عفونت کلامیدیا (Chlamydia infection) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است که به‌ویژه در جوانان و افراد فعال جنسی رایج است. این بیماری به‌وسیله باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می‌شود و ممکن است در بسیاری از موارد بدون علائم آشکار باشد، که باعث می‌شود افراد مبتلا از وجود آن بی‌خبر باشند و این امر باعث افزایش خطر انتقال آن به دیگران شود. کلامیدیا می‌تواند قسمت‌های مختلف بدن، از جمله دستگاه تناسلی، مقعد و چشم را تحت تأثیر قرار دهد و در صورت عدم درمان به عوارض جدی و بلندمدت منجر شود.
عفونت کلامیدیا چیست؟
عفونت کلامیدیا یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی (STD) است که توسط باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می‌شود. این عفونت اغلب از طریق تماس جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می‌شود. کلامیدیا می‌تواند زنان و مردان را مبتلا کند، اما در بسیاری از موارد علائم خاصی ایجاد نمی‌کند، به همین دلیل افراد ممکن است بدون آگاهی از ابتلا، آن را به دیگران منتقل کنند.
در زنان، کلامیدیا می‌تواند باعث ترشحات غیرطبیعی واژن، سوزش هنگام ادرار، درد لگن، خونریزی بین قاعدگی‌ها یا درد هنگام رابطه جنسی شود. در مردان نیز علائمی مانند ترشح از آلت، سوزش ادرار و درد یا تورم در بیضه‌ها دیده می‌شود. اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری مانند ناباروری، بیماری التهابی لگن (PID) در زنان یا اپیدیدیمیت در مردان شود.
تشخیص کلامیدیا از طریق آزمایش ادرار یا نمونه‌برداری از ناحیه آلوده انجام می‌شود و درمان آن معمولاً با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آزیتروماایسین یا داکسی‌سیکلین صورت می‌گیرد. پیشگیری از کلامیدیا با استفاده از کاندوم در روابط جنسی و انجام غربالگری منظم امکان‌پذیر است.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل
خدمات مرتبط
علت عفونت کلامیدیا
عفونت کلامیدیا یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است که توسط باکتری‌ای به نام Chlamydia trachomatis ایجاد می‌شود. این باکتری فقط در انسان رشد می‌کند و از طریق تماس مستقیم جنسی منتقل می‌شود. در اکثر موارد، افراد مبتلا علائم واضحی ندارند و ممکن است بدون اینکه از بیماری خود اطلاع داشته باشند، آن را به دیگران منتقل کنند. عوامل متعددی در ابتلا به این عفونت نقش دارند که در ادامه به‌تفصیل توضیح داده می‌شود:
روابط جنسی محافظت‌نشده
اصلی‌ترین راه انتقال کلامیدیا در مردان، رابطه جنسی بدون استفاده از روش‌های محافظتی مثل کاندوم است. این باکتری می‌تواند از طریق تماس با ترشحات واژن، منی یا مایعات دیگر بدن وارد بدن فرد سالم شود. استفاده از کاندوم به میزان زیادی خطر انتقال را کاهش می‌دهد، اما تنها راه جلوگیری قطعی، پرهیز از روابط پرخطر است.
داشتن شرکای جنسی متعدد
هرچه تعداد شرکای جنسی فرد بیشتر باشد، احتمال مواجهه با فردی که ناقل باکتری است افزایش می‌یابد. به همین دلیل داشتن روابط جنسی با شریک ثابت و انجام آزمایش‌های دوره‌ای بسیار اهمیت دارد.
عدم اطلاع از وضعیت سلامت شریک جنسی
بسیاری از افراد ناقل کلامیدیا هیچ علامتی ندارند، بنابراین ممکن است بدون اینکه خودشان بدانند، بیماری را منتقل کنند. اگر فردی بدون اطلاع از وضعیت سلامت جنسی شریک خود وارد رابطه شود، در معرض خطر بیشتری قرار دارد.
سابقه ابتلا به کلامیدیا یا سایر بیماری های مقاربتی
افرادی که قبلاً به کلامیدیا یا بیماری‌هایی مانند سوزاک، تبخال تناسلی یا ویروس HPV مبتلا شده‌اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلای مجدد هستند. سیستم ایمنی بدن ممکن است پس از اولین ابتلا در برابر عفونت مقاوم نباشد و احتمال بروز مجدد آن وجود دارد.
ضعف سیستم ایمنی بدن
افرادی که سیستم ایمنی‌شان به هر دلیلی تضعیف شده باشد، مانند بیماران مبتلا به HIV یا کسانی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌ها از جمله کلامیدیا قرار دارند. سیستم ایمنی ضعیف توانایی کافی برای مقابله با باکتری‌ها را ندارد و روند درمان نیز ممکن است کندتر باشد.
نداشتن آگاهی کافی درباره بهداشت جنسی و سلامت باروری
عدم آموزش کافی در زمینه بهداشت جنسی، استفاده نکردن از روش‌های پیشگیری و نادیده گرفتن علائم هشداردهنده می‌تواند نقش مهمی در شیوع این بیماری داشته باشد. آگاه‌سازی و فرهنگ‌سازی در این زمینه تأثیر زیادی در کاهش موارد ابتلا دارد.
کلامیدیا می‌تواند عوارضی جدی ایجاد کند، به‌ویژه اگر درمان نشود. در زنان ممکن است باعث بیماری التهابی لگن (PID)، ناباروری، حاملگی خارج رحمی یا دردهای مزمن لگنی شود. در مردان نیز می‌تواند به اپیدیدیمیت (التهاب اپیدیدیم بیضه‌ها) و کاهش قدرت باروری منجر شود. خوشبختانه این عفونت با یک دوره مصرف آنتی‌بیوتیک مناسب کاملاً قابل درمان است، اما نکته مهم پیگیری درمان، آزمایش شریک جنسی و پرهیز از رابطه تا زمان بهبودی کامل است.
علائم عفونت کلامیدیا
علائم عفونت کلامیدیا معمولاً بسیار خفیف هستند یا اصلاً ظاهر نمی‌شوند، به همین دلیل بسیاری از افراد حتی متوجه نمی‌شوند که آلوده شده‌اند. اما وقتی علائم بروز پیدا می‌کنند، بسته به جنسیت و محل عفونت، می‌توانند متفاوت باشند. در ادامه علائم این بیماری را به تفکیک زنان و مردان بررسی می‌کنیم:
علائم کلامیدیا در زنان
ترشحات غیرطبیعی از واژن: ترشحات ممکن است رنگ، بو یا غلظت متفاوتی نسبت به حالت معمول داشته باشند.
سوزش یا درد هنگام ادرار: یکی از رایج‌ترین نشانه‌ها، احساس سوزش هنگام دفع ادرار است.
درد در پایین شکم یا لگن: ممکن است نشانه‌ای از پیشرفت عفونت به سمت ارگان‌های داخلی لگن باشد.
درد هنگام رابطه جنسی: به‌خصوص اگر با خونریزی بعد از مقاربت همراه باشد، می‌تواند هشداردهنده باشد.
خونریزی بین دوره‌های قاعدگی: بدون دلیل مشخص و خارج از زمان پریود.
درد در ناحیه کمر یا پهلو: در صورت پیشرفت عفونت ممکن است چنین علائمی بروز کند.
عفونت مقعدی: اگر از طریق رابطه مقعدی انتقال یافته باشد، می‌تواند باعث ترشح، درد، خونریزی یا خارش شود.
علائم کلامیدیا در مردان
ترشح از آلت تناسلی: معمولاً شفاف یا سفیدرنگ است.
سوزش یا درد هنگام ادرار: یکی از شایع‌ترین علائم کلامیدیا در مردان.
درد یا ورم در بیضه‌ها: به‌خصوص در یک طرف، که ممکن است نشانه اپیدیدیمیت باشد.
احساس سنگینی یا ناراحتی در کشاله ران.
عفونت مقعدی (در صورت تماس جنسی از راه مقعد): شامل درد، ترشح یا خونریزی.
علائم مشترک در مردان و زنان (در صورت انتقال از طریق دهان یا مقعد):
عفونت گلو: در موارد نادر، مخصوصاً پس از رابطه دهانی، ممکن است گلودرد بدون دلیل مشخص دیده شود.
عفونت مقعدی: ترشح، درد، خونریزی یا ناراحتی هنگام دفع مدفوع.
نکته مهم
حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد از زنان و ۵۰ درصد از مردان مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی ندارند، اما همچنان ناقل بیماری هستند و می‌توانند دیگران را آلوده کنند. به همین دلیل انجام آزمایش‌های دوره‌ای در افراد فعال از نظر جنسی، حتی بدون وجود علائم، بسیار مهم است.
تشخیص عفونت کلامیدیا
تشخیص عفونت کلامیدیا معمولاً ساده و بدون درد است، اما به دلیل اینکه اغلب بدون علامت است، تنها راه اطمینان از وجود بیماری انجام آزمایش‌های دقیق پزشکی است. در ادامه روش‌های تشخیص این عفونت را بررسی می‌کنیم:
نمونه‌گیری از ترشحات ناحیه تناسلی
یکی از رایج‌ترین روش‌های تشخیص کلامیدیا، گرفتن نمونه از ترشحات دهانه رحم در زنان یا از مجرای ادراری در مردان است. این نمونه‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند تا وجود باکتری Chlamydia trachomatis بررسی شود. این کار معمولاً با یک سواب (پنبه استریل) انجام می‌شود و دردناک نیست، اما ممکن است کمی ناراحتی ایجاد کند.
آزمایش ادرار
در این روش، فرد یک نمونه از اولین ادرار صبحگاهی خود را در ظرف استریل جمع‌آوری می‌کند. آزمایش ادرار می‌تواند وجود DNA باکتری کلامیدیا را نشان دهد. این روش غیرتهاجمی، سریع و بسیار دقیق است و هم برای مردان و هم زنان قابل استفاده است، به‌ویژه زمانی که نمونه‌گیری از ناحیه تناسلی امکان‌پذیر نیست.
آزمایش PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز)
این آزمایش یکی از حساس‌ترین و دقیق‌ترین روش‌ها برای تشخیص عفونت‌های باکتریایی است، از جمله کلامیدیا. آزمایش PCR می‌تواند DNA باکتری را حتی در مقادیر بسیار کم تشخیص دهد. این آزمایش را می‌توان روی نمونه ادرار، ترشحات واژن، دهانه رحم یا گاهی نمونه‌های گلویی یا مقعدی انجام داد.
آزمایش خون (کمتر رایج)
در موارد خاص یا برای بررسی عوارض بلندمدت، ممکن است پزشک آزمایش خون درخواست دهد. اما این روش به‌تنهایی برای تشخیص اولیه کلامیدیا کاربرد ندارد.
چه کسانی باید آزمایش دهند؟
- افرادی که رابطه جنسی بدون محافظت داشته‌اند
- کسانی که شریک جنسی جدید دارند یا شریک جنسی‌شان چند شریک دیگر دارد
- زنان باردار (برای پیشگیری از انتقال به جنین)
- افرادی که علائم مشکوک به بیماری‌های مقاربتی دارند
- کسانی که شریک جنسی‌شان به کلامیدیا مبتلا شده
نکات مهم پس از تشخیص
- در صورت مثبت بودن آزمایش، درمان با آنتی‌بیوتیک آغاز می‌شود (معمولاً با آزیتروماسین یا داکسی‌سایکلین).
- شریک جنسی نیز باید آزمایش دهد و در صورت لزوم درمان شود.
- تا پایان درمان کامل، باید از رابطه جنسی خودداری شود.
- آزمایش پیگیری برای اطمینان از بهبود کامل، به‌خصوص در زنان، ممکن است لازم باشد.
درمان عفونت کلامیدیا
درمان عفونت کلامیدیا بسیار مؤثر و ساده است و معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها انجام می‌شود. تسکین صحیح می‌تواند عفونت را کاملاً از بین ببرد و از عوارض جدی مانند ناباروری یا بیماری‌های التهابی لگن جلوگیری کند. در ادامه اطلاعاتی درباره درمان این عفونت آورده شده است:
آنتی‌بیوتیک ها
برای درمان عفونت کلامیدیا، دو نوع آنتی‌بیوتیک به‌طور معمول تجویز می‌شود:
آزیتروماسین (Azithromycin): این دارو معمولاً به‌صورت یک دوز تک‌دوز (۱ گرم) تجویز می‌شود و برای درمان کلامیدیا بسیار مؤثر است.
داکسی‌سایکلین (Doxycycline): این دارو معمولاً به‌صورت دوره‌ای و به مدت ۷ روز مصرف می‌شود. داکسی‌سایکلین یک آنتی‌بیوتیک از گروه تتراسایکلین‌ها است و برای درمان کلامیدیا بسیار مؤثر است.
رعایت موارد زیر در طول درمان
درمان شریک جنسی: برای جلوگیری از انتقال دوباره عفونت، باید شریک جنسی نیز تحت درمان قرار گیرد، حتی اگر علائمی نداشته باشد. این کار از عود مجدد بیماری جلوگیری می‌کند.
پرهیز از رابطه جنسی: در طول دوره درمان (حداقل تا ۷ روز بعد از شروع درمان یا تا زمانی که پزشک اجازه دهد)، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید تا از انتقال بیماری به دیگران و عود آن جلوگیری شود.
پیگیری و آزمایش مجدد: پس از اتمام دوره درمان، برای اطمینان از درمان کامل و جلوگیری از عود بیماری، پزشک ممکن است آزمایش مجدد برای کلامیدیا درخواست کند. این آزمایش به‌ویژه در زنان، ۳ تا ۴ ماه پس از درمان توصیه می‌شود.
درمان در زنان باردار
آزیتروماسین معمولاً برای زنان باردار توصیه می‌شود، زیرا در مقایسه با داکسی‌سایکلین ایمن‌تر است و می‌تواند عفونت را در دوران بارداری درمان کند.
درمان به‌موقع در زنان باردار بسیار مهم است، زیرا کلامیدیا می‌تواند به جنین آسیب برساند و احتمال تولد زودرس، کم‌وزنی نوزاد و انتقال عفونت به نوزاد را افزایش دهد.
مراقبت های پس از درمان
پرهیز از روابط جنسی تا درمان کامل: برای جلوگیری از انتقال بیماری به شریک جنسی و نیز جلوگیری از عود عفونت، از رابطه جنسی تا اتمام دوره درمان خودداری کنید.
دوره‌های چکاپ منظم: حتی پس از درمان، انجام چکاپ‌های دوره‌ای به‌ویژه در زنان بسیار اهمیت دارد تا از عدم بازگشت عفونت اطمینان حاصل شود.
عوارض در صورت عدم درمان
اگر عفونت کلامیدیا درمان نشود، می‌تواند عوارض جدی‌تری ایجاد کند:
- در زنان: بیماری التهابی لگن (PID)، ناباروری، حاملگی خارج رحمی (حاملگی خارج از رحم)، درد مزمن لگنی.
- در مردان: التهاب اپیدیدیم (اپیدیدیمیت)، کاهش باروری، عفونت در مجرای ادراری.
- در هر دو جنس: خطر انتقال به نوزاد در هنگام تولد (به‌ویژه در زنان باردار).
در نهایت، درمان به‌موقع و صحیح این عفونت برای جلوگیری از عوارض و بازگشت آن بسیار حیاتی است. در صورت هر گونه سوال یا نگرانی، توصیه می‌شود که به پزشک مراجعه کرده و دستورالعمل‌های درمانی را به‌دقت دنبال کنید.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل
درمان عفونت کلامیدیا در منزل
درمان عفونت کلامیدیا به‌طور کلی نیاز به تجویز آنتی‌بیوتیک‌های خاص دارد که باید تحت نظر پزشک انجام شود. بنابراین، درمان این بیماری در منزل ممکن است، اما این به معنای خود درمانی بدون مشورت با پزشک نیست. برای درمان عفونت کلامیدیا در منزل، باید به نکات زیر توجه کنید:
مصرف آنتی‌بیوتیک ها طبق تجویز پزشک
آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای درمان کلامیدیا تجویز می‌شوند، معمولاً به‌صورت خوراکی هستند و برای درمان در منزل استفاده می‌شوند. مهم‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ها عبارت‌اند از:
- آزیتروماسین (Azithromycin): یک دوز تک ۱ گرم تجویز می‌شود.
- داکسی‌سایکلین (Doxycycline): معمولاً باید به مدت ۷ روز مصرف شود.
در درمان در منزل، مصرف درست و دقیق دارو طبق دستور پزشک ضروری است. از تغییر دوز یا مدت زمان درمان خودداری کنید و اگر دارو را فراموش کردید، به‌محض یادآوری دارو را مصرف کنید.
استراحت و مراقبت های عمومی
استراحت کافی: بدن به استراحت نیاز دارد تا از انرژی خود برای مبارزه با عفونت استفاده کند. در این مدت باید از فعالیت‌های شدید خودداری کنید.
حفظ بهداشت شخصی: برای جلوگیری از گسترش عفونت، از رعایت بهداشت شخصی مانند شستن دست‌ها، استفاده از حوله‌ها و لباس‌های تمیز خودداری از تماس با دیگران اهمیت زیادی دارد.
پرهیز از رابطه جنسی
عدم برقراری رابطه جنسی: تا زمان درمان کامل و دریافت تأیید از پزشک باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. این کار از انتقال بیماری به شریک جنسی جلوگیری می‌کند.
درمان شریک جنسی: شریک جنسی شما نیز باید تحت درمان قرار گیرد، حتی اگر علائمی نداشته باشد. این امر از انتقال مجدد عفونت جلوگیری می‌کند.
پیگیری درمان
پیگیری با پزشک: بعد از درمان، ممکن است نیاز به آزمایش مجدد داشته باشید تا از بهبودی کامل اطمینان حاصل شود. پیگیری‌درمان بسیار مهم است زیرا عفونت ممکن است در صورت عدم درمان صحیح یا ناقص باقی بماند.
درمان مجدد در صورت لزوم: در صورتی که علائم ادامه پیدا کنند یا بهبودی حاصل نشود، ممکن است پزشک نیاز به تغییر دارو یا انجام آزمایش‌های جدید داشته باشد.
مراقبت های خاص در دوران بارداری
اگر شما باردار هستید، درمان کلامیدیا باید به‌طور ویژه تحت نظر پزشک انجام شود. برخی آنتی‌بیوتیک‌ها برای زنان باردار ایمن‌تر هستند (مثل آزیتروماسین). درمان نادرست یا دیرهنگام می‌تواند خطراتی برای مادر و جنین به همراه داشته باشد.
نکته مهم
عفونت کلامیدیا اگر درمان نشود، می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند بیماری التهابی لگن (PID)، ناباروری یا انتقال به نوزاد در هنگام تولد منجر شود. بنابراین، درمان این عفونت حتی در صورت داشتن علائم خفیف باید جدی گرفته شود.
در مجموع، درمان عفونت کلامیدیا در منزل ممکن است، اما نیازمند مصرف دقیق داروها و رعایت دستورات پزشکی است. هیچ‌گاه نباید این بیماری را خودسرانه درمان کنید، زیرا ممکن است باعث بروز عوارض جدی‌تر شود.
پیشگیری از عفونت کلامیدیا
پیشگیری از عفونت کلامیدیا امری بسیار مهم است، زیرا این بیماری ممکن است بدون علائم باشد و افراد می‌توانند بدون آگاهی آن را به دیگران منتقل کنند. بهترین روش‌های پیشگیری از عفونت کلامیدیا در ادامه آورده شده است:
آزمایش های دوره‌ای
انجام آزمایش‌های دوره‌ای برای بیماری‌های مقاربتی، به‌ویژه برای افرادی که چندین شریک جنسی دارند یا روابط جنسی بدون محافظت دارند، ضروری است. آزمایش‌ها می‌توانند به شناسایی عفونت‌های بدون علامت کمک کنند و از انتشار آن جلوگیری کنند.
زنان زیر ۲۵ سال: توصیه می‌شود که حداقل سالی یک‌بار آزمایش کلامیدیا انجام دهند.
افراد با چند شریک جنسی: باید به‌طور منظم برای بیماری‌های مقاربتی آزمایش شوند.
پرهیز از رابطه جنسی با افراد مبتلا
بهترین روش پیشگیری از کلامیدیا این است که از برقراری رابطه جنسی با افرادی که به بیماری‌های مقاربتی مبتلا هستند، پرهیز کنید. اگر شریک جنسی شما مبتلا به کلامیدیا است، باید تا درمان کامل از رابطه جنسی خودداری کنید.
محدود کردن تعداد شرکای جنسی
هر چه تعداد شرکای جنسی شما بیشتر باشد، احتمال ابتلا به عفونت‌های مقاربتی افزایش می‌یابد. محدود کردن تعداد شرکای جنسی و داشتن رابطه جنسی با یک شریک ثابت و سالم می‌تواند خطر ابتلا به کلامیدیا را کاهش دهد.
اطلاع از وضعیت سلامت جنسی شریک جنسی
قبل از شروع رابطه جنسی با شریک جدید، بهتر است درباره وضعیت سلامت جنسی و تاریخچه بیماری‌های مقاربتی صحبت کنید. این گفت‌وگو می‌تواند به شما کمک کند تا تصمیمات بهتری بگیرید و از خطرات احتمالی جلوگیری کنید.
درمان شریک جنسی در صورت ابتلا
اگر شما یا شریک جنسی شما مبتلا به کلامیدیا باشید، هر دو باید تحت درمان قرار بگیرید. درمان تنها زمانی مؤثر است که هر دو طرف به‌طور همزمان درمان شوند تا از انتقال دوباره بیماری جلوگیری شود.
پیشگیری در دوران بارداری
زنان باردار باید به‌طور منظم آزمایش کلامیدیا دهند تا از انتقال این بیماری به جنین جلوگیری شود. در صورت تشخیص بیماری، درمان باید به‌موقع انجام شود تا خطرات مرتبط با زایمان زودرس، تولد نوزاد کم‌وزن و انتقال عفونت به نوزاد کاهش یابد.
اجتناب از رابطه جنسی با افرادی که علائم دارند
افرادی که علائم مشکوک به بیماری‌های مقاربتی دارند (مثل ترشحات غیرطبیعی، درد هنگام ادرار، خونریزی غیرطبیعی یا درد در ناحیه تناسلی)، باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کنند تا از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری شود. حتی اگر علائم به‌طور واضح مشخص نباشد، ممکن است فرد همچنان آلوده باشد و دیگران را آلوده کند.
آگاهی و آموزش
اطلاع‌رسانی و آموزش عمومی در مورد بیماری‌های مقاربتی و روش‌های پیشگیری از آن‌ها می‌تواند به کاهش شیوع کلامیدیا و دیگر بیماری‌های مقاربتی کمک کند. افرادی که اطلاعات بیشتری در مورد خطرات و پیشگیری دارند، احتمالاً بیشتر از روش‌های محافظتی استفاده می‌کنند.
مراقبت های بهداشتی بعد از رابطه جنسی
در صورت انجام رابطه جنسی بدون محافظت (حتی در صورتی که احساس کنید خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی وجود ندارد)، بهتر است در اولین فرصت آزمایش‌های لازم را انجام دهید و از پزشک خود مشورت بگیرید.
جمع بندی
عفونت کلامیدیا در صورت درمان نشدن می‌تواند عوارض جدی مانند بیماری التهابی لگن، ناباروری، حاملگی خارج رحمی و انتقال به نوزاد را به همراه داشته باشد. از آنجایی که این بیماری ممکن است علائمی نداشته باشد، تشخیص زودهنگام و درمان صحیح آن اهمیت زیادی دارد. رعایت اصول پیشگیری، مانند استفاده از کاندوم و انجام آزمایش‌های دوره‌ای، می‌تواند از بروز این عفونت و عوارض آن جلوگیری کند. بنابراین، آگاهی از علائم، پیشگیری مؤثر و درمان به‌موقع از بهترین راه‌ها برای مدیریت و کنترل این بیماری هستند.
سوالات متداول
آیا کلامیدیا روی بارداری تأثیر دارد؟
بله. کلامیدیای درمان‌نشده می‌تواند باعث ناباروری شود یا در دوران بارداری خطراتی مانند زایمان زودرس، تولد نوزاد کم‌وزن یا عفونت نوزاد را ایجاد کند. تشخیص و درمان به‌موقع در زنان باردار بسیار حیاتی است.
چگونه می‌توان از ابتلا به کلامیدیا پیشگیری کرد؟
استفاده از کاندوم در تمام روابط جنسی، انجام آزمایش‌های دوره‌ای، محدود کردن تعداد شرکای جنسی و پرهیز از رابطه با افراد مشکوک یا مبتلا از مهم‌ترین راه‌های پیشگیری هستند.
شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.
برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.
برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید:
