بیماری های واگیردار | علت ها، علائم همراه، پیشگیری و درمان در منزل

بیماری‌های واگیردار یکی از چالش‌های بزرگ بهداشتی در جوامع انسانی هستند که می‌توانند به سرعت از فردی به فرد دیگر منتقل شوند و به تهدیدی جدی برای سلامت عمومی تبدیل شوند. این بیماری‌ها می‌توانند ناشی از ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌ها باشند و علائم آن‌ها می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. بیماری‌های واگیردار نه تنها سلامت فردی را تهدید می‌کنند، بلکه می‌توانند به سرعت به شیوع عمومی منجر شوند و سیستم‌های بهداشتی را تحت فشار قرار دهند.

بیماری های واگیردار چیست؟

بیماری‌ های واگیردار یا عفونی به دسته‌ای از بیماری‌ها گفته می‌شود که از فردی به فرد دیگر یا از حیوانات و محیط به انسان منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها معمولاً توسط میکروارگانیسم‌هایی مانند ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها ایجاد می‌شوند و از طریق راه‌های مختلفی مانند تماس مستقیم، قطرات تنفسی، مصرف غذای آلوده، گزش حشرات یا تماس با سطوح آلوده گسترش می‌یابند. برخی از بیماری‌های شایع واگیردار شامل آنفولانزا، سرماخوردگی، سل، کووید-19، ایدز، هپاتیت، مالاریا و سرخک هستند. رعایت بهداشت فردی، واکسیناسیون، استفاده از ماسک، شستن مرتب دست‌ها و جلوگیری از تماس با افراد بیمار از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از این بیماری‌ها محسوب می‌شود.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

خدمات مرتبط

انواع بیماری های واگیردار

بیماری‌های واگیردار، گروهی از بیماری‌ها هستند که از فردی به فرد دیگر یا از محیط و حیوانات به انسان منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها معمولاً توسط ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها ایجاد شده و از راه‌های مختلفی مانند هوا، تماس مستقیم، آب و غذای آلوده، گزش حشرات و تماس جنسی منتقل می‌شوند.

انواع بیماری‌ های واگیردار

بیماری‌های ویروسی

• آنفولانزا و سرماخوردگی: بیماری‌های تنفسی که از طریق هوا و تماس منتقل می‌شوند.
• کووید-19: از طریق قطرات تنفسی و سطوح آلوده انتشار می‌یابد.
• هپاتیت B و C: از طریق خون و تماس جنسی سرایت می‌کنند.
• ایدز (HIV): از راه خون، تماس جنسی و مادر به جنین منتقل می‌شود.

بیماری‌های باکتریایی

• سل: یک بیماری تنفسی مزمن که از طریق هوا منتقل می‌شود.
• سیاه‌سرفه و دیفتری: بیماری‌های مسری تنفسی.
• مننژیت باکتریایی: التهاب پرده‌های مغزی که از طریق تماس نزدیک منتقل می‌شود.
• وبا و تیفوئید: از طریق آب و غذای آلوده انتقال می‌یابند.

بیماری‌ های انگلی

• مالاریا: از طریق گزش پشه آنوفل منتقل می‌شود.
• لیشمانیوز (سالک): از طریق پشه خاکی سرایت می‌کند.
• ژیاردیازیس: از طریق آب آلوده انتشار می‌یابد.

بیماری‌های قارچی

• کچلی و برفک دهانی: از طریق تماس مستقیم یا محیط مرطوب منتقل می‌شوند.

بیماری‌های مقاربتی

• سیفلیس و سوزاک: عفونت‌های باکتریایی منتقله از راه جنسی.
• تبخال تناسلی (HSV): یک بیماری ویروسی پوستی.

بیماری‌ های مشترک بین انسان و حیوان

• هاری: از طریق گاز گرفتن حیوان آلوده منتقل می‌شود.
• تب مالت: از طریق لبنیات غیرپاستوریزه سرایت می‌کند.

نقش واکسیناسیون در کنترل بیماری‌ های واگیردار

واکسیناسیون یکی از مؤثرترین روش‌ها برای پیشگیری و کنترل بیماری‌های واگیردار است. واکسن‌ها با تحریک سیستم ایمنی بدن، آن را برای مقابله با عوامل بیماری‌زا آماده می‌کنند و از بروز بسیاری از بیماری‌های عفونی جلوگیری می‌کنند.

نقش واکسیناسیون در کنترل بیماری‌های واگیردار

ایجاد ایمنی در فرد

واکسیناسیون باعث می‌شود که بدن بدون ابتلا به بیماری، پادتن‌های لازم را تولید کند. این ایمنی فردی از بروز بیماری‌های خطرناکی مانند سرخک، فلج اطفال، سیاه‌سرفه و دیفتری جلوگیری می‌کند.

کاهش انتقال بیماری در جامعه

اگر درصد بالایی از جمعیت واکسینه شوند، شیوع بیماری کاهش یافته و اصطلاحاً ایمنی جمعی ایجاد می‌شود. این امر از انتقال بیماری‌ها به افراد آسیب‌پذیر، مانند نوزادان و سالمندان، جلوگیری می‌کند.

ریشه‌کن کردن بیماری‌های خطرناک

برخی بیماری‌ها مانند آبله از طریق واکسیناسیون جهانی ریشه‌کن شده‌اند. همچنین، واکسیناسیون گسترده باعث کاهش شدید موارد فلج اطفال در بسیاری از کشورها شده است.

کاهش بار اقتصادی و اجتماعی بیماری‌ها

بیماری‌های واگیردار می‌توانند هزینه‌های بالایی برای سیستم بهداشت و درمان ایجاد کنند. واکسیناسیون باعث کاهش نیاز به بستری شدن، هزینه‌های دارویی و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های عفونی می‌شود.

محافظت از نسل‌های آینده

برخی بیماری‌های واگیردار می‌توانند باعث ناهنجاری‌های مادرزادی شوند، مانند سرخجه که ممکن است در دوران بارداری به جنین آسیب بزند. واکسیناسیون مادران و کودکان به کاهش چنین خطراتی کمک می‌کند.

کنترل بیماری‌های نوظهور و همه‌گیری‌ها

در مواجهه با بیماری‌های جدید مانند کووید-19، واکسن‌ها نقش حیاتی در کاهش شدت بیماری، پیشگیری از مرگ‌ومیر و کنترل همه‌گیری دارند.

تاثیر بیماری‌ های باکتریایی مسری بر سلامت عمومی

بیماری‌های باکتریایی مسری از مهم‌ترین تهدیدهای بهداشت عمومی هستند که می‌توانند سلامت افراد و جامعه را تحت تأثیر قرار دهند. این بیماری‌ها از طریق هوا، آب، غذا، تماس مستقیم و ناقلان حیوانی منتقل شده و در صورت عدم کنترل، منجر به شیوع گسترده، مرگ‌ومیر و هزینه‌های سنگین درمانی می‌شوند.

افزایش نرخ ابتلا و مرگ‌ومیر

بیماری‌های باکتریایی مانند سل، سیاه‌سرفه و ذات‌الریه می‌توانند شیوع گسترده‌ای در جوامع داشته باشند. در موارد شدید و بدون درمان مناسب، این بیماری‌ها منجر به ناتوانی، عوارض جدی یا حتی مرگ می‌شوند.

فشار بر سیستم بهداشت و درمان

شیوع بیماری‌های مسری باکتریایی باعث افزایش تعداد بیماران در بیمارستان‌ها، کمبود تخت‌های بستری و مصرف بالای آنتی‌بیوتیک‌ها می‌شود. این مسئله هزینه‌های درمانی را افزایش داده و می‌تواند به ضعف خدمات بهداشتی عمومی منجر شود.

مقاومت آنتی‌بیوتیکی

مصرف بی‌رویه و نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها باعث ایجاد باکتری‌های مقاوم به دارو شده که درمان بیماری‌های باکتریایی را دشوارتر می‌کند. این موضوع یک بحران جهانی بهداشتی ایجاد کرده که کنترل آن نیازمند راهبردهای علمی و کاهش مصرف غیرضروری آنتی‌بیوتیک‌هاست.

کاهش بهره‌وری اقتصادی و اجتماعی

افرادی که به بیماری‌های باکتریایی مسری مبتلا می‌شوند، ممکن است برای مدتی طولانی قادر به کار یا انجام فعالیت‌های روزمره نباشند. این موضوع بر بهره‌وری نیروی کار، درآمد خانوارها و رشد اقتصادی تأثیر منفی می‌گذارد.

تهدید سلامت گروه‌های آسیب‌پذیر

کودکان، سالمندان، زنان باردار و افراد با بیماری‌های زمینه‌ای بیشتر در معرض خطر بیماری‌های باکتریایی شدید مانند مننژیت، وبا و سل قرار دارند. در این گروه‌ها، بیماری‌ها می‌توانند شدیدتر بوده و به عوارض جبران‌ناپذیری منجر شوند.

امکان ایجاد اپیدمی‌ها و پاندمی‌ها

برخی بیماری‌های باکتریایی مانند وبا و طاعون در صورت عدم کنترل می‌توانند به سرعت گسترش یافته و به بحران‌های بهداشتی منطقه‌ای یا جهانی تبدیل شوند. رعایت بهداشت عمومی، کنترل منابع آب و غذا و واکسیناسیون می‌توانند در جلوگیری از این همه‌گیری‌ها مؤثر باشند.

درمان بیماری‌ های واگیردار

بیماری‌های واگیردار شامل انواع عفونت‌های ویروسی، باکتریایی، قارچی و انگلی هستند که می‌توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. درمان این بیماری‌ها بسته به نوع عامل بیماری‌زا متفاوت است و شامل مصرف داروهای خاص، مراقبت‌های حمایتی و رعایت اصول بهداشتی می‌شود.

درمان بیماری‌های ویروسی

ویروس‌ها معمولاً با داروهای آنتی‌بیوتیک درمان نمی‌شوند و برای بسیاری از بیماری‌های ویروسی، درمان خاصی وجود ندارد. برخی از روش‌های درمانی شامل موارد زیر هستند:

• داروهای ضدویروس: برای بیماری‌هایی مانند آنفولانزا (تامیفلو)، ایدز (داروهای ضدرتروویروس) و هپاتیت B و C.
• مراقبت‌های حمایتی: استراحت، مصرف مایعات فراوان، تب‌بُرها و داروهای مسکن برای کاهش علائم.
• واکسیناسیون: بهترین راه پیشگیری از بسیاری از بیماری‌های ویروسی مانند سرخک، آبله‌مرغان و کووید-۱۹ است.

درمان بیماری‌های باکتریایی

عفونت‌های باکتریایی معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند، اما انتخاب دارو باید تحت نظر پزشک باشد تا از مقاومت دارویی جلوگیری شود. برخی راهکارهای درمانی شامل موارد زیر هستند:

• آنتی‌بیوتیک‌های هدفمند: مانند پنی‌سیلین برای عفونت‌های استرپتوکوکی یا سیپروفلوکساسین برای برخی عفونت‌های گوارشی.
• درمان حمایتی: مصرف مایعات کافی، تغذیه مناسب و استراحت.
• مدیریت مقاومت آنتی‌بیوتیکی: مصرف کامل دوره دارو و عدم استفاده بی‌رویه از آنتی‌بیوتیک‌ها.

درمان بیماری‌های قارچی

عفونت‌های قارچی معمولاً در افرادی با ضعف سیستم ایمنی شدیدتر هستند و نیاز به درمان‌های ضدقارچی دارند. روش‌های درمانی شامل موارد زیر هستند:

• داروهای ضدقارچ: مانند فلوکونازول برای عفونت‌های مخمری و آمفوتریسین B برای عفونت‌های جدی‌تر.
• رعایت بهداشت فردی: خشک نگه داشتن نواحی مستعد عفونت و استفاده از لباس‌های نخی و گشاد.

درمان بیماری‌های انگلی

بیماری‌های انگلی مانند مالاریا، ژیاردیا و عفونت‌های کرمی به درمان‌های دارویی خاص نیاز دارند:

• داروهای ضدانگل: مانند کلروکین برای مالاریا و مبندازول برای عفونت‌های کرمی.
• رعایت بهداشت محیطی: استفاده از آب سالم، جلوگیری از نیش حشرات ناقل و پخت کامل غذا.

درمان بیماری‌ های واگیردار در منزل

در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به بیماری‌های واگیردار می‌توانند درمان‌های خود را در منزل دریافت کنند، به‌ویژه اگر علائم بیماری خفیف باشد و خطر گسترش بیماری به دیگران مدیریت شود. در این حالت، مراقبت‌های خانگی، استراحت کافی، تغذیه مناسب و درمان‌های دارویی به کاهش علائم کمک می‌کنند. با این حال، در صورت مشاهده علائم شدید یا خطرناک، نیاز به مراجعه به پزشک یا بیمارستان وجود دارد.

درمان بیماری‌های ویروسی در منزل

برای بیماری‌های ویروسی مانند آنفولانزا، سرماخوردگی یا کووید-۱۹، درمان در منزل شامل موارد زیر است:

• استراحت کامل: استراحت به بدن اجازه می‌دهد تا سیستم ایمنی به درستی فعالیت کند و با ویروس مقابله کند.
• مصرف مایعات فراوان: برای جلوگیری از کم‌آبی و تسکین علائم مانند تب و گلودرد.
• داروهای مسکن و تب‌بُر: داروهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب، درد و التهاب.
• رعایت بهداشت: شستشوی دست‌ها، استفاده از ماسک و خودداری از تماس با دیگران برای جلوگیری از انتشار ویروس.
• غذاهای مغذی: مصرف غذاهای سبک و مغذی مانند سوپ‌ها و میوه‌ها برای تقویت سیستم ایمنی.

درمان بیماری‌های باکتریایی در منزل

بیماری‌های باکتریایی معمولاً نیاز به درمان دارویی با آنتی‌بیوتیک دارند. اگر پزشک تشخیص دهد که درمان در منزل مناسب است، فرد باید طبق دستورات پزشک آنتی‌بیوتیک‌ها را مصرف کند.

• آنتی‌بیوتیک‌ها: استفاده از داروهای تجویزی برای درمان عفونت‌های باکتریایی مانند عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های ادراری و گلودرد.
• استراحت و تغذیه مناسب: استراحت برای تقویت سیستم ایمنی و مصرف غذاهای سرشار از ویتامین C و پروتئین برای بهبود سریع‌تر.
• رعایت بهداشت: استفاده از حوله و لوازم شخصی جداگانه برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران.

درمان بیماری‌های قارچی در منزل

بیماری‌های قارچی مانند عفونت‌های پوستی (کچلی، قارچ ناخن) و عفونت‌های مخمری معمولاً به درمان‌های موضعی یا خوراکی نیاز دارند.

• داروهای ضدقارچ: استفاده از کرم‌ها، پمادها یا داروهای خوراکی که پزشک تجویز می‌کند.
• رعایت بهداشت شخصی: شستشوی مرتب بدن و خشک نگه داشتن نواحی مستعد عفونت (مانند بین انگشتان پا یا زیر بغل).
• لباس‌های نخی و گشاد: استفاده از لباس‌های گشاد و سبک که به پوست اجازه تنفس بدهد.

درمان بیماری‌های انگلی در منزل

بیماری‌های انگلی مانند ژیاردیا یا عفونت‌های کرمی معمولاً به داروهای ضدانگل نیاز دارند.

• داروهای ضدانگل: مصرف داروهایی مانند آلبندازول یا متronیدازول که توسط پزشک تجویز می‌شود.
• رعایت بهداشت محیطی: ضدعفونی کردن وسایل شخصی، شستن دقیق میوه‌ها و سبزیجات و پخت کامل غذا.
• آب سالم: مصرف آب تصفیه‌شده برای جلوگیری از آلودگی.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

تفاوت بیماری‌ های واگیردار و غیرواگیردار

بیماری‌های واگیردار و غیرواگیردار از نظر عامل ایجادکننده، نحوه انتقال و تأثیرات بر سلامت عمومی تفاوت‌هایی دارند. در اینجا به بررسی این تفاوت‌ها پرداخته‌ایم:

عامل ایجادکننده

• بیماری‌های واگیردار: این بیماری‌ها ناشی از عوامل میکروبی مانند ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها هستند که می‌توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
• بیماری‌های غیرواگیردار: این بیماری‌ها ناشی از عواملی مانند اختلالات ژنتیکی، سبک زندگی، عوامل محیطی و التهابات مزمن هستند و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شوند.

نحوه انتقال

• بیماری‌های واگیردار: این بیماری‌ها از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با فرد بیمار، از طریق هوا، مایعات بدن (مثل خون، بزاق یا ادرار)، تماس با اشیاء آلوده یا از طریق حشرات منتقل می‌شوند.
• بیماری‌های غیرواگیردار: این بیماری‌ها از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شوند. عواملی مانند تغذیه ناسالم، عدم تحرک، آلودگی محیطی یا عوامل ژنتیکی در بروز این بیماری‌ها مؤثرند.

علائم و تأثیرات

• بیماری‌های واگیردار: معمولاً با علائمی مانند تب، سرفه، گلودرد، اسهال یا خونریزی ظاهر می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند به سرعت گسترش یابند و اغلب در جوامع به عنوان اپیدمی یا پاندمی رخ می‌دهند.
• بیماری‌های غیرواگیردار: معمولاً دارای علائم تدریجی‌تری هستند و به‌طور معمول با مشکلات طولانی‌مدت و مزمن مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی، سرطان و بیماری‌های تنفسی مزمن همراه‌اند.

پیشگیری و درمان

• بیماری‌های واگیردار: پیشگیری از این بیماری‌ها معمولاً از طریق واکسیناسیون، رعایت بهداشت فردی و محیطی، استفاده از داروهای ضدویروس یا ضدباکتری و در برخی موارد، قرنطینه افراد مبتلا امکان‌پذیر است.
• بیماری‌های غیرواگیردار: پیشگیری بیشتر از طریق تغییر سبک زندگی، تغذیه سالم، ورزش، مدیریت استرس و دوری از عوامل محیطی مضر صورت می‌گیرد. درمان این بیماری‌ها اغلب شامل داروهایی برای مدیریت علائم و پیشگیری از عوارض بلندمدت است.

تأثیر بر جامعه و اقتصاد

• بیماری‌های واگیردار: این بیماری‌ها می‌توانند به سرعت گسترش یافته و تأثیر زیادی بر سلامت عمومی، به ویژه در مناطق پرجمعیت داشته باشند. آن‌ها می‌توانند باعث بحران‌های بهداشتی و اقتصادی شوند.
• بیماری‌های غیرواگیردار: این بیماری‌ها بیشتر به صورت تدریجی بر افراد تأثیر می‌گذارند و ممکن است در بلندمدت بار مالی زیادی به سیستم بهداشتی وارد کنند. با این حال، انتقال‌پذیر نیستند و نمی‌توانند بحران‌های بهداشتی فوری ایجاد کنند.

نقش بهداشت فردی در کاهش بیماری‌ های عفونی

بهداشت فردی نقش مهمی در پیشگیری از بیماری‌ های واگیردار دارد. رعایت اصول بهداشت می‌تواند از انتقال میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا جلوگیری کند و خطر ابتلا به بیماری‌ها را کاهش دهد.

شستن دست‌ها

شستشوی منظم دست‌ها با صابون و آب، به ویژه پس از استفاده از توالت یا تماس با سطوح عمومی، یکی از مهم‌ترین اقدامات برای جلوگیری از انتقال بیماری‌های عفونی است.

استفاده از ماسک

در زمان‌هایی که فرد بیمار است یا در مکان‌های شلوغ قرار دارد، استفاده از ماسک می‌تواند از انتقال بیماری‌های تنفسی جلوگیری کند.

رعایت بهداشت تنفسی

پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه با دستمال یا آرنج، از پخش میکروب‌ها به هوا جلوگیری کرده و خطر انتقال بیماری‌ها را کاهش می‌دهد.

حفظ بهداشت شخصی و محیطی

استحمام منظم، مسواک زدن و ضدعفونی کردن سطوح محیطی به جلوگیری از بیماری‌های پوستی و انتقال میکروب‌ها کمک می‌کند.

بهداشت غذایی

شستن میوه‌ها و سبزیجات و پخت صحیح غذا از انتقال بیماری‌های عفونی مانند سالمونلا و ای.کولای جلوگیری می‌کند.

اجتناب از تماس با افراد مبتلا

اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار و استفاده از لوازم شخصی جداگانه، به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های واگیردار کمک می‌کند.

عوارض بیماری های واگیردار

بیماری‌های واگیردار می‌توانند عوارض متعددی داشته باشند که از علائم خفیف تا مشکلات جدی و تهدیدکننده زندگی متغیر هستند. این عوارض بستگی به نوع بیماری، وضعیت سلامتی فرد و زمان درمان دارند. در اینجا به برخی از عوارض شایع بیماری‌های واگیردار اشاره می‌کنیم:

مشکلات تنفسی

بیماری‌های واگیردار تنفسی مانند آنفولانزا، کووید-۱۹ و سرماخوردگی می‌توانند منجر به مشکلات تنفسی شدید شوند. این مشکلات شامل پنومونی (ذات‌الریه)، آسم و حتی نارسایی تنفسی است که در برخی موارد می‌تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان و تهدید زندگی شود.

عوارض قلبی

بیماری‌هایی مانند آنفولانزا و کووید-۱۹ می‌توانند به قلب آسیب وارد کرده و باعث مشکلاتی مانند التهاب قلب، آریتمی (اختلال در ضربان قلب) یا حتی نارسایی قلبی شوند.

آسیب به سیستم عصبی

برخی از بیماری‌های ویروسی مانند مننژیت (التهاب مغز و نخاع) یا بیماری‌های ناشی از ویروس‌هایی مانند HIV می‌توانند سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار داده و منجر به مشکلاتی مانند تشنج، فلج یا حتی اختلالات روانی و شناختی شوند.

اختلالات گوارشی

بیماری‌هایی مانند اسهال‌های ویروسی و باکتریایی می‌توانند باعث مشکلات گوارشی مانند اسهال شدید، استفراغ، کم‌آبی بدن و اختلالات در عملکرد روده‌ها شوند. در موارد شدید، این مشکلات می‌توانند منجر به کم‌آبی شدید و نیاز به بستری شدن در بیمارستان شوند.

عوارض پوستی

بیماری‌های ویروسی مانند آبله‌مرغان، سرخک و زونا می‌توانند باعث بروز جوش‌ها، زخم‌ها و ضایعات پوستی شوند. در برخی موارد، این عوارض می‌توانند به عفونت‌های ثانویه یا زخم‌های مزمن منجر شوند.

مشکلات سیستم ایمنی

بیماری‌های واگیردار می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند. به عنوان مثال، ویروس HIV به طور خاص سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار داده و فرد را مستعد ابتلا به عفونت‌های مختلف می‌کند.

عوارض بارداری

بیماری‌های واگیردار می‌توانند در دوران بارداری عوارضی جدی ایجاد کنند. برای مثال، بیماری‌هایی مانند سرخک، سرخجه یا آنفولانزا می‌توانند منجر به مشکلاتی مانند سقط جنین، زایمان زودرس یا ناتوانی‌های جنینی شوند.

مرگ

در موارد شدید، برخی بیماری‌های واگیردار مانند COVID-19، سل، مالاریا و وبا می‌توانند منجر به مرگ شوند. این اتفاق به ویژه در افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری‌های زمینه‌ای اتفاق می‌افتد.

پیشگیری از بیماری های واگیردار

برای جلوگیری از بیماری‌های واگیردار، رعایت نکات بهداشتی و تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری است. برخی از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری شامل موارد زیر می‌شود:

• شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون برای از بین بردن میکروب‌ها و جلوگیری از انتقال بیماری‌ها.
• استفاده از ماسک در محیط‌های پرجمعیت یا در زمان شیوع بیماری‌های تنفسی.
• حفظ فاصله اجتماعی به‌ویژه هنگام مواجهه با افراد بیمار.
• واکسیناسیون برای پیشگیری از بیماری‌های خطرناک مانند آنفولانزا، سرخک، هپاتیت و کووید-۱۹.
• تقویت سیستم ایمنی بدن از طریق تغذیه سالم، ورزش منظم و خواب کافی.
• پرهیز از تماس با افراد بیمار و عدم استفاده از وسایل شخصی مشترک.
• ضدعفونی کردن سطوح و اشیای پرتماس مانند تلفن همراه، دستگیره درها و میز کار.
• رعایت بهداشت غذایی از طریق مصرف غذاهای سالم، شست‌وشوی میوه و سبزیجات و پرهیز از مصرف مواد غذایی آلوده.
• پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه و عطسه برای جلوگیری از انتشار میکروب‌ها.

با رعایت این نکات، می‌توان از ابتلا و شیوع بسیاری از بیماری‌های واگیردار جلوگیری کرد.

جمع بندی

پیشگیری از بیماری‌های واگیردار از طریق اقدامات بهداشتی، واکسیناسیون و درمان به موقع از اهمیت بالایی برخوردار است. رعایت بهداشت فردی، استفاده از ماسک در مکان‌های شلوغ، شستن مکرر دست‌ها و پرهیز از تماس با افراد مبتلا، می‌تواند به میزان زیادی خطر ابتلا به این بیماری‌ها را کاهش دهد. در نهایت، کنترل بیماری‌های واگیردار به همکاری گسترده مردم و نهادهای بهداشتی نیاز دارد تا سلامت عمومی حفظ شود و شیوع این بیماری‌ها به حداقل برسد.

سوالات متداول

بیماری های واگیردار چگونه منتقل می‌شوند؟

بیماری‌های واگیردار از طریق روش‌های مختلفی منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده، مانند دست دادن یا بوسیدن، انتقال یابند. علاوه بر این، از طریق قطرات ریز ناشی از سرفه یا عطسه فرد بیمار به هوا منتشر می‌شوند که ممکن است وارد دستگاه تنفسی فرد سالم شود. تماس با سطوح یا اشیای آلوده نیز یکی دیگر از راه‌های انتقال است. برخی بیماری‌ها مانند مالاریا یا تب دنگی از طریق نیش حشرات به انسان منتقل می‌شوند.

چگونه می‌توان از بیماری های واگیردار پیشگیری کرد؟

پیشگیری از بیماری‌های واگیردار نیاز به رعایت اصول بهداشتی و مراقبتی دارد. یکی از مهم‌ترین روش‌ها، شستن دست‌ها با آب و صابون برای حداقل 20 ثانیه است. همچنین، استفاده از ماسک در مکان‌های عمومی و شلوغ و رعایت بهداشت تنفسی (پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه) به کاهش شیوع بیماری‌های تنفسی کمک می‌کند. واکسیناسیون برای پیشگیری از بسیاری از بیماری‌ها مانند آنفولانزا، سرخک و هپاتیت بسیار مؤثر است. از تماس نزدیک با افراد بیمار و استفاده از لوازم شخصی جداگانه نیز باید خودداری کرد.

آیا تمامی بیماری های واگیردار قابل درمان هستند؟

بسیاری از بیماری‌های واگیردار قابل درمان هستند، اما این بستگی به نوع بیماری دارد. بیماری‌های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا به طور کلی درمان خاصی ندارند و درمان‌های حمایتی برای کاهش علائم و تسریع بهبودی انجام می‌شود. در مقابل، بیماری‌های باکتریایی مانند ذات‌الریه یا گلودرد استرپتوکوکی با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان هستند. در برخی بیماری‌ها مانند HIV یا هپاتیت، داروهایی برای کنترل بیماری وجود دارد، اما درمان قطعی ممکن است هنوز در دسترس نباشد.

شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.

برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.

برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: