بیماری پارکینسون، (Parkinson) یکی از اختلالات عصبی است که تأثیرات چشم‌گیری بر حرکت و کیفیت زندگی فرد دارد. در این اختلال، سلول‌های عصبی مغزی که مسئول کنترل حرکت هستند، به شکل تدریجی آسیب می‌بینند، که منجر به مشکلات مختلف در کنترل حرکت و عملکرد عصبی می‌شود.

علائم این بیماری به طور آرام و پیشروند ظاهر می‌شوند و از لحاظ فیزیکی و روانی به طور چشم‌گیری زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این بیماری اغلب با لرزش، کندی حرکتی و مشکلات در تعادل و هماهنگی حرکات شناخته می‌شود.

 

بیماری پارکینسون چیست؟

پارکینسون، یک اختلال مغزی است که به لرزش اندام‌ها، سفتی بدن و مشکلات در حرکت، تعادل و هماهنگی منجر می‌شود. علائم این بیماری به طور تدریجی آغاز می‌شوند و با گذر زمان افزایش میابد. در افراد مبتلا، علاوه بر مشکلات حرکتی، تغییرات ذهنی و رفتاری، مشکلات خواب، افسردگی، مشکلات حافظه و خستگی نیز ممکن است وجود داشته باشد.

هم مرد هم زن ممکن است به این بیماری مبتلا شوند، اما در مردان این بیماری به نسبت بیشتری شایع است. علاوه بر این، سن از عوامل خطر اصلی بروز این بیماری محسوب می‌شود. اکثر افراد برای اولین بار در سن ۶۰ سالگی علائم این بیماری را تجربه می‌کنند، اما حدود ۵ تا ۱۰ درصد از موارد این بیماری زودرس هستند که ممکن است ارثی باشد و با جهش‌های ژنی خاص مرتبط باشد.

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

خدمات مرتبط

علائم و نشانه‌های پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که به مرور زمان بر حرکت بدن تأثیر می‌گذارد. این بیماری به دلیل از بین رفتن سلول‌های عصبی در مغز که دوپامین تولید می‌کنند، رخ می‌دهد. دوپامین ماده شیمیایی است که نقشی حیاتی در کنترل حرکت عضلات ایفا می‌کند.

علائم بیماری پارکینسون به تدریج شروع می‌شود و با گذشت زمان بدتر می‌شود. در حالی که شایع‌ترین علائم این بیماری مربوط به حرکت هستند، علائم دیگری نیز وجود دارد که می‌توانند بر سلامت جسمی و روانی فرد مبتلا تأثیر بگذارند.

علائم حرکتی:

• لرزش: لرزش معمولاً از یک دست یا پا شروع می‌شود و در حالت استراحت بیشتر قابل توجه است. این لرزش می‌تواند در انگشتان، دست‌ها، بازوها، فک، پاها یا حتی سر رخ دهد. لرزش در افراد مختلف می‌تواند از نظر شدت، دامنه و سرعت متفاوت باشد.
• برادی‌کینزی: این اصطلاح به کند شدن حرکات اشاره دارد. افراد مبتلا به برادی‌کینزی ممکن است در انجام کارهایی مانند راه رفتن، صحبت کردن، نوشتن، غذا خوردن و لباس پوشیدن دچار مشکل شوند. حرکات آن‌ها ممکن است آهسته، خشن و غیرقابل کنترل به نظر برسد.
• سفتی عضلات: سفتی عضلات (ریجیدیتی) یکی از علائم بارز بیماری پارکینسون است. عضلات سفت و غیرقابل انعطاف می‌شوند که می‌تواند دامنه حرکت را به طور قابل توجهی محدود کند و انجام حرکات ساده را دشوارتر کند. سفتی عضلات می‌تواند در هر قسمت از بدن رخ دهد، اما بیشتر در بازوها، پاها و تنه احساس می‌شود.
• عدم تعادل و اختلال در هماهنگی: این مشکلات می‌توانند منجر به زمین خوردن، مشکل در راه رفتن، عدم ثبات در هنگام ایستادن و مشکل در انجام حرکات ظریف مانند گرفتن اشیاء کوچک شوند.

علایم غیرحرکتی:

• یبوست: یبوست یکی از شایع‌ترین مشکلات گوارشی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون است. این مشکل به دلیل کند شدن حرکت غذا در روده بزرگ ایجاد می‌شود.
• مشکلات خواب: اختلالات خواب در افراد مبتلا به پارکینسون بسیار شایع است. این مشکلات می‌توانند شامل مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در طول شب، خواب صبحگاهی زودهنگام و خواب‌آلودگی در طول روز باشند.
• افسردگی: افسردگی یکی از شایع‌ترین مشکلات خلقی در افراد مبتلا به پارکینسون است. علائم افسردگی می‌تواند شامل احساس غم و اندوه، ناامیدی، از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها، خستگی، تغییرات اشتها، مشکلات خواب و مشکل در تمرکز باشد.
• اضطراب: اضطراب نیز در افراد مبتلا به پارکینسون شایع است. علائم اضطراب می‌تواند شامل احساس عصبی یا آشفتگی، تحریک‌پذیری، مشکل در تمرکز، بی‌قراری و مشکل در خواب باشد.
• مشکلات حافظه: مشکلات حافظه در افراد مبتلا به پارکینسون می‌تواند خفیف یا شدید باشد. افراد مبتلا به این مشکل ممکن است در به یاد آوردن رویدادها، قرار ملاقات‌ها یا نام‌ها دچار مشکل شوند.
• خستگی: خستگی یک علامت شایع در بیماری پارکینسون است. این خستگی می‌تواند شدید و طاقت‌فرسا باشد و انجام فعالیت‌های روزانه را دشوار کند.

علائم کمتر شایع:

• تغییرات در حس بویایی: از دست دادن حس بویایی (آنوسمی) یا بویایی ضعیف (هیپوسمی) می‌تواند یکی از اولین علائم بیماری پارکینسون باشد.
• درد: درد در عضلات و مفاصل (درد عضلانی-اسکلتی) در افراد مبتلا به پارکینسون شایع است.
• مشکلات بلع: بلعیدن دشوار (دیسفاژی) می‌تواند خطر خفگی را افزایش دهد.
• افت فشار خون: افت فشار خون (افت فشار خون وضعیتی) می‌تواند منجر به سرگیجه یا غش کردن هنگام ایستادن از حالت نشسته یا دراز کشیده شود.
• تغییرات گفتاری: ممکن است افراد مبتلا به پارکینسون دچار مشکل در صحبت کردن، صحبت با صدای بلند یا خشونت صدا شوند.

 

 

علت پارکینسون

در پارکینسون، سلول‌های عصبی خاصی (نورون‌ها) در مغز به تدریج تخریب و از بین می‌روند. بسیاری از علائم این بیماری به دلیل از بین رفتن نورون‌هایی است که یک پیام‌رسان شیمیایی به نام دوپامین تولید می‌کنند. کاهش سطح دوپامین باعث فعالیت غیرطبیعی مغز می‌شود و علائم این بیماری ظاهر می‌شود.

علت بیماری پارکینسون هنوز مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد عوامل مختلفی در بروز آن نقش دارند، از جمله:

ژنتیک: جهش‌های ژنتیکی مشخصی شناسایی شده‌اند که ممکن است باعث این بیماری شوند. این موارد در برخی از خانواده‌ها شایع هستند.

محرک‌های محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم خاص یا عوامل محیطی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

همچنین در مغز مبتلا به پارکینسون، تغییراتی رخ می‌دهد، از جمله:

وجود اجسام لویی: مواد خاص درون سلول‌های مغزی که نشانگرهای میکروسکوپی این بیماری هستند.

آلفا سینوکلین در اجسام لویی: حضور پروتئین آلفا سینوکلین در اجسام لویی که محققان معتقدند نقش مهمی در علت بیماری دارد.

 

تشخیص پارکینسون

تشخیص بیماری پارکینسون می‌تواند دشوار باشد، زیرا هیچ آزمایشی برای تشخیص قطعی این بیماری وجود ندارد. پزشکان برای تشخیص پارکینسون از ترکیبی از سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات استفاده می‌کنند.

سابقه پزشکی:

پزشک متخصص داخلی در منزل در مورد سابقه پزشکی شما، از جمله هرگونه علائمی که دارید، چه مدت آن‌ها را تجربه کرده‌اید و سابقه خانوادگی ابتلا به پارکینسون، سوال خواهد کرد.

معاینه فیزیکی:

پزشک شما حرکات، تعادل و هماهنگی شما را بررسی می‌کند. آن‌ها همچنین ممکن است به دنبال علائم لرزش، سفتی عضلات و کندی حرکات باشند.

آزمایشات:

هیچ آزمایشی به طور قطعی پارکینسون را تشخیص نمی‌دهد. با این حال، چندین آزمایش وجود دارد که می‌تواند به پزشک شما در رد سایر علل احتمالی علائم شما کمک کند. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایشات تصویربرداری: مانند MRI یا CT اسکن از مغز برای بررسی وجود هرگونه ناهنجاری.
• آزمایشات خون: برای بررسی کمبود دوپامین یا سایر مواد شیمیایی مغز.
• آزمایشات عصبی: برای بررسی عملکرد اعصابی که حرکات را کنترل می‌کنند.

در برخی موارد، ممکن است پزشک متخصص اعصاب در منزل برای تایید تشخیص، آزمایشات دوپامین را تجویز کند. این آزمایشات شامل تزریق دوپامین یا دارویی مشابه به مغز و مشاهده نحوه واکنش بدن شما به آن است.

تشخیص افتراقی:

بسیاری از بیماری‌های دیگر می‌توانند علائمی شبیه به پارکینسون ایجاد کنند. به همین دلیل، مهم است که قبل از تشخیص پارکینسون، سایر علل احتمالی علائم شما را رد کنید.

برخی از بیماری‌های دیگر که می‌توانند با پارکینسون اشتباه گرفته شوند عبارتند از:

• لرزش اساسی: نوعی اختلال حرکتی که باعث لرزش در دست‌ها، پاها یا سر می‌شود.
• آتاکسی: عدم هماهنگی و تعادل.
• دیستونی: انقباض غیرارادی و پایدار عضلات.
• هیدروسفال: تجمع مایع در مغز.
• بیماری آلزایمر: نوعی زوال عقل که باعث از دست دادن حافظه و سایر مشکلات شناختی می‌شود.

 

 

جدیدترین روش درمان قطعی پارکینسون

روش‌های درمانی برای کنترل علائم این بیماری استفاده می‌شوند، اما هنوز درمان قطعی برای این بیماری ایجاد نشده است. امروزه، جدیدترین روش درمان قطعی پارکینسون به کار گرفته می‌شوند، از جمله:

پیوند سلول بنیادی: این روش با افزایش نورون‌های مصرف‌کننده دوپامین در مغز انجام می‌شود، به منظور کاهش علائم پارکینسون.

درمان‌های ترمیمی: این درمان‌ها هدف از ترمیم نورون‌های آسیب دیده در مغز است، به منظور بهبود وضعیت بیماری.

ژن درمانی: استفاده از تکنولوژی ژنتیک به منظور ترمیم یا تغییر ژن‌ها در سلول‌ها به عنوان یک رویکرد درمانی نوین برای این بیماری است.

این روش‌ها به عنوان ابزارهای مهمی در مدیریت این بیماری به کار می‌روند، اما تا کنون درمانی کاملاً قطعی برای این بیماری ارائه نشده است.

 

چند روش برای درمان پارکینسون

این بیماری در حقیقت قابل درمان نیست. با این حال، درمان آن به منظور کنترل علائم این بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا از اهمیت بالایی برخوردار است. با استفاده از ترکیب صحیح از روش‌های درمانی، می‌توان علائم بیماری را بهبود بخشید و آن را کنترل کرد.

بهترین قرص برای پارکینسون

طبیعتا، برای درمان یا حتی بهبود این این بیماری، مجموعه‌ای از قرص‌ها و داروها وجود دارد که به افراد تجویز می‌شوند. با این حال، اگر به دنبال یکی از بهترین گزینه‌ها باشیم، می‌توانیم به قرص لودوپا اشاره کنیم. این قرص تا حد زیادی قابلیت بهبود علائم این بیماری را دارا است.

مولتی ویتامین مناسب برای پارکینسون

مصرف مولتی ویتامین‌ها به عنوان بخشی از برنامه درمانی پارکینسون مورد بررسی قرار گرفته است؛ اما تاکنون مطالعات علمی کافی برای تایید اثربخشی مولتی ویتامین‌ها در بهبود علائم این بیماری موجود نیست.

نوروتراپی درمان پارکینسون

نوروتراپی یا تمرینات تحریکی عصبی، یک روش درمانی غیردارویی است که برای مدیریت این بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد و بر اساس تحریک و تقویت سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند.

درمان پارکینسون با جراحی

جراحی درمانی برای این بیماری در مواردی استفاده می‌شود که درمان دارویی و سایر روش‌ها بهبود قابل قبولی نداشته باشند. دو نوع جراحی معمول در درمان این بیماری عبارت‌اند از:

• ترمیم عملکرد عمیق (DBS)
• ثبت الکترودی (Lesioning)

درمان پارکینسون با کندر

کندر یک داروی طبیعی است که از پوست و برگ‌های درخت کندر استخراج می‌شود. این دارو حاوی ترکیباتی است که به عنوان آنتی‌اکسیدان عمل می‌کنند و از سلول‌های مغزی در برابر استرس اکسیداتیو حفاظت می‌کنند. مصرف کندر می‌تواند به کم شدن علائم این بیماری، از جمله لرزش، سفتی عضلانی و اختلالات حرکتی کمک کند.

 

 

درمان پاركينسون در منزل

درمان پارکینسون در خانه شامل ترکیبی از روش‌های مختلف از جمله داروها، تمرینات و خودمراقبتی می‌شود. این درمان، البته، نیازمند همکاری با یک تیم درمانی متخصص و مشاوره پزشکی است. روش‌های درمان خانگی پارکینسون شامل موارد زیر هستند:

ورزش منظم:

• حداقل 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته ورزش هوازی با شدت متوسط ​​انجام دهید.
• تمرینات قدرتی را دو تا سه بار در هفته انجام دهید.
• تمرینات انعطاف‌پذیری و تعادل را به برنامه روزانه خود اضافه کنید.

فیزیوتراپی:

• یک فیزیوتراپ می‌تواند به شما در یادگیری تمریناتی برای بهبود حرکات، تعادل و هماهنگی شما کمک کند.
• آن‌ها همچنین می‌توانند به شما در یادگیری نحوه انجام ایمن و کارآمد فعالیت‌های روزانه کمک کنند.

کاردرمانی:

• یک کاردرمانگر می‌تواند به شما در یادگیری استراتژی‌هایی برای مقابله با مشکلات حرکتی و انجام فعالیت‌های روزانه با وجود علائم پارکینسون کمک کند.

رژیم غذایی سالم:

• رژیم غذایی متعادل سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات داشته باشید.
• مصرف چربی‌های اشباع شده، چربی‌های ترانس و کلسترول را محدود کنید.
• مصرف فیبر را افزایش دهید.
• آب زیادی بنوشید.

خواب کافی:

• اکثر بزرگسالان به 7 تا 8 ساعت خواب در شب نیاز دارند.
• یک برنامه خواب منظم داشته باشید و هر شب در یک زمان مشخص به رختخواب بروید و از خواب بیدار شوید.
• محیط خواب خود را آرام، تاریک و خنک نگه دارید.

مدیریت استرس:

• استرس می‌تواند علائم پارکینسون را بدتر کند.
• روش‌های سالمی برای مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا تنفس عمیق پیدا کنید.

داروها:

• داروهای مختلفی برای کمک به کنترل علائم پارکینسون وجود دارد.
• داروهای خود را طبق دستور پزشک مصرف کنید و هرگز دوز خود را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید.

پیوستگی:

• مهم است که با درمان خود سازگار باشید و تغییرات سبک زندگی را در بلندمدت حفظ کنید.
• حتی تغییرات کوچک در سبک زندگی می‌تواند تفاوت زیادی در کیفیت زندگی شما ایجاد کند.

حمایت اجتماعی:

• با خانواده و دوستان خود در مورد بیماری خود صحبت کنید.
• از گروه‌های حمایتی یا انجمن‌های آنلاین برای ارتباط با سایر افراد مبتلا به پارکینسون استفاده کنید.

مراقبت از خود:

• مراقب سلامت کلی خود باشید.
• معاینات منظم پزشکی را انجام دهید.
• به طور مرتب با پزشک متخصص در منزل در مورد علائم خود صحبت کنید.

 

چه مواد غذایی در بهبود پارکینسون باید استفاده شود؟

در حالی که هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، رژیم غذایی سالم می‌تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

برخی از مواد غذایی که می‌توانند برای افراد مبتلا به پارکینسون مفید باشند عبارتند از:

غذاهای سرشار از آنتی‌اکسیدان:

• آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند از سلول‌های مغز در برابر آسیب محافظت کنند.
• میوه‌ها و سبزیجات به خصوص توت‌ها، گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای و اسفناج سرشار از آنتی‌اکسیدان هستند.

غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا 3:

• اسیدهای چرب امگا 3 می‌توانند به کاهش التهاب در بدن کمک کنند.
• ماهی‌های چرب مانند سالمون، قزل‌آلا و ساردین، گردو و بذر کتان سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند.

مواد غذایی سرشار از ویتامین D:

• ویتامین D ممکن است به کاهش خطر ابتلا به پارکینسون کمک کند.
• ماهی‌های چرب، زرده تخم مرغ، شیر غنی شده و مقادیر کمی از نور خورشید منابع خوبی از ویتامین D هستند.

غذاهای سرشار از فیبر:

• فیبر می‌تواند به کاهش یبوست که یک مشکل شایع در افراد مبتلا به پارکینسون است، کمک کند.
• غلات کامل، حبوبات، میوه‌ها و سبزیجات سرشار از فیبر هستند.

غذاهای حاوی آهن:

• کمبود آهن می‌تواند علائم پارکینسون را بدتر کند.
• گوشت قرمز، مرغ، ماهی، لوبیا، عدس و سبزیجات برگ سبز منابع خوبی از آهن هستند.

مواد غذایی حاوی ویتامین B1:

• ویتامین B1 ممکن است به کاهش علائم حرکتی در افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند.
• لوبیا، عدس، نخود، لوبیا و گوشت منابع خوبی از ویتامین B1 هستند.

غذاهای حاوی روی:

• روی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به پارکینسون کمک کند.
• گوشت قرمز، مرغ، حبوبات، آجیل و دانه‌ها منابع خوبی از روی هستند.

 

عاقبت بیماری پارکینسون

عاقبت بیماری پارکینسون ممکن است به شرح زیر باشد:

• در مراحل پیشرفته این بیماری، علائم غیر حرکتی نیز شدیدتر می‌شوند، که ممکن است شامل بی‌اختیاری، بی‌خوابی و زوال عقل باشد.
• در مرحله چهارم و پنجم بیماری، خشکی عضلات و کند شدن حرکات بدنی به شدت افزایش می‌یابد.
• در فاز تسکینی این بیماری، ممکن است داروهای ضد پارکینسون نتوانند به طور کامل علائم بیماری را کنترل کنند و یا عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشند.
• این بیماری معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال بروز می‌کند و در درصد کمی از این بیماران، ژنتیک نقش دارد و زمینه ارثی در آن مشاهده می‌شود.

 

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

پیشگیری از پاركينسون

در حال حاضر هیچ راه قطعی برای پیشگیری از بیماری پارکینسون وجود ندارد، زیرا علت دقیق این بیماری هنوز ناشناخته است. با این حال، برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل خاصی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش یا کاهش دهند.

عوامل مرتبط با افزایش خطر ابتلا به پارکینسون:

• سن: خطر ابتلا به بیماری پارکینسون با افزایش سن افزایش می‌یابد.
• سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی ابتلا به پارکینسون دارید، خطر ابتلای شما به این بیماری بیشتر است.
• جنسیت: مردان به طور جزئی بیشتر از زنان به پارکینسون مبتلا می‌شوند.
• قرار گرفتن در معرض سموم: قرار گرفتن در معرض سموم خاصی مانند آفت‌کش‌ها و حلال‌ها ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.
• ضربه به سر: ضربه شدید به سر ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.

عوامل مرتبط با کاهش خطر ابتلا به پارکینسون:

• ورزش: ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.
• رژیم غذایی: رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و حبوبات ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.
• مصرف کافئین: مصرف کافئین ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.
• سطح ویتامین D: سطوح بالای ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.

 

عوارض پارکینسون

مشکلات تفکر: فرد ممکن است در مراحل بعدی این بیماری با مشکلات شناختی مانند دمانس یا زوال عقل و مشکلات تفکر مواجه شود، که معمولاً به داروها پاسخگو نیستند.

افسردگی و تغییرات عاطفی: در مراحل اولیه، افسردگی ممکن است ظاهر شود و درمان افسردگی می‌تواند توانایی مقابله با چالش‌های بیماری را تسهیل کند. تغییرات عاطفی مانند ترس، اضطراب یا از دست رفتن انگیزه نیز اتفاق می‌افتد و پزشکان ممکن است داروها را برای درمان این علائم تجویز کنند.

مشکلات بلع: با پیشرفت بیماری، مشکلات بلع ممکن است پیش آید، که به دلیل کند شدن بلع در دهان، منجر به سرازیری آب دهان می‌شود.

زوال عقل: برخی از افراد مبتلا به پارکینسون در مراحل بعدی بیماری دچار زوال عقل می‌شوند. زوال عقل در پارکینسون معمولاً خفیف تا متوسط ​​است و به ندرت شدید می‌شود.

مشکلات روحی: افسردگی، اضطراب و توهم از جمله مشکلات روحی شایع در افراد مبتلا به پارکینسون هستند.

اختلالات خواب: مبتلایان به این بیماری عمدتاً با مشکلات خواب مواجه هستند، از جمله بیدار شدن مکرر در طول شب، بیدار شدن زودهنگام یا خوابیدن در طول روز.

ناتوانی در حرکت: افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است به تدریج در انجام فعالیت‌های روزانه مانند راه رفتن، لباس پوشیدن و غذا خوردن دچار مشکل شوند. این ناتوانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آکینیزی: کاهش یا عدم تحرک ارادی
• برادی کینزی: کندی حرکات
• ریجیدیتی: سفتی و سختی عضلات
• پوستورال اینستبیلیتی: عدم تعادل و ناپایداری وضعی
• گآیت آپراکسی: ناتوانی در برنامه‌ریزی و اجرای توالی حرکات لازم برای راه رفتن
• دیستونی: انقباض غیرارادی و پایدار عضلات که می‌تواند باعث حرکات پیچشی و غیرطبیعی در بدن شود.

 

در آخر…

پارکینسون یک بیماری عصبی مزمن است که بر اثر کاهش تولید دوپامین، یک نوروترانسمیتر مهم در مغز، ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری علائم مختلفی مانند لرزش، سختی عضلات، کاهش توانایی حرکتی و اختلالات در کنترل حرکت دارند.

نتایج تحقیقات نشان داده‌اند که درمان‌های مختلفی برای کنترل علائم این بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا وجود دارد. از جمله راهکارهای درمانی می‌توان به مصرف داروهایی که به افزایش سطح دوپامین کمک می‌کنند، فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و بهبود حرکت و در موارد پیشرفته‌تر، جراحی مغز اشاره کرد.

 

شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.

برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.

برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

 

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: