویی، حمام نشستن و در صورت لزوم، روشهای جراحی مانند بستن نوار لاستیکی، اسکلروتراپی یا برداشتن جراحی است.
انواع شقاق مقعدی
انواع شقاق مقعدی بر اساس مدتزمان درگیری فرد به دودسته حاد و مزمن تقسیم میشوند.
شقاق حاد به زخمی طولی و سطحی اشاره دارد که در افرادی که برای اولینبار با این عارضه مواجه میشوند و کمتر از ۱۲ هفته از بروز آن گذشته باشد، ایجاد میشود. این نوع شقاق معمولاً با خونریزی و درد ناگهانی همراه است.
در مقابل، شقاق مزمن در افرادی که بیش از ۱۲ هفته با این مشکل دستوپنجه نرم کردهاند، دیده میشود. در این حالت، زخم فیشر عمیقتر شده و حتی به عضله اسفنکتر نیز میرسد. این نوع شقاق معمولاً با پیشرفت نادرست از شقاق حاد و عدم درمان سريع و قطعي شقاق پیش میآید و مراحل درمان آن نسبت به حالت حاد سختتر است.
علت شقاق مقعدی
شقاق مقعدی، که به آن فیشر مقعدی نیز میگویند، پارگی کوچکی در پوست ظریف اطراف مقعد (مخاط) است. این پارگی میتواند باعث درد شدید، به خصوص هنگام دفع مدفوع و همچنین خونریزی به رنگ قرمز روشن در حین و بعد از دفع شود. در حالی که یبوست شایعترین علت شقاق است، عوامل متعددی میتوانند در ایجاد یا افزایش خطر ابتلا به آن نقش داشته باشند.
یبوست:
همانطور که قبلاً ذکر شد، یبوست عامل اصلی شقاق است. هنگامی که مدفوع سفت و خشک میشود، عبور آن از مقعد دشوارتر میشود و در نهایت میتواند منجر به پارگی شود. زور زدن هنگام دفع مدفوع نیز میتواند به پوست ظریف مقعد آسیب برساند.
اسهال مزمن:
اسهال مکرر میتواند باعث تحریک و التهاب ناحیه مقعد شود و آن را مستعد پارگی کند. عبور مکرر مدفوع، به ویژه مدفوع شل یا آبکی، میتواند به سایش پوست مقعد و ایجاد پارگیهای کوچک منجر شود.
زایمان:
زایمان، به خصوص زایمان طبیعی، میتواند فشار زیادی به ناحیه مقعد و واژن وارد کند. این فشار میتواند منجر به کشش و پارگی پوست مقعد شود و در نتیجه شقاق ایجاد شود.
رابطه مقعدی:
اصطکاک در طول رابطه مقعدی، به خصوص اگر بدون روان کننده مناسب انجام شود، میتواند باعث پارگی پوست مقعد شود.
چاقی:
اضافه وزن یا چاقی میتواند فشار بیشتری به ناحیه مقعد وارد کند و خطر ابتلا به شقاق را افزایش دهد. این فشار اضافی میتواند جریان خون به ناحیه را نیز کاهش دهد و روند بهبودی را کندتر کند.
بیماری التهابی روده (IBD):
بیماریهایی مانند بیماری کرون و کولیت اولسروز میتوانند باعث التهاب در دستگاه گوارش، از جمله رکتوم و مقعد شوند. این التهاب میتواند پوست مقعد را ضعیف و مستعد پارگی کند.
عضلات ضعیف کف لگن:
عضلات کف لگن از مقعد و سایر اندامهای لگن حمایت میکنند. عضلاتضعیف کف لگن ممکن است نتوانند به طور موثر از مقعد پشتیبانی کنند، که این امر میتواند خطر ابتلا به شقاق را افزایش دهد.
سایر علل:
در برخی موارد، ممکن است علت شقاق ناشناخته باشد. به این نوع شقاق، شقاق ایدیوپاتیک گفته میشود. سایر علل بالقوه شقاق عبارتند از:
- سابقه خانوادگی شقاق
- عفونتهای مقعدی
- برخی از داروها، مانند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
- کم خونی
عوامل تشدید کننده:
علاوه بر علل ذکر شده در بالا، برخی از عوامل میتوانند خطر ابتلا به شقاق را در افراد مستعد افزایش دهند یا باعث عود آن شوند. این عوامل عبارتند از:
- استرس
- کمبود آب بدن
- رژیم غذایی کم فیبر
- مصرف بیش از حد کافئین یا الکل
- نشستن طولانی مدت
علائم شقاق مقعدی چیست؟
علایم شقاق مقعدی میتواند شامل موارد زیر باشد:
درد: درد شدید علامت اصلی شقاق است. این درد معمولاً در هنگام دفع مدفوع شدید است و ممکن است تا چند ساعت پس از آن نیز ادامه یابد. درد ممکن است تیز، نیش زننده یا سوزش باشد و در برخی موارد، ممکن است با اسپاسم عضلات اسفنکتر مقعد همراه باشد.
خونریزی: خونریزی به رنگ قرمز روشن یکی دیگر از علائم شقاق است. خون معمولاً روی مدفوع، دستمال توالت یا در توالت قابل مشاهده است. خونریزی معمولاً شدید نیست، اما میتواند آزاردهنده باشد.
سایر علائم:
- درد یا سوزش هنگام پاک کردن: بعد از دفع مدفوع، ممکن است هنگام پاک کردن با دستمال توالت، درد یا سوزش در ناحیه مقعد احساس کنید.
- احساس توده در مقعد: ممکن است توده کوچکی در ناحیه مقعد احساس کنید که ناشی از تورم یا بافت اسکار ناشی از شقاق است.
- دشواری در دفع مدفوع: ممکن است دفع مدفوع دشوار یا دردناک باشد، به خصوص اگر مدفوع سفت باشد.
- احساس پری در مقعد: ممکن است احساس پری یا سنگینی در مقعد داشته باشید.
- خارش یا سوزش: در برخی موارد، ممکن است خارش یا سوزش در ناحیه مقعد داشته باشید.
شدت علائم شقاق میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است فقط درد خفیف و خونریزی مختصر داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است درد شدید و خونریزی قابل توجهی داشته باشند.
علائم شقاق مقعدی معمولاً طی چند هفته به طور خود به خود بهبود مییابد. با این حال، اگر علائم شما شدید باشد یا پس از چند هفته بهبود نیابد، مهم است که به پزشک متخصص در منزل مراجعه کنید.
راههای معاینه و تشخیص شقاق
تشخیص شقاق معمولاً با معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام میشود. در طول معاینه، پزشک از شما میخواهد که روی تخت دراز بکشید و سپس ناحیه مقعد را معاینه میکند. پزشک ممکن است از یک دستکش پوشیده شده با ژل لوبریکانت برای معاینه داخل مقعد (معاینه رکتال) استفاده کند. این کار به پزشک اجازه میدهد تا شقاق را از نزدیک ببیند و سایر علل احتمالی درد را رد کند.
در برخی موارد، ممکن است پزشک برای تأیید تشخیص یا بررسی بیشتر، معاینات دیگری را نیز انجام دهد، از جمله:
- آنسوسکوپی: در این معاینه، پزشک از یک ابزار نازک و دارای نور به نام آنوسکوپ برای معاینه داخل مقعد و رکتوم استفاده میکند.
- سیگموئیدوسکوپی: در این معاینه، پزشک از یک لوله نازک و دارای نور به نام سیگموئیدوسکوپ برای معاینه داخل قسمت پایینی روده بزرگ (سیگموئید) استفاده میکند.
- کولونوسکوپی: در این معاینه، پزشک از یک لوله نازک و دارای نور به نام کولونوسکوپ برای معاینه کل روده بزرگ استفاده میکند.
تشخیص شقاق معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی و علائم شما انجام میشود. با این حال، معاینات اضافی ممکن است برای رد سایر علل احتمالی درد، مانند بواسیر، عفونت یا بیماری التهابی روده (IBD) ضروری باشد.
درمان شقاق
برای درمان شقاق مقعدی، میتوانید به روشهای زیر مراجعه کنید.
استفاده از آب گرم برای شستشوی منطقه مقعد میتواند به تسکین درد و ناراحتی کمک کند. همچنین، استفاده از پمادهای حاوی مواد بیحسکننده مثل لیدوکائین به بهبود وضعیت کمک میکند. تغییرات در رژیم غذایی با افزایش مصرف فیبر، نوشیدن آب کافی و حفظ بهداشت مقعدی نیز میتواند در پیشگیری و بهبود مشکل مؤثر باشد. در صورت استمرار مشکل یا افزایش شدت درد، توصیه میشود با پزشک مشورت کنید.
برای درمان درد شقاق با عمل شقاق با لیزر، از روشهای متنوعی استفاده میشود:
- دیلاتاسیون مقعدی:
در این روش، ناحیه مقعد با استفاده از فشار دست پزشک گسترده میشود. این یکی از قدیمیترین روش است ولی ممکن است با فشار زیاد پزشک، عوارض ناخواسته مانند نشت مدفوع یا بیاختیاری دفع مدفوع و گاز را ایجاد کند.
- فیشرکتومی:
در این روش، ناحیه شکافته شده توسط پزشک بریده و سپس ترمیم میشود. در برخی موارد، بخشی از عضله داخلی مقعد نیز برش میخورد تا از فشار کاسته شود. پس از این عمل، خونریزی در ناحیه ممکن است رخ دهد که عمدتاً نگرانکننده نیست.
- درمان با پماد:
بهترین پماد برای شقاق مقعدی حاوی داروهای گیاهی مانند درامازو و عصاره بابونه معمولاً برای درمان خانگی شقاق به کار میروند. این پمادها خواصی مثل ضدالتهاب و اسپاسم مقعد را دارا هستند.
- جراحی با لیزر:
جراحی با لیزر بهعنوان یک روش کمخطرتر در درمان شقاق مقعدی معرفی میشود. این روش بدون نیاز به بیهوشی اجرا میشود و با استفاده از پرتو لیزر، قسمتی از عضله مقعدی یا اسفنکتر داخلی برش میخورد. این عمل بهطورکلی با درد و خونریزی کمتری نسبت به سایر روشها همراه است.
توجه: هرکدام از این روشها نقاط قوت و ضعف خود را دارند؛ بنابراین، تصمیم به انتخاب مناسبترین روش نیاز به مشورت با پزشک متخصص دارد.
درمان شقاق مقعدی در طب سنتی
در درمان شقاق طب سنتی روش های مختلفی وجود دارد، از جمله:
گیاهان دارویی:
- بابونه: بابونه خاصیت ضد التهابی دارد و می تواند به تسکین درد و التهاب ناشی از شقاق مقعدی کمک کند. می توانید از بابونه به صورت چای یا کمپرس استفاده کنید.
- بومادران: بومادران نیز خاصیت ضد التهابی دارد و می تواند به بهبود زخم کمک کند. می توانید از بومادران به صورت چای یا کمپرس استفاده کنید.
- اسفرزه: اسفرزه فیبر محلول است که می تواند به نرم شدن مدفوع و دفع راحت تر آن کمک کند. این می تواند به جلوگیری از یبوست که می تواند شقاق مقعدی را تشدید کند، کمک کند. می توانید اسفرزه را به آب یا آب میوه خود اضافه کنید.
- آلوئه ورا: آلوئه ورا خاصیت ضد التهابی و ضد عفونی کننده دارد و می تواند به بهبود زخم کمک کند. می توانید از ژل آلوئه ورا به طور مستقیم روی شقاق استفاده کنید.
درمان های موضعی:
- روغن نارگیل: روغن نارگیل خاصیت ضد التهابی و مرطوب کنندگی دارد و می تواند به بهبود زخم کمک کند. می توانید از روغن نارگیل به طور مستقیم روی شقاق استفاده کنید.
- وازلین: وازلین می تواند به مرطوب نگه داشتن ناحیه و جلوگیری از خشکی و تحریک کمک کند. می توانید از وازلین به طور مستقیم روی شقاق استفاده کنید.
- حمام سیتز: حمام سیتز شامل نشستن در آب گرم به مدت 10 تا 15 دقیقه چند بار در روز است. این می تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.
روشهای پیشگیری از شقاق مقعدی
خبر خوب این است که میتوانید با اقدامات پیشگیرانه ساده، خطر ابتلا به شقاق را به طور قابل توجهی کاهش دهید. در اینجا چند نکته وجود دارد:
پیشگیری از یبوست:
- مصرف فیبر کافی: فیبر به نرم شدن مدفوع و دفع آسانتر کمک میکند. سعی کنید روزانه 25 تا 30 گرم فیبر از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنید. منابع خوب فیبر عبارتند از: میوهها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات.
- نوشیدن مایعات فراوان: نوشیدن 8 تا 10 لیوان آب در روز به جلوگیری از کمآبی بدن و نرم شدن مدفوع کمک میکند.
- فعالیت بدنی منظم: ورزش منظم به تحریک حرکات روده و جلوگیری از یبوست کمک میکند.
- اجتناب از غذاهایی که یبوست ایجاد میکنند: برخی از غذاها میتوانند یبوست را بدتر کنند، مانند غذاهای فرآوری شده، غذاهای پرچرب، و کافئین.
دفع منظم:
- به بدن خود گوش دهید: زمانی که احساس نیاز به دفع مدفوع دارید، به دستشویی بروید.
- زور زدن هنگام دفع مدفوع را خودداری کنید: زور زدن میتواند فشار بر ناحیه مقعد وارد کند و خطر ایجاد شقاق را افزایش دهد.
- از زمان خود در دستشویی استفاده کنید: برای دفع مدفوع عجله نکنید و به خودتان زمان کافی بدهید.
حفظ بهداشت ناحیه مقعد:
- بعد از هر بار دفع مدفوع، ناحیه مقعد را به آرامی با آب گرم و صابون ملایم بشویید.
- از دستمال توالت مرطوب و بدون عطر استفاده کنید.
- ناحیه مقعد را خشک نگه دارید.
سایر اقدامات پیشگیرانه:
- اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، وزن کم کنید. چاقی میتواند فشار بیشتری به ناحیه مقعد وارد کند و خطر ابتلا به شقاق را افزایش دهد.
- از رابطه مقعدی بدون روان کننده مناسب خودداری کنید.
- اگر سابقه شقاق دارید، از داروهایی که میتوانند یبوست ایجاد کنند، مانند داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) با احتیاط استفاده کنید.
- اگر بیماری التهابی روده (IBD) دارید، با پزشک متخصص داخلی در منزل در مورد راههای پیشگیری از شقاق صحبت کنید.
عوارض شقاق مقعدی
در حالی که شقاق مقعدی (فیشر آنال) معمولاً یک بیماری خوشخیم است که به خودی خود بهبود مییابد، در صورت عدم درمان پارگي مقعدي یا درمان نادرست، میتواند منجر به عوارضی شود. در اینجا برخی از عوارض بالقوه شقاق مقعدی آورده شده است:
شقاق مزمن:
شقاق حاد معمولاً طی چند هفته به خودی خود بهبود مییابد. با این حال، در برخی موارد، شقاق ممکن است بیش از 6 هفته طول بکشد، که به آن شقاق مزمن گفته میشود. شقاقهای مزمن میتوانند دردناکتر باشند و التیام آنها دشوارتر باشد.
آبسه:
اگر شقاق آلوده شود، میتواند به آبسه تبدیل شود. آبسه یک تجمع چرکی است که میتواند بسیار دردناک باشد و نیاز به درمان آنتیبیوتیک و تخلیه چرک دارد.
فیستول:
در موارد نادر، شقاق میتواند به یک فیستول تبدیل شود. فیستول یک تونل غیرطبیعی است که بین مقعد و پوست اطراف آن ایجاد میشود. فیستول میتواند باعث درد، ترشح و بوی بد شود و نیاز به جراحی برای ترمیم دارد.
تنگی مقعد:
در برخی موارد، شقاق میتواند منجر به تنگی مقعد شود. تنگی مقعد وضعیتی است که در آن دهانه مقعد به دلیل اسکار یا التهاب باریک میشود. تنگی مقعد میتواند دفع مدفوع را دشوار کند و ممکن است نیاز به جراحی برای گشاد شدن مقعد داشته باشد.
مشکلات روانی:
درد و ناراحتی ناشی از شقاق مقعدی میتواند منجر به مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی شود.
علاوه بر این، افراد مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به سایر مشکلات گوارشی، مانند بواسیر و پروکتیت، باشند.
برای شقاق مقعدی باید به چه دکتری مراجعه کنیم؟
در صورت مشاهده علاییم غیرعادی مانند درد و سوزش هنگام دفع یا وجود خون در مدفوع، توصیه میشود به دکتر متخصص مراجعه کنید. باتوجهبه تشابه علائم شقاق و بواسیر، بهتر است به دکتر جراح گوارش یا متخصص جراح کلی مراجعه کنید. این اقدام ضمن جلوگیری از اتلاف وقت و هزینه، باعث تشخیص دقیقتر و درمان مناسبتر میشود. پزشک عمومی ممکن است توانمندی کمتری در تشخیص و درمان شقاق مقعدی در تهران داشته باشد، بنابراین تخصص یک دکتر جراح گوارش مؤثرتر خواهد بود.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
آرین طب ارائه ارائهدهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل
درمان شقاق در منزل
روش های مختلفی برای درمان شقاق در خانه وجود دارد که شامل موارده زیر است:
حمام سیتز:
- یک وان یا لگن تمیز را با آب گرم (نه داغ) پر کنید. می توانید 2 تا 3 قاشق غذاخوری سرکه سیب، جوش شیرین یا نمک اپسوم به آب اضافه کنید.
- به مدت 10 تا 20 دقیقه در حمام سیتز بنشینید.
- این کار را 2 تا 3 بار در روز، یا به دفعات بیشتر حسب نیاز انجام دهید.
کمپرس سرد:
- یک بسته یخ یا کمپرس سرد را در یک حوله نازک بپیچید.
- به مدت 10 تا 15 دقیقه چند بار در روز روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید.
داروهای مسکن بدون نسخه:
- داروهایی مانند استامینوفن (تایلِنول) یا ایبوپروفن (آدویل، موترین) می توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
- دستورالعمل های روی دارو را به دقت دنبال کنید و از مصرف بیش از حد آن خودداری کنید.
نرم کننده های مدفوع:
- نرم کننده های مدفوع بدون نسخه مانند فیبر، پسیلیوم یا سنا می توانند به نرم شدن مدفوع و دفع راحت تر آن کمک کنند.
- این داروها را می توان طبق دستورالعمل روی بسته مصرف کرد.
رژیم غذایی:
- خوردن غذاهای پر فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل می تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند.
- از میوه ها و سبزیجات با پوست، مانند سیب، گلابی و هویج استفاده کنید.
- حبوبات، عدس و نخود فرنگی نیز منابع خوبی از فیبر هستند.
- نوشیدن مایعات زیاد، به خصوص آب، نیز مهم است.
- سعی کنید روزانه 8 تا 10 لیوان آب بنوشید.
حفظ بهداشت:
- بعد از هر بار اجابت مزاج، ناحیه مقعد را با آب گرم و صابون ملایم تمیز کنید.
- از دستمال مرطوب یا دستمال های معطر استفاده نکنید، زیرا می توانند ناحیه را تحریک کنند.
- ناحیه را با حوله نرم به آرامی خشک کنید.
- از پوشیدن لباس زیر تنگ که می تواند اصطکاک و تحریک را افزایش دهد، خودداری کنید.
موارد احتیاط:
- هنگام اجابت مزاج از فشار آوردن خودداری کنید.
- از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن خودداری کنید، زیرا می توانند خونریزی را افزایش دهند.
- اگر شقاق شما طی چند هفته با درمان خانگي شقاق مقعدي بهبود نیافت، یا اگر درد شدید، خونریزی یا ترشح دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
چه کسانی در معرض شقاق مقعدی هستند؟
شقاق مقعدی پارگیهای کوچکی در پوست اطراف مقعد است. آنها می توانند دردناک باشند، به خصوص در هنگام دفع مدفوع. شقاق مقعدی شایع است و افراد در هر سنی می توانند به آنها مبتلا شوند، اما بیشتر در افراد بین 20 تا 40 سال دیده می شود.
برخی از افراد بیشتر در معرض ابتلا به شقاق مقعدی هستند، از جمله:
- افراد مبتلا به یبوست: مدفوع سفت و خشک می تواند عبور از مقعد را دشوار کند و باعث کشش و پارگی پوست شود.
- افراد مبتلا به اسهال: اسهال مکرر می تواند پوست اطراف مقعد را تحریک کند و آن را مستعد پارگی کند.
- زنان باردار یا تازه زایمان کرده: تغییرات هورمونی و فشار زایمان می تواند پوست اطراف مقعد را ضعیف کند و آن را بیشتر در معرض پارگی قرار دهد.
- افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD): IBD، مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو، می تواند باعث التهاب در روده و مقعد شود و این امر می تواند خطر ایجاد شقاق را افزایش دهد.
- افراد مبتلا به HIV یا ایدز: سیستم ایمنی ضعیف شده در افراد مبتلا به HIV یا ایدز آنها را بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ها، از جمله شقاق مقعدی قرار می دهد.
- افراد چاق: چاقی می تواند فشار را بر مقعد افزایش دهد و خطر ایجاد شقاق را افزایش دهد.
اگر در معرض خطر ابتلا به شقاق مقعدی هستید، می توانید با انجام اقداماتی برای جلوگیری از یبوست، مانند خوردن فیبر زیاد و نوشیدن مایعات فراوان، خطر ابتلا به آنها را کاهش دهید. همچنین می توانید با استفاده از کرم های بدون نسخه یا شیاف ها برای تسکین درد و التهاب، شقاق مقعدی درمان انجام دهید. اگر شقاق مقعدی شما شدید یا به درمان شقاق در تهران پاسخ نمی دهد، باید به پزشک مراجعه کنید.
در آخر…
برای درمان شقاق مقعدی میتوان از روشهای مختلفی از جمله وان حمام گرم، تزریق بوتاکس، داروها و فیزیوتراپی بهره گرفت. در صورت عدم بهبود با این روشها، جراحی یا لیزر ممکن است لازم باشد. جدیدترین تکنیکها نظیر لیزر نیز در درمان شقاق پیشنهاد میشود. بیشتر مبتلایان با تغییر در عادات غذایی، بهبود قابلملاحظهای در دفع مدفوع و کاهش علائم شقاق مییابند. درمان شقاق مقعد در مراحل ابتدایی نیازمند افزایش مصرف فیبر، تغذیه سالم و مایعات زیاد است. در صورت وجود علاییم شدید، مشورت با پزشک توصیه میشود.
شما میتوانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.
برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.
برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: