واژینوز باکتریایی | علت ها، علائم، تشخیص، پیشگیری و درمان در منزل

واژینوز باکتریایی (Bacterial vaginosis) یکی از شایع‌ترین عفونت‌های واژنی است که به دلیل اختلال در تعادل طبیعی فلور باکتریایی واژن رخ می‌دهد. در حالت طبیعی، واژن دارای انواع مختلفی از باکتری‌ها است که برخی از آن‌ها مفید و برخی مضر هستند. در واژینوز باکتریایی، باکتری‌های مضر به‌طور غیرطبیعی رشد می‌کنند و تعادل به‌هم می‌خورد. این عفونت معمولاً با علائمی همچون ترشحات واژنی با بوی نامطبوع، خارش و سوزش همراه است و در صورت عدم درمان، می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود.

واژینوز باکتریایی چیست؟

واژینوز باکتریایی یک عفونت شایع در واژن است که زمانی رخ می‌دهد که تعادل طبیعی باکتری‌های مفید و مضر در واژن به‌هم بخورد. در حالت طبیعی، واژن دارای باکتری‌های خوبی به نام لاکتوباسیل‌ها است که محیط را اسیدی نگه می‌دارند و از رشد باکتری‌های مضر جلوگیری می‌کنند. اما در واژینوز باکتریایی، تعداد باکتری‌های مضر مانند Gardnerella vaginalis افزایش می‌یابد و تعداد باکتری‌های مفید کاهش می‌یابد.

واژینوز باکتریال مسری جنسی نیست، اما داشتن شریک جنسی جدید یا متعدد می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. واژینوز باکتریایی معمولاً با ترشح بدبو، خاکستری‌رنگ و گاهی با خارش یا سوزش همراه است، هرچند برخی زنان هیچ علامتی ندارند.

درمان آن معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین انجام می‌شود. اگر درمان نشود، می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های جدی‌تر یا مشکلات در بارداری را افزایش دهد.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

خدمات مرتبط

علت واژینوز باکتریایی

واژینوز باکتریایی زمانی رخ می‌دهد که توازن ظریف بین باکتری‌های «خوب» و «بد» در واژن به هم بخورد. در حالت طبیعی، حدود ۹۵٪ از باکتری‌های واژن را لاکتوباسیل‌ها تشکیل می‌دهند. این باکتری‌ها با تولید اسید لاکتیک، محیط واژن را اسیدی نگه می‌دارند (pH پایین‌تر از ۴.۵) و از رشد میکروب‌های مضر جلوگیری می‌کنند.

وقتی تعداد لاکتوباسیل‌ها کاهش پیدا کند، باکتری‌های بی‌هوازی (مثل Gardnerella vaginalis، Mobiluncus و Prevotella) فرصت رشد پیدا می‌کنند. این عدم تعادل باعث تولید مواد شیمیایی بدبو، التهاب و تغییر در ترشحات واژینال می‌شود.

دلایل شایع این عدم تعادل شامل

• دوش واژینال: بسیاری از زنان تصور می‌کنند که شست‌وشوی داخلی واژن باعث تمیزی بیشتر می‌شود، در حالی که این کار با از بین بردن باکتری‌های مفید، محیط را برای رشد باکتری‌های مضر فراهم می‌کند.
• رابطه جنسی بدون محافظت: مایع منی قلیایی است و می‌تواند تعادل اسیدی واژن را مختل کند.
• تغییر شریک جنسی یا روابط جنسی متعدد: تغییرات در فلور واژینال می‌تواند احتمال رشد باکتری‌های ناسازگار را افزایش دهد.
• سیگار کشیدن: نیکوتین و مواد شیمیایی دیگر موجود در سیگار ممکن است بر عملکرد سیستم ایمنی و باکتری‌های مفید واژن اثر منفی بگذارند.
• کمبود استروژن: در زنان یائسه یا کسانی که داروهای ضد هورمونی مصرف می‌کنند، کمبود استروژن ممکن است باعث کاهش لاکتوباسیل‌ها شود.

این عوامل الزماً به معنی وجود یک بیماری مقاربتی نیستند، اما واژینوز باکتریایی می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت‌هایی مانند HIV، کلامیدیا و سوزاک را در صورت تماس جنسی بدون محافظت افزایش دهد. همچنین در بارداری می‌تواند باعث زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد هنگام تولد شود.

علائم واژینوز باکتریایی

علائم واژینوز باکتریایی ممکن است در برخی زنان بسیار آشکار باشد و در برخی دیگر هیچ علامتی ایجاد نکند. با این حال، شایع‌ترین علائم عبارت‌اند از:

• ترشحات واژینال غیرطبیعی: معمولاً نازک، خاکستری یا سفید رنگ هستند و مقدار آن‌ها ممکن است بیشتر از حالت عادی باشد.
• بوی نامطبوع واژن: بویی شبیه بوی ماهی، که معمولاً بعد از رابطه جنسی شدیدتر می‌شود. این بو یکی از مشخص‌ترین علائم واژینوز باکتریایی است.
• سوزش یا خارش در ناحیه تناسلی: ممکن است فرد احساس سوزش یا ناراحتی خفیفی در ناحیه واژن یا اطراف آن داشته باشد.
• سوزش هنگام ادرار: در برخی موارد، احساس سوزش در هنگام دفع ادرار دیده می‌شود.
• احساس ناراحتی هنگام رابطه جنسی: برخی زنان هنگام نزدیکی احساس درد یا سوزش دارند.

توجه داشته باش که واژینوز باکتریایی معمولاً با التهاب شدید همراه نیست و اگر علائم شدیدی مانند خارش شدید، تورم یا ترشحات سبز و زرد رنگ دیده شود، ممکن است نشانه‌ی عفونت قارچی یا بیماری مقاربتی باشد و باید بررسی بیشتری صورت گیرد.

تشخیص واژینوز باکتریایی

تشخیص واژینوز باکتریایی معمولاً توسط پزشک و از طریق بررسی علائم، معاینه واژینال و آزمایش نمونه ترشحات انجام می‌شود. پزشک برای اطمینان از تشخیص، معمولاً از چند روش همزمان استفاده می‌کند که به آن‌ها “معیارهای آمسل” گفته می‌شود. چهار معیار اصلی آمسل عبارت‌اند از:

• ترشحات نازک، خاکستری یا سفید رنگ: که معمولاً یکنواخت و زیاد است.
• بوی ماهی مانند: به‌ویژه وقتی مقدار کمی محلول پتاسیم ۱۰٪ (KOH) به ترشح افزوده شود. این واکنش را “آزمایش بو” یا Whiff test می‌نامند.
• pH واژن بالاتر از ۴.۵: محیط واژن در حالت طبیعی اسیدی است، اما در واژینوز، قلیایی‌تر می‌شود.
• مشاهده سلول‌های کلیدی (Clue cells) زیر میکروسکوپ: این سلول‌ها در واقع سلول‌های پوششی واژن هستند که باکتری‌های مضر به سطح آن‌ها چسبیده‌اند و مرز آن‌ها زیر میکروسکوپ محو دیده می‌شود.

اگر دست‌کم سه مورد از این چهار معیار وجود داشته باشد، تشخیص واژینوز باکتریایی تأیید می‌شود.

گاهی پزشک برای اطمینان بیشتر، از تست‌های پیشرفته‌تری مثل کشت ترشحات واژن یا بررسی DNA باکتری‌ها استفاده می‌کند، به‌ویژه اگر بیمار دچار عفونت‌های مکرر یا مقاوم به درمان باشد.

تشخیص دقیق واژینوز باکتریال، به‌ویژه در افتراق آن از عفونت‌های قارچی، تریکومونا یا بیماری‌های مقاربتی، اهمیت زیادی دارد؛ چون درمان‌ها با هم متفاوت هستند. اگه خواستی، می‌تونم نحوه‌ی افتراق واژینوز با سایر عفونت‌ها رو هم برات توضیح بدم.

درمان واژینوز باکتریایی

درمان واژینوز باکتریایی معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌هایی انجام می‌شود که باکتری‌های مضر را هدف قرار می‌دهند و تعادل فلور طبیعی واژن را بازمی‌گردانند. داروهای تجویزی رایج شامل موارد زیر هستند:

مترونیدازول (Metronidazole)

شایع‌ترین دارو برای درمان واژینوز است.

• قرص خوراکی: معمولاً ۵۰۰ میلی‌گرم، دو بار در روز به مدت ۷ روز.
• ژل واژینال: یک بار در روز به مدت ۵ روز (معمولاً شب‌ها قبل از خواب).

کلیندامایسین (Clindamycin)

• کرم واژینال: یک بار در روز به مدت ۷ روز استفاده می‌شود.
• قرص خوراکی یا شیاف واژینال نیز در برخی موارد تجویز می‌شود.

نکته: کرم کلیندامایسین می‌تواند لاتکس کاندوم را ضعیف کند، بنابراین استفاده همزمان توصیه نمی‌شود.

تینیدازول (Tinidazole)

مشابه مترونیدازول ولی با عوارض گوارشی کمتر.

• دوز معمول: ۲ گرم در روز، به مدت ۲ روز یا ۱ گرم در روز، به مدت ۵ روز.

نکات مهم در درمان پزشکی

• پرهیز از مصرف الکل در حین مصرف مترونیدازول یا تینیدازول و تا ۴۸ ساعت پس از اتمام دارو، برای جلوگیری از عوارضی مثل تهوع شدید یا استفراغ.
• تکمیل دوره درمان حتی اگر علائم زودتر از بین بروند، برای پیشگیری از عود مجدد.
• درمان شریک جنسی معمولاً لازم نیست، مگر در صورت عود مکرر.
• پرهیز از رابطه جنسی تا زمان اتمام درمان، برای بهبود کامل.

درمان واژینوز باکتریایی در منزل

درمان واژینوز باکتریایی در خانه بیشتر به معنای رعایت مراقبت‌های حمایتی و کمک به بهبود سریع‌تر علائم در کنار یا بعد از درمان دارویی است، نه جایگزین کامل برای داروی تجویزی. موارد زیر روش‌های خانگی‌ای هستند که می‌تونن به کنترل یا کاهش علائم کمک کنن:

رعایت بهداشت واژن به‌صورت ملایم

فقط با آب ولرم شست‌وشو داده بشه، از صابون‌ها یا ژل‌های شست‌وشوی معطر استفاده نشه چون تعادل باکتریایی واژن رو بر هم می‌زنن.

پوشیدن لباس زیر نخی و گشاد

لباس زیر تنگ و از جنس الیاف مصنوعی باعث رطوبت و رشد باکتری‌های مضر می‌شه.

پرهیز از دوش واژینال

دوش واژینال (شست‌وشوی داخل واژن) فلور طبیعی واژن رو به‌هم می‌زنه و واژینوز رو بدتر می‌کنه.

مصرف ماست پروبیوتیک یا مکمل های پروبیوتیک

برخی خانم‌ها از ماست بدون قند یا پروبیوتیک‌های خوراکی حاوی لاکتوباسیلوس استفاده می‌کنن تا باکتری‌های مفید واژن دوباره رشد کنن. مصرف منظمش ممکنه به جلوگیری از عود کمک کنه.

پرهیز از رابطه جنسی تا زمان بهبودی کامل

رابطه جنسی می‌تونه تعادل PH واژن رو بر هم بزنه یا علائم رو تشدید کنه. استفاده از کاندوم هم توصیه می‌شه چون مایع منی قلیاییه و ممکنه PH رو بالا ببره.

تمیز کردن از جلو به عقب بعد از اجابت مزاج

برای جلوگیری از انتقال باکتری‌های مضر از ناحیه مقعد به واژن.

در نهایت، این روش‌ها مکمل درمان اصلی هستن، نه جایگزین دارو. اگر علائم بعد از چند روز بهتر نشه یا بدتر بشه، حتماً باید پزشک مراجعه بشه.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

پیشگیری از واژینوز باکتریایی

پیشگیری از واژینوز باکتریایی شامل رعایت برخی نکات بهداشتی و سبک زندگی است که به کاهش خطر ابتلا به این عفونت کمک می‌کنند. در اینجا به چند روش مؤثر برای پیشگیری از واژینوز باکتریایی اشاره می‌کنم:

رعایت بهداشت واژن

شست‌وشو با آب گرم و ملایم کافی است. از صابون‌های معطر یا شوینده‌های حاوی مواد شیمیایی قوی اجتناب کنید، زیرا این محصولات می‌توانند تعادل pH طبیعی واژن را مختل کنند.

پوشیدن لباس زیر نخی

لباس‌های زیر از جنس الیاف طبیعی مانند پنبه باعث تهویه بهتر و کاهش رطوبت در ناحیه واژن می‌شوند. از لباس‌های زیر تنگ و ساخته‌شده از مواد مصنوعی پرهیز کنید، زیرا این نوع لباس‌ها رطوبت را حفظ کرده و شرایط رشد باکتری‌های مضر را فراهم می‌کنند.

پرهیز از دوش واژینال

دوش واژینال می‌تواند فلور طبیعی واژن را مختل کند و خطر ابتلا به عفونت‌ها را افزایش دهد. بهتر است از دوش واژینال اجتناب کنید و شست‌وشوی ناحیه خارجی واژن را با آب کافی کنید.

استفاده از پروبیوتیک ها

مصرف ماست‌های پروبیوتیک یا مکمل‌های پروبیوتیک می‌تواند به حفظ باکتری‌های مفید در واژن کمک کند. این باکتری‌ها به مهار رشد باکتری‌های مضر که عامل واژینوز باکتریایی هستند، کمک می‌کنند.

پرهیز از رابطه جنسی بدون کاندوم

رابطه جنسی می‌تواند باعث تغییر در فلور باکتریایی واژن شود. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی می‌تواند به پیشگیری از انتقال باکتری‌های مضر کمک کند. همچنین، از تغییرات متعدد شرکای جنسی خودداری کنید.

رعایت بهداشت در دوران قاعدگی

در دوران قاعدگی، تعویض منظم نوار بهداشتی یا تامپون و شست‌وشو با آب گرم و ملایم توصیه می‌شود. از محصولات معطر و مواد شیمیایی پرهیز کنید.

پرهیز از استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک ها

مصرف غیرضروری آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند تعادل فلور واژن را به هم بزند. از مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک‌ها پرهیز کنید و فقط تحت نظر پزشک دارو مصرف کنید.

با رعایت این نکات بهداشتی و تغییرات سبک زندگی، می‌توان خطر ابتلا به واژینوز باکتریایی را کاهش داد. اگر علائم بیماری را تجربه می‌کنید یا دچار عود مکرر می‌شوید، مراجعه به پزشک برای مشاوره و درمان مناسب ضروری است.

عوارض واژینوز باکتریایی

اگر واژینوز باکتریایی درمان نشود یا به‌درستی درمان نشود، می‌تواند منجر به چندین عارضه و مشکلات سلامتی جدی شود. در زیر به برخی از این عوارض اشاره می‌کنم:

افزایش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی (STIs)

واژینوز باکتریایی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی مانند ویروس HIV، تبخال تناسلی یا سوزاک را افزایش دهد. دلیل این امر این است که تغییرات در فلور باکتریایی واژن می‌تواند باعث آسیب به غشای مخاطی شود که به راحتی عفونت‌ها را وارد بدن می‌کند.

خطر بالاتر برای زایمان زودرس

در دوران بارداری، واژینوز باکتریایی ممکن است خطر زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد و یا عفونت‌های رحمی را افزایش دهد. زنان باردار باید بلافاصله در صورت ابتلا به این عفونت درمان شوند تا خطرات برای مادر و جنین کاهش یابد.

عفونت های لگنی

اگر واژینوز باکتریایی درمان نشود، ممکن است به عفونت‌های جدی‌تری مانند پیلونفریت (عفونت کلیه) یا پریکاردیت (عفونت در پوشش اطراف رحم) منجر شود. این نوع عفونت‌ها می‌توانند در موارد شدید منجر به آسیب به اندام‌های داخلی و نیاز به درمان‌های بیشتر شوند.

التهاب لگن

واژینوز باکتریایی به عنوان یک عامل خطر برای بیماری التهابی لگن (PID) شناخته می‌شود. این بیماری ممکن است منجر به درد لگنی مزمن، آسیب به لوله‌های فالوپ و مشکلات باروری شود.

مشکلات در بارداری های آینده

درمان نکردن واژینوز باکتریایی می‌تواند تأثیر منفی بر بارداری‌های آینده داشته باشد و مشکلاتی مانند نازایی، سقط جنین یا حاملگی خارج رحمی ایجاد کند.

عارضه های روانی

علائم واژینوز مانند بوی ناخوشایند و ترشحات غیرعادی ممکن است باعث کاهش اعتماد به نفس یا اضطراب در برخی از زنان شود، به‌ویژه اگر مشکلات به‌طور مداوم و مکرر عود کنند.

در نهایت، تشخیص و درمان سریع و به‌موقع واژینوز باکتریایی می‌تواند خطر ابتلا به این عوارض جدی را کاهش دهد. اگر علائمی همچون بوی نامطبوع، ترشحات غیرطبیعی یا خارش را تجربه می‌کنید، بهتر است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

آیا واژینوز باکتریایی ممکن است دوباره برگردد؟

بله، واژینوز باکتریایی ممکن است پس از درمان دوباره بازگردد و این یکی از مشکلات شایع در بسیاری از زنان است. به این وضعیت اصطلاحاً “عود واژینوز باکتریایی” گفته می‌شود. در واقع، در حدود ۳۰-۵۰٪ از زنان، این عفونت ممکن است پس از درمان دوباره به‌طور مکرر بازگردد. این مسئله بیشتر در زنان با سابقه ابتلا به این عفونت مشاهده می‌شود و می‌تواند برای برخی از افراد یک مشکل مزمن باشد.

دلایل مختلفی برای عود واژینوز باکتریایی وجود دارد. یکی از دلایل اصلی، تغییرات در فلور باکتریایی واژن است که می‌تواند به علت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، تغییرات هورمونی (مثلاً در دوران بارداری یا قاعدگی)، رابطه جنسی بدون کاندوم یا استفاده از دوش واژینال رخ دهد. این عوامل می‌توانند باعث کاهش تعداد باکتری‌های مفید (لاکتوباسیل‌ها) در واژن و در نتیجه افزایش رشد باکتری‌های مضر شوند.

همچنین، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا به بیماری‌هایی مانند دیابت مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطر عود واژینوز باکتریایی قرار دارند. در برخی موارد، درمان‌های قبلی به‌طور کامل عفونت را از بین نمی‌برند و این می‌تواند موجب بروز دوباره علائم شود.

برای پیشگیری از عود، رعایت بهداشت مناسب، پرهیز از دوش واژینال، استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی و اجتناب از مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها توصیه می‌شود. همچنین، مصرف پروبیوتیک‌ها و رعایت یک رژیم غذایی سالم که به حفظ تعادل باکتری‌ها در واژن کمک کند، می‌تواند به کاهش احتمال عود عفونت کمک کند. در برخی موارد، پزشکان ممکن است برای پیشگیری از عود، درمان‌های نگهدارنده مانند مصرف دوره‌ای داروهای آنتی‌بیوتیک را تجویز کنند.

آیا واژینوز باکتریایی می‌تواند بر بارداری تأثیر بگذارد؟

بله، واژینوز باکتریایی می‌تواند بر بارداری تأثیر منفی بگذارد و یکی از دلایل مهمی است که پزشکان توصیه می‌کنند این عفونت در دوران بارداری به‌موقع تشخیص و درمان شود. اگر واژینوز باکتریایی در دوران بارداری درمان نشود، می‌تواند خطراتی برای مادر و جنین به همراه داشته باشد.

یکی از مهم‌ترین عوارض، افزایش خطر زایمان زودرس است. این وضعیت می‌تواند باعث پارگی زودرس کیسه آب، زایمان قبل از هفته ۳۷ بارداری و وزن پایین نوزاد هنگام تولد شود. همچنین برخی مطالعات نشان داده‌اند که واژینوز باکتریایی ممکن است احتمال بروز عفونت‌های رحمی پس از زایمان یا سزارین را افزایش دهد.

از طرفی، واژینوز باکتریایی می‌تواند محیط واژن را برای سایر عفونت‌ها مستعدتر کند، مانند عفونت‌های مقاربتی (مثل HIV، کلامیدیا و گنوره). به همین دلیل، کنترل و درمان واژینوز در دوران بارداری اهمیت زیادی دارد، به‌ویژه اگر زن باردار سابقه زایمان زودرس داشته باشد.

پزشکان معمولاً در صورت تشخیص واژینوز در بارداری، آنتی‌بیوتیک‌های ایمن برای مادر و جنین تجویز می‌کنند، مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین. همچنین توصیه می‌شود که مادر باردار در صورت مشاهده علائمی مانند ترشحات خاکستری رنگ با بوی نامطبوع یا خارش و سوزش واژن، هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کند تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری شود.

جمع بندی

واژینوز باکتریایی اگرچه معمولاً یک بیماری غیر جدی است، اما در صورت عدم درمان یا درمان ناکافی می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند بیماری‌های مقاربتی، عفونت‌های لگنی و مشکلات بارداری منجر شود. بنابراین، تشخیص به‌موقع و درمان صحیح این عفونت ضروری است. رعایت بهداشت واژن، استفاده از داروهای تجویزی و پیشگیری از عود می‌تواند به زنان در مدیریت این بیماری و جلوگیری از عوارض آن کمک کند.

سوالات متداول

چه علائمی ممکن است در صورت ابتلا به واژینوز باکتریایی تجربه کنم؟

شایع‌ترین علامت بیماری واژینوز باکتریایی ترشحات واژنی با بوی نامطبوع است که اغلب به بوی ماهی شبیه است. این ترشحات معمولاً خاکی یا سفیدرنگ هستند. برخی از زنان ممکن است احساس خارش، سوزش یا تحریک در ناحیه واژن داشته باشند. در برخی موارد، این عفونت بدون علائم مشهودی به‌ویژه در مراحل اولیه وجود دارد. اگر علائم مشاهده شود، باید به پزشک مراجعه کنید تا از تشخیص و درمان صحیح اطمینان حاصل شود.

چه عواملی باعث ابتلا به واژینوز باکتریایی می‌شوند؟

عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به واژینوز باکتریایی را افزایش دهند، شامل تغییرات در فلور باکتریایی واژن به علت استفاده از دوش واژینال، تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، قاعدگی یا استفاده از داروهای هورمونی مانند قرص‌های ضدبارداری هستند. همچنین، رابطه جنسی بدون محافظت، تغییر شرکای جنسی، مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و برخی بیماری‌ها مانند دیابت نیز می‌توانند ریسک ابتلا به این عفونت را بالا ببرند. این عوامل می‌توانند باعث تغییر در شرایط محیطی واژن شده و رشد باکتری‌های مضر را تسهیل کنند.

آیا واژینوز باکتریایی مسری است؟

واژینوز باکتریایی به‌طور مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. با این حال، رابطه جنسی بدون کاندوم می‌تواند خطر ابتلا به واژینوز باکتریایی را افزایش دهد، زیرا ممکن است باعث تغییر در فلور باکتریایی واژن و تحریک عفونت شود. بنابراین، استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی می‌تواند به کاهش این خطر کمک کند.

آیا واژینوز باکتریایی نیاز به درمان دارد؟

بله، واژینوز باکتریایی نیاز به درمان دارد. این عفونت می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری مانند بیماری‌های مقاربتی، التهاب لگن و حتی مشکلات بارداری مانند زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد شود. درمان معمولاً شامل داروهای آنتی‌بیوتیکی است که می‌توانند عفونت را از بین ببرند و علائم را تسکین دهند. درمان صحیح و به‌موقع ضروری است تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود.

آیا می‌توان از واژینوز باکتریایی پیشگیری کرد؟

پیشگیری از واژینوز باکتریایی شامل رعایت بهداشت صحیح واژن، پرهیز از دوش واژینال و استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی است. پوشیدن لباس زیر نخی و اجتناب از استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز می‌تواند به پیشگیری کمک کند. همچنین، مصرف پروبیوتیک‌ها و رژیم غذایی متعادل می‌تواند به حفظ سلامت فلور طبیعی واژن کمک کند.

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: