بهترین راه رفع حساسیت به پنی سیلین | آلرژی به پنی سیلین

حساسیت به پنی سیلین(Allergy to penicillin)، یکی از اختلالات جدی سیستم ایمنی بدن است که ممکن است در برخی از افراد پیش آید. این نوع حساسیت معمولاً هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به داروی پنی سیلین به عنوان یک تهدید شناخته و واکنشی آلرژیک نشان می‌دهد. در اینجا، به بررسی علل، علائم، تشخیص و راه‌های مقابله با حساسیت به این دارو خواهیم پرداخت تا به شما کمک کنیم تا از این موضوع مهم درک کافی داشته باشید.

 

پنی سیلین چیست؟

پنی‌سیلین یک نوع آنتی‌بیوتیک است که به عنوان یک داروی ضد باکتری استفاده می‌شود. این دارو از دسته بتالاکتام‌ها به شمار می‌آید که به طور عمومی برای درمان عفونت‌های باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. پنی‌سیلین با مبارزه با باکتری‌ها از طریق تخریب دیواره‌های سلولی آن‌ها، اثر مخربی بر روی آن‌ها دارد. این دارو برای درمان انواع مختلفی از عفونت‌ها از جمله عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های ادراری، عفونت‌های پوستی و غیره استفاده می‌شود. با این حال، برخی افراد ممکن است به پنی‌سیلین حساسیت داشته باشند و واکنش‌های آلرژیکی نسبت به آن نشان دهند.

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

حساسیت به پنی سیلین چیست؟

حساسیت به پنی سیلین نشان از واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به این داروی آنتی‌بیوتیک دارد که برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. علائم متداول حساسیت به این دارو شامل کهیر، بروز بثورات پوستی و خارش است، با این وجود، اگر این حساسیت به شدت باشد، ممکن است منجر به بروز شوک آنافیلاکسی شود.

شوک آنافیلاکسی یک وضعیت جدی و تهدیدکننده‌ زندگی است که تمام اعضای بدن را درگیر می‌کند. تحقیقات نشان داده است که آلرژی به پنی سیلین در جمعیت شیوع بالایی دیده می‌شود و به همین دلیل قبل از استفاده از آمپول پنی سیلین، اطمینان حاصل شود که دارو برای بیمار تحت نظر ایمن است. برخی دیگر از آنتی‌بیوتیک‌هایی که ساختار مشابهی با پنیسیلین دارند، ممکن است باعث بروز حساسیت و آلرژی شوند.

تشخیص حساسیت به پنی سیلین

یک معاینه دقیق و انجام تست‌های تشخیصی مناسب برای تشخیص دقیق این حساسیت امری ضروری است. تحقیقات نشان داده‌اند که حساسیت به این دارو ممکن است اغلب اشتباه تشخیص داده شود و برخی بیماران که این حساسیت را گزارش می‌دهند، ممکن است هرگز تایید نشوند. اشتباه تشخیص حساسیت به داروی پنی سیلین ممکن است منجر به استفاده غیرضروری یا نامناسب از آنتی‌بیوتیک‌های گران‌قیمت‌تر و یا باعث شود که بیماران از درمان‌های مناسب محروم شوند.

پزشک در این راستا معاینه‌ای دقیق انجام می‌دهد و از بیمار سوالاتی می‌پرسد که جزئیاتی در مورد شروع علائم، زمان مصرف دارو و بهبود یا بدتر شدن علائم را شامل می‌شود. این اطلاعات مهم به پزشک در تشخیص صحیح کمک می‌کنند. اگر پزشک به نیاز تست‌های بیشتری برای تایید حساسیت پنی‌سیلین رسید، ممکن است شما را به فوق‌تخصص آلرژی معرفی کند.

تست پوست

در تست پوست، پزشک متخصص آلرژی یا پرستار، با استفاده از معاینه پوست، مقدار کمی از پنی سیلین را یا با استفاده از یک سوزن کوچک که تزریق می‌شود، بررسی می‌کنند. در صورتی که واکنش مثبت باشد، علائمی همچون قرمزی، خارش و برآمدگی مشاهده می‌شود. نتیجه مثبت این آزمایش نشان‌دهنده احتمال زیاد حساسیت به پنی سیلین است، در حالی که نتیجه منفی به معنای عدم حساسیت به این دارو است، اما تفسیر نتیجه منفی دشوارتر است زیرا برخی از انواع واکنش‌های دارویی قابل تشخیص نیستند.

چالش درجه بندی شده

در صورتی که تشخیص حساسیت به این دارو قطعی نباشد یا پزشک احتمال وجود حساسیت را با توجه به علائم و نتایج تست ندهد، ممکن است چالش درجه بندی دارو را توصیه کند. این روش، بین چهار تا پنج دوز از پنی سیلین مورد نظر را دریافت می‌کنید که ابتدا از دوزهای کم شروع و به تدریج تا به مقدار مورد نظر افزایش می‌دهید. در صورتی که به دوز درمانی هیچ واکنشی نشان ندهید، پزشک نتیجه می‌گیرد که به این نوع پنی سیلین حساسیتی ندارید و می‌توانید آن را بطور ایمن مصرف کنید.

به طور مشابه، اگر به یکی از انواع پنی سیلین حساسیت داشته باشید، پزشک ممکن است چالش درجه بندی را با یک نوع پنی سیلین یا سفالوسپرینی توصیه کند که احتمال کمتری از واکنش آلرژیکی دارد. این امر به پزشک در تشخیص آنتی‌بیوتیکی که برای عفونت باکتری استفاده می‌شود، کمک می‌کند. در طول چالش دارو، پزشک نظارت دقیق داشته و خدمات مراقبی حمایتی برای درمان واکنش معکوس ارائه می‌دهد.

 

ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﻫﺎی ﻗﺒﻞ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ تست ﭘﻮستی پنی ﺳﻴﻠﻴﻦ

با توجه به مدت ۴۸ ساعت پس از تست‌های تشخیصی، از جمله تست‌های خراشی، تزریق آنتی‌هیستامین، دوکسپین، ضدافسردگی دسته‌ سوم و آسپیرین و استراحت در درمانگاه، توصیه می‌شود تا در محیط پزشکی باقی بمانید. اطمینان از رضایت کامل و عدم وقوع واکنش‌های ناخواسته مهم است.

علائم حساسیت به پنی سیلین

علایم حساسیت به پنی سیلین که نشان دهنده است، مثل بثورات پوستی، خارش بدن، تب، ورم دست و پا، تنگی نفس، خس‌ خس سینه، آبریزش بینی، اشک آلود شدن چشم و شوک آنافیلاکسی است.

علائمی که نشان دهنده شوک آنافیلاکسی است، شامل استفراغ و یا اسهال، سرگیجه و سبکی‌ سر، نبض ضعیف و در برخی موارد تپش قلب، افت فشارخون، تنگ شدن مجاری تنفسی و احساسی خفگی، حالت تهوع و یا گرفتگی شکم، تشنج، کاهش سطح هوشیاری. همچنین، علائم تأخیری که ممکن است چند روز یا چند هفته بعد از تزریق خود را نشان دهند شامل خستگی، ضربان قلب نامنظم و تنگی نفس، تورم غدد لنفاوی، ادرار خونی، تب، درد مفاصل، بثورات پوستی، تورم و حالت تهوع، کم‌خونی ناشی از دارو و کاهش گلبول‌های قرمز خون و ورم عمومی بدن و گیجی است.

 

عوامل خطر در حساسیت به پنی سیلین

هرکس ممکن است به حساسیت به پنی‌سیلین درآید، اما برخی فاکتورهای خطر وجود دارند که احتمال ابتلا به این نوع حساسیت را افزایش می‌دهند. این فاکتورها عبارتند از:

• داشتن سابقه آلرژی به موارد دیگر مانند حساسیت‌های غذایی یا تب‌یونجه.
• داشتن سابقه حساسیت به دیگر داروها.
• وجود سابقه آلرژی دارویی در خانواده.
• استفاده طولانی‌مدت از پنی‌سیلین‌ها.
• ابتلا به HIV یا ویروس اپشتین بار.

 

علت حساسیت به پنی سیلین

حساسیت به آمپول پنی سیلین زمانی به وجود می‌آید که سیستم ایمنی بدن به اشتباه دارو را به عنوان یک ماده خطرناک تشخیص می‌دهد. این حساسیت هنگامی گسترش پیدا می‌کند که سیستم ایمنی بدن به پنی سیلین حساس می‌شود، به گونه‌ای که در زمان اولین مصرف دارو، سیستم ایمنی بدن به عنوان یک ماده خطرناک شناخته و آنتی‌بادی‌های مخصوص نوع پنی سیلین تولید می‌کند.

زمان بعدی که دارو مصرف می‌شود، آنتی‌بادی‌ها دارو را تشخیص می‌دهند و سیستم ایمنی بدن به طور مستقیم حمله می‌کند. مواد شیمیایی که در این فرآیندها ترشح می‌شوند، منجر به ظهور علائم و نشانه‌های واکنش آلرژیک می‌شوند. با این حال، در اولین مصرف پنی سیلین، این واکنش ممکن است آشکار نباشد.

برخی شواهد نشان می‌دهند که حتی مقدار بسیار کمی از دارو در مواد غذایی می‌تواند کافی باشد تا سیستم ایمنی بدن برای تولید آنتی‌بادی‌های مرتبط با آن فعال شود.

 

بیماری‌های ناشی از حساسیت به پنی سیلین

واکنش‌های نادر حساسیت به پنی سیلین ممکن است در روزها و یا هفته‌هایی پس از مصرف دارو ایجاد شود و گاهی پس از قطع دارو نیز ادامه دارند. این وضعیت‌ها ممکن است عبارت باشند از:

• بیماری سرم (Serum Sickness) که می‌تواند باعث تب، درد مفاصل، بثورات جلدی، تهوع و تورم شود.
• کم‌خونی ناشی از دارو.
• کاهش در گلبول‌های قرمز خون که می‌تواند باعث خستگی، ضربان نامنظم قلب و تنگی نفس گردد.
• واکنش دارویی که باعث التهاب پوستی، تعداد زیاد گلبول‌های سفید خون، تورم کلی، تورم غدد لنفاوی و عود عفونت خفته هپاتیت شود.
• التهاب در کلیه‌ها (نفریتیس) که می‌تواند باعث تب، خون در ادرار، تورم کلی، مانگی و بقیه علائم شود.

 

آلرژی به پنی سیلین

پنی ‌سیلین‌ها به دسته‌ای از آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام (beta-lactam antibiotics) تعلق دارند که عمدتاً با حمله به دیواره‌های سلول‌های باکتریایی در مبارزه با عفونت‌ها عمل می‌کنند. این داروها، همچنین، گروهی از آنتی‌بیوتیک‌های سفالوسپورین (cephalosporins) را شامل می‌شوند که بیشتر با واکنش‌های آلرژیک مرتبط هستند.

از دهه ۱۹۴۰، پنی‌سیلین به عنوان یک داروی متداول برای مبارزه با عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها استفاده می‌شود. با این حال، برخی افراد با مصرف آن ممکن است به واکنش آلرژیک دچار شوند و سیستم ایمنی بدن آن‌ها به جای مقابله با باکتری‌ها، با خود دارو مبارزه کند.

آلرژی به پنی‌سیلین به‌عنوان یک واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به داروی آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین تعریف می‌شود که برای درمان عفونت‌های باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. علائم شایع آلرژی به پنی‌سیلین شامل کهیر، بثورات و خارش است و در موارد شدید ممکن است به آنافیلاکسی منجر شود که وضعیتی تهدیدکننده‌ زندگی است و بر سیستم‌های مختلف بدن تأثیر می‌گذارد.

تحقیقات نشان داده است که آلرژی به پنی‌سیلین ممکن است بیش از حد گزارش شود، که این موضوع ممکن است منجر به استفاده از درمان‌های آنتی‌بیوتیکی با کارآمدی کمتر و هزینه‌های بیشتر شود.

لازم به ذکر است که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها، به ‌ویژه آن‌هایی که خواص شیمیایی مشابه پنی‌سیلین دارند، نیز ممکن است منجر به واکنش‌های آلرژیک شوند.

 

علل آلرژی به پنی سیلین

آلرژی به پنی‌سیلین زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن فرد به دارو حساس شده و به اشتباه آن را به عنوان یک ماده مضر تشخیص دهد، به گونه‌ای که مانند یک عفونت ویروسی یا باکتریایی واکنش نشان دهد.

پیش از اینکه سیستم ایمنی بدن به پنی‌سیلین حساس شود، باید حداقل یک بار در معرض این دارو قرار گیرید. زمانی که سیستم ایمنی بدن پنی‌سیلین را به‌ عنوان یک ماده مضر تشخیص دهد، علیه دارو آنتی‌ بادی تولید می‌کند.

در دفعات بعدی از مصرف دارو، سیستم ایمنی به‌طور مستقیم به این ماده حمله می‌کند. مواد شیمیایی آزاد شده توسط این فعالیت باعث ایجاد علائم و نشانه‌های مرتبط با یک واکنش آلرژیک می‌شوند.

مواجهه قبلی با پنی‌سیلین ممکن است واضحاً مشخص نباشد. برخی شواهد نشان می‌دهند که مقادیر کمی از پنی‌سیلین در مواد غذایی ممکن است برای سیستم ایمنی بدن کافی باشد تا علیه آن آنتی‌ بادی ایجاد کند.

درمان حساسیت به پنی سیلین

درمان‌های حساسیت به پنی سیلین به دو استراتژی کلی تقسیم می‌شوند:

درمان علائم کنونی حساسیت:

قطع دارو: در صورت تشخیص حساسیت به این دارو، قطع دارو اولین مرحله درمانی است.

آنتی هیستامین: مصرف آنتی هیستامین مانند دیفن هیدرامین برای مسدود کردن واکنش‌های آلرژیک مفید است.

کورتیکوستروئیدها: مصرف کورتیکوستروئیدها به صورت خوراکی یا تزریقی برای کنترل التهابات و واکنش‌های جدی استفاده می‌شود.

درمان آنافیلاکسی: برای حفظ فشار خون و ادامه تنفس در صورت آنافیلاکسی، تزریق سریع اپینفرین ضروری است.

حساسیت زدایی نسبت به پنی سیلین:

• در صورت عدم وجود گزینه درمانی آنتی بیوتیک، حساسیت زدایی دارو توصیه می‌شود.
• در این روش، دوزهای پایینی از دارو دریافت و در طی چند ساعت و چند روز دوزها افزایش می‌یابد.
• در صورتی که واکنشی نداشته باشید، می‌توانید به درمان ادامه دهید.

هنگام درمان، نظارت دقیقی بر روی شما خواهد شد و مراقبت‌های حمایتی برای واکنش به درمان انجام می‌شود. در صورتی که پنی سیلین در گذشته واکنش شدید و تهدید کننده حیاتی ایجاد کرده باشد، حساسیت زدایی دارو به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

پیشگیری از حساسیت به پنی سیلین

اگر حساسیت به پنی‌سیلین دارید، بهترین راه پیشگیری از این حساسیت، اجتناب از مصرف این دارو است. همچنین، حیاتی است که حساسیت دارویی خود را به پزشک و پرستاران اعلام کنید و اطمینان حاصل کنید که آلرژی به پنی‌سیلین یا سایر حساسیت‌های دارویی در تاریخچه پزشکی شما واضحاً ثبت شده است.

 

بهترین راه رفع حساسیت به پنی سیلین

رفع حساسیت به پنی سیلین به شیوه‌های مختلفی امکان‌پذیر است، اما به طور کلی بهترین روش برای جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک و رفع حساسیت به این دارو، اجتناب از مصرف این دارو است. در صورتی که حساسیت به این دارو در سوابق پزشکی شما ثبت شده است، لازم است این موضوع را به همه پزشکان، پرستاران و داروسازانی که با شما در ارتباط هستند، اطلاع دهید تا در زمان نیاز از داروهای جایگزین استفاده شود.

به علاوه، اگر پزشک شما به شما پنی‌سیلین تجویز می‌کند ولی شما از قبل حساسیت به آن دارید، حتماً این موضوع را به او اعلام کنید تا یک داروی جایگزین انتخاب شود که با حساسیت شما سازگار باشد.

در موارد نادری، اگر شما یا فردی دیگر واکنش آلرژیک شدید (مانند شوک آنافیلاکسی) نسبت به پنی‌سیلین داشت، پزشک ممکن است برای شما یک نوع خاص از درمان آلرژی به نام (ترکیبات آمنسی) (Desensitization) را توصیه کند. در این روش، دارو به طور تدریجی به بیمار تجویز می‌شود تا بدن به آن عادت کند و واکنش آلرژیک نشان داده نشود. این روش معمولاً در مواردی که عدم مصرف پنی‌سیلین غیرممکن یا بسیار مورد نیاز است، استفاده می‌شود، اما توسط پزشکان متخصص باید نظارت شود.

 

خطرات حساسیت به پنی سیلین

حساسیت به پنی سیلین می‌تواند عوارض جدی و حتی زندگی‌تهدیدکننده‌ای داشته باشد. برخی از خطرات حساسیت به این دارو شامل موارد زیر می‌شوند:

• شوک آنافیلاکسی: این عارضه جدی و زندگی‌تهدیدکننده می‌تواند در افرادی که حساسیت شدیدی به پنی سیلین دارند رخ دهد. این واکنش ممکن است با تورم سریع، سرگیجه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، کاهش فشار خون و حتی فلج مغزی همراه باشد.
• سردرد شدید و تشنج: در برخی از موارد، حساسیت به این دارو می‌تواند منجر به سردرد شدید و حتی تشنجات باشد که نیاز به مداخله پزشکی فوری دارد.
• آنافیلاکسی که در زمان‌های مختلف پس از تزریق پنی سیلین رخ می‌دهد: در برخی از موارد، واکنش‌های آلرژیک به پنی سیلین ممکن است به صورت تأخیری ظاهر شده و به عنوان آنافیلاکسی شناخته شوند که نیاز به درمان فوری دارد.
• آلرژی‌های پوستی: افراد حساس به پنی سیلین ممکن است با بروز بثورات پوستی، خارش، قرمزی و تورم پوست مواجه شوند که می‌تواند ناراحت‌کننده و آزاردهنده باشد.
• تاثیرات مزمن بر سلامتی: در صورتی که حساسیت به این دارو شناسایی و مدیریت نشود، ممکن است به تاثیرات مزمن بر سلامتی مانند عوارض بر روی اعضای داخلی، مشکلات کلیوی و اختلالات ایمنی منجر شود.

به همین دلیل، اهمیت تشخیص و مدیریت حساسیت به پنی سیلین توسط پزشکان بسیار بالاست تا از وقوع عوارض جدی جلوگیری شود.

 

خطرات حساسیت به پنی سیلین در بارداری

حساسیت به پنی سیلین در دوران بارداری می‌تواند به عوارض جدی برای مادر و جنین منجر شود. برخی از خطرات حساسیت به پنیسیلین در بارداری عبارتند از:

آنافیلاکسی: واکنش‌های حساسیتی شدید به پنی سیلین می‌تواند باعث شوک آنافیلاکسی شود که برای مادر و جنین خطرناک است و نیاز به درمان فوری دارد.

تأثیرات نامطلوب بر جنین: مصرف پنی سیلین در دوران بارداری ممکن است به آسیب رساندن به جنین منجر شود. برخی از این تأثیرات شامل افزایش خطر نقص‌های خلقی، تأخیر در رشد جنین و حتی افزایش خطر انجام عمل جراحی در زمان تولد است.

اختلالات کلیوی: حساسیت به پنیسیلین می‌تواند باعث ایجاد اختلالات کلیوی در مادر باردار شود که برای سلامتی او و جنین خطرناک است.

آثار نامطلوب بر سلامتی مادر: واکنش‌های حساسیتی شدید می‌توانند به مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ، افزایش فشار خون و حتی ضربان قلب نامنظم در مادر باردار منجر شوند که به طور غیر مستقیم بر سلامتی جنین تأثیر می‌گذارد.

بنابراین، در صورت بارداری و داشتن حساسیت به پنی سیلین، حتماً باید این موضوع را با پزشک خود مطرح کرده و به دقت راهکارهای درمانی و پیشگیری را پیگیری کرد.

خطرات حساسیت به پنی سیلین در شیردهی

حساسیت به پنی سیلین می‌تواند در دوران شیردهی نیز موجب مشکلاتی برای مادر و نوزاد شود. این مشکلات ممکن است شامل انتقال داروهای پنی سیلین از مادر به نوزاد از طریق شیر شود که می‌تواند منجر به واکنش‌های آلرژیک و سایر مشکلات در نوزاد شود. همچنین، مصرف پنی سیلین توسط مادر ممکن است با تأخیر در رشد و توسعه نوزاد، مشکلات گوارشی مانند اسهال و کولیک و حتی آثار نامطلوب بر سلامتی مادر، از جمله تهوع و استفراغ، به همراه با افزایش فشار خون و حتی ضربان قلب نامنظم، مواجه کند که این مسائل به طور غیرمستقیم می‌تواند بر سلامتی نوزاد تأثیر بگذارد.

بنابراین، در صورت داشتن حساسیت به پنی سیلین و در دوران شیردهی، توصیه می‌شود که با متخصص زنان و زایمان مرکز آرین طب مشورت کرده و بهترین راهکارها برای مدیریت این وضعیت را دریافت کنید.

 

در آخر…

حساسیت به پنی سیلین می‌تواند عوارض جدی برای افرادی که به آن دارو حساسیت دارند، به وجود آورد. از جمله عوارض این حساسیت می‌توان به بروز واکنش‌های آلرژیک شدید، از جمله آنافیلاکسی که یک وضعیت طاری روندهای مختلف بدن می‌باشد که می‌تواند تهدید کننده جان باشد، اشاره کرد. افرادی که حساسیت به پنی‌سیلین دارند باید از مصرف این دارو و همچنین داروهای مشتق شده از آن، به دوری کنند و در صورت لزوم، این مسئله را با پزشک خود مطرح کرده و راهکارهایی برای جلوگیری از بروز واکنش‌های آلرژیک مناسب را دریافت کنند.

 

سوالات متداول

چگونه بفهمیم به پنی سیلین حساسیت داریم یا نه؟

پزشک با معاینه و پرسش‌هایی درباره علائم و سوابق دارویی شما، تلاش می‌کند تا حساسیت به پنی‌سیلین را تشخیص دهد. سپس، ممکن است به تست‌های پوستی اقدام کند که شامل تست خراشی و تست داخل جلدی است. نتایج مثبت نشان‌دهنده حساسیت به پنی‌سیلین است، در حالی که نتایج منفی به معنی عدم وجود حساسیت هستند.

 

عوارض حساسیت به پنی سیلین چیست؟

عوارض حساسیت به پنی سیلین می‌تواند شامل علائم مختلفی باشد که از جمله آن‌ها می‌توان به بثورات پوستی، خارش، تورم، تب، تنگی نفس، سرفه، آبریزش بینی، سردرد، استفراغ و اسهال، سرگیجه، تشنج و در موارد شدید‌تر، شوک آنافیلاکسی اشاره کرد. این عوارض می‌توانند از ناخواسته تا وخیم باشند، بنابراین در صورت تجربه هر گونه علامت یا عارضه‌ای پس از مصرف پنی سیلین، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.

 

چرا به پنی سیلین حساسیت پیدا می کنیم؟

حساسیت به پنی سیلین زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به دارو به عنوان یک ماده خطرناک واکنش نشان دهد. وقتی اولین بار با پنی سیلین مواجه می‌شوید، سیستم ایمنی بدن دارو را به عنوان یک ماده خطرناک شناسایی کرده و به سرعت به سمت تولید آنتی بادی‌ها حرکت می‌کند. بارها و بارها این تمرکز برای مبارزه با دارو تکرار می‌شود و در نتیجه، اگر دوباره دارو مصرف شود، سیستم ایمنی به صورت مستقیم به آن واکنش نشان می‌دهد، که به علائم و نشانه‌های حساسیت و آلرژی منجر می‌شود.

 

اگر به پنی سیلین حساسیت داریم چه کار کنیم؟

اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، اولین گام اصلی اجتناب از مصرف این دارو و داروهای مشابه آن است. اطمینان حاصل کنید که این حساسیت به پنی سیلین یا دیگر حساسیت‌های دارویی در سوابق پزشکی شما درج شده باشد. این اطلاعات را به پزشک و پرستاران خود ارائه دهید و داروهایی که ممکن است شامل پنی سیلین باشند، از فهرست داروهای خود حذف کنید. در صورت لزوم این موضوع را با پزشک خود مطرح کنید.

 

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: