اختلال دو قطبی | علت، علائم، تشخیص و درمان در منزل

در اختلال دو قطبی، (Bipolar difference) فرد با تغییرات شدید مزاجی مواجه می‌شود؛ از افسردگی گرفته تا هیجان زیاد، این اختلال تأثیرات عمیقی بر روحیه، انرژی، خواب، تفکر و رفتار فرد دارد و می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی او تأثیر بگذارد. روش‌های درمانی شامل داروها، مشاوره روان‌شناختی و مداخلات روان‌پزشکی است که هدف آن کاهش شدت علائم، پیشگیری از بازگشت آن‌ها و کمک به مدیریت بهتر علائم است. در این مقاله، به بررسی عمیق‌تر اختلال دو قطبی و راه‌های مؤثر درمان آن می‌پردازیم.

تشخیص اختلال دو قطبی زمانی است که بیمار دوره های افسردگی و مانیا را تجربه می کند.

 

اختلال دو قطبي چيست؟

اختلال دو قطبی یک بیماری روانی است که با تغییرات شدید در خلق‌وخوی فرد همراه است. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً دوره‌های طولانی از افسردگی و دلگیری شدید (حالت افسرده) را تجربه می‌کنند که ممکن است به مشکلات روزمره، انزوا، افکار منفی و حتی افکار خودکشی منجر شود. در کنار این، آدم های دو قطبی همچنین دوره‌هایی از بالابودن و هیجان زیاد (حالت مانیا یا شیدایی) را تجربه می‌کنند که ممکن است به رفتارهای بی‌اندازه، احساس بی‌نیازی، خودبزرگ‌بینی و تصمیم‌گیری‌های ریسک‌پذیر منجر شود.

این دوره‌های تغییرات در خلق‌وخو معمولاً مدتی طول می‌کشند، اما می‌توانند به‌شدت تحت‌تأثیر قرار گیرند و باعث مشکلاتی در زندگی روزمره، ارتباطات اجتماعی، کار و روابط شخصی شوند. این بیماری نیازمند تشخیص و درمان حرفه‌ای است و در صورت عدم مدیریت صحیح، می‌تواند به مشکلات جدی‌تر و ناپایداری در زندگی فرد منتهی شود.

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

خدمات مرتبط

 

 

حالات مختلف bipolar چیست؟

اختلال دو قطبی یا بیپولار، با دو حالت اصلی شناخته می‌شود که به نام شیدایی (مانیا) و افسردگی شناخته می‌شود. حالت شیدایی با افزایش شدید انرژی، شادابی بیش از حد و رفتارهای بی‌اندازه مشخص می‌شود، درحالی‌که حالت افسردگی با بدبینی، منفی‌گرایی و کاهش انرژی همراه است. این بیماری می‌تواند زندگی روزمره و روابط اجتماعی فرد را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار دهد.

 

عوامل ایجاد اختلال دو قطبی چیست؟

عوامل ژنتیکی: به‌عنوان یکی از عوامل اصلی بیماری دوقطبی، نقش مهمی در ارث‌بری این اختلال ایفا می‌کند. تحقیقات پزشکی نشان داده است که وجود اعضاء خانواده با بیماری دوقطبی افزایش خطر ابتلا به این بیماری را به‌صورت قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.

عوامل محیطی: شرایط محیطی مانند استرس‌های روزمره، تغییرات زندگی و مسائل اجتماعی می‌توانند به‌عنوان عوامل مؤثر در ایجاد بیماری دوقطبی عمل کنند.

وضعیت هورمون‌ها در بدن: نوسانات هورمونی مانند افزایش سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون در دوره‌های زنانه یا تغییرات هورمونی در دوره‌های مختلف زندگی می‌تواند بر روی بیماری دوقطبی تأثیرگذار باشد.

استرس: وضعیت‌های استرس‌زا می‌توانند عوامل ایجادکننده بیماری دوقطبی باشند. استرس‌های پیش‌رونده، مسائل مالی، مسائل خانوادگی و اجتماعی می‌توانند به‌عنوان عوامل مؤثر در ایجاد و تشدید این بیماری عمل کنند.

مصرف مواد مخدر و الکل: مصرف بیش از حد مواد مخدر و الکل می‌تواند به‌عنوان عوامل تشدید‌کننده بیماری دوقطبی عمل کنند.

برخی بیماری‌های مغزی: برخی از بیماری‌های مغزی مانند صرع، اختلالات خواب و سایر بیماری‌های مرتبط با عملکرد مغزی می‌توانند به‌عنوان عوامل مؤثر در ایجاد بیماری دوقطبی عمل کنند.

علت بیماری دو قطبی به طور ترکیبی می‌تواند در ایجاد و تشدید بیماری دوقطبی نقش داشته باشند و هر فردی ممکن است تحت تأثیرات متفاوتی از این عوامل قرار گیرد.

 

انواع اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی نوع یک

در این نوع، فرد حداقل یک‌بار دوره‌ای از حالت شیدایی یا بیماری مانیا را تجربه می‌کند. این دوره معمولاً با افزایش انرژی، خلقی بالا، افکار پرشور و فعالیت‌های بیش از حد همراه است. می‌تواند با یک دوره افسردگی همراه باشد یا بدون آن رخ دهد.

اختلال دو قطبی نوع دو

در این نوع، فرد بیشتر دوره‌های افسردگی شدید را تجربه می‌کند، اما ممکن است این دوره‌ها باحالت مانیا همراه باشند که به آن شیدایی خفیف یا Hypomania  می‌گویند. این حالت‌ها معمولاً کمتر از حالت مانیایی در اختلال دو قطبی نوع یک شدت دارند.

اختلال دو قطبی ادواری

در این نوع، نشانه‌ها شبیه به اختلال دو قطبی نوع دو هستند، اما شدت هر دو حالت کمتر است. به‌عبارت‌دیگر، فرد دوره‌های مانیایی و افسردگی را با شدت کمتری تجربه می‌کند.

اختلال دو قطبی پیش‌رونده یا تناوب سریع

در این نوع، فرد بیش از چهار بار در طول یک سال دچار نوسانات روحی و خلقی می‌شود. ممکن است هر نوع دوقطبی دیگری را تجربه کند و این نوع اغلب با یک سرعت بالا و بدون الگوی مشخص در تغییرات مزاجی همراه است.

 

 

نشانه‌های بيماري دو قطبي چيست؟

دوره شیدایی یا مانیا:

• اعتمادبه‌نفس بالا
• احساس خوشی و نشاط فراوان
• افزایش فعالیت‌های فیزیکی
• تندتند حرف‌زدن
• افزایش میزان انرژی در بدن
• بالارفتن میزان انرژی جنسی
• احساس پریشانی
• اختلالات خواب (به دلیل میل برای انجام فعالیت‌های زیاد احساس بی‌نیازی از خواب دارند)

دوره افسردگی:

• احساس غمگین بودن بسیار زیاد
• احساس ناامیدی
• اضطراب و استرس
• میل به خودکشی
• خستگی بیش از اندازه
• داشتن احساس درد (بدون وجود درد حقیقی در بدن)
• کاهش بهره‌وری در کارهای روزمره
• ناتوان بودن در تمرکز بر روی کارها
• بی‌علاقگی به انجام کارهای روزانه خود
• بدخوابی
• بی‌میلی به غذا (در مواردی پراشتهایی)

این نشانه‌ها ممکن است در هر دوره و در هر فردی با شدت و مدت‌زمان متفاوتی ظاهر شوند و همچنین نکاتی که در فصل‌های مختلف سال تجربه می‌شوند نیز متغیر است.

 

علائم اختلال دو قطبی

ویژگی های اصلی دوره های مانیا ، عبارتند از خلق بالا یا سرخوشی و تحریک پذیری . زمانی که خلق بالا است بیمار بشاش و خوش بین است و ممکن است این خوشحالی را به دیگران نیز سرایت دهد . در مواردی نیز بیمار ، تحریک پذیر است و ممکن است ، به آسانی عصبانی شود ، بخصوص وقتی که با ناکامی روبرو شود .

ظاهر بیمار ، معمولا بازتابی از حلق اوست ؛ مثال ممکن است ، لباس هایی با رنگ روشن بپوشد و در موارد شدیدتر بیماری ، ممکن است ، ظاهر او نامرتب باشد.

در این بیماران بیش فعالی وجود دارد که می تواند به خستگی جسمانی منجر شود . بیماران در فاز مانیا ، حواس پرتی نیز دارند بسیاری از کارها را شروع می کند ، اما ناتمام رها کرده و مشغول کار دیگری می شوند . تکلم اغلب سریع و طولانی است . زمانی که اختلال شدید می شود ، پرش افکار نیز دارند .

بیمار معمولا با افکار مذهبی ، سیاسی ، مالی ، جنسی یا دادخواهی اشتغال ذهنی دارد و باور دارد که افکار او بسیار مهم هستند . اکثر بیماران ولخرج می شوند ، پول زیادی صرف خرید ماشین و جواهرات گران قیمت می کنند .

گاهی ، این افکار با هذیان های بزرگ منشی همراه است ؛ مثال بیماران اعتقاد دارند که کشف بزرگی کرده اند، هذیان های گزند و آسیب نیز وجود دارد برای مثال بیمار معتقد است ، چون فرد منفی است ، دیگران در صدد از بین بردن او هستند .

خواب بیمار اغلب کم می شود به طوری که صبح های زود سرزنده و پر انرژی از خواب بیدار می شود ، اشتها افزایش می یابد و بیمار با حرص و ولع غذا می خورد . بی مبالاتی جنسی نیز در این بیماران وجود دارد در نوجوانان ممکن است علایم به صورت سایکوز ، سوء مصرف الکل یا مواد ، اقدام به خودکشی مشکلات درسی ، اشتغال ذهنی یا افکار فلسفی، علایم وسواسی – جبری ، شکایات متعدد جسمی تحریک پذیری قابل توجه که به نزاع منجر شود و سایر رفتار های ضد اجتماعی باشد .

 

 

راه‌های تشخیص بیماری دوقطبی

مصاحبه بالینی توسط روانپزشک در منزل: در جلسه ویزیت، روانپزشک اطلاعاتی از بیمار کسب می‌کند که شامل علائم و نشانه‌های حال حاضر فرد، سوابق شخصی و تاریخچه خانوادگی است. این اطلاعات به او کمک می‌کند تا تشخیص دقیق‌تری درباره وضعیت بیمار بگذارد.

تست‌های معتبر اختلال دو قطبی: برخی تست‌های مخصوص بیماری دوقطبی وجود دارند که می‌توانند به تشخیص آن کمک کنند. این تست‌ها معمولاً شامل مقیاس‌های ارزیابی افسردگی و مانیا می‌شوند که توسط روانپزشک اجرا می‌شوند.

تفاوت با سایر بیماری‌های روانپزشکی: برای تشخیص دقیق بیماری دوقطبی، لازم است که روانپزشک از بیماری‌های دیگری که ممکن است با علایم و نشانه‌های بیماری دوقطبی شباهت داشته باشند، تفکیک کند. این شامل بیماری‌هایی مانند بیماری پانیک، وسواس، اختلال پرخوری، اعتیاد، اختلال بیش‌فعالی (نقص توجه) و اختلال شخصیت مرزی است.

با ترکیب این روش‌ها، روانپزشک می‌تواند تشخیص دقیقی درباره بیماری دوقطبی بگذارد و برنامه درمانی مناسب برای بیمار را ترتیب دهد.

 

درمان اختلال دو قطبی

به‌طورکلی، درمان قطعی اختلال دو قطبی نیازمند یک رویکرد چندجانبه و ترکیبی از روش‌های مختلف است که به همراه همکاری فرد مبتلا و تیم درمانی انجام می‌شود. در اینجا بیشتر به هر یک از روش‌های اصلی درمان آدم دو قطبی توضیح می‌دهیم:

• داروها: این داروها از جمله داروهای تنظیم‌کننده خلق، آنتی‌دپرسانت‌ها، ضدافسردگی و ضداضطراب، به‌منظور کنترل علائم اختلال دو قطبی استفاده می‌شوند. مثلاً، داروهای تنظیم‌کننده خلق می‌توانند کمک کنند تا سطح مزاج را در فاصله میان مانیا و افسردگی کنترل کنند.
• ECT یا الکتروشوک: این روش درمانی معمولاً در موارد شدید و وخیم اختلال دو قطبی که به داروها پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شود. با تحریک مغز توسط جرقه‌های الکتریکی، علائم دوقطبی بهبود می‌یابد. این روش معمولاً در مواردی که سریعی درمان ضروری است، مورداستفاده قرار می‌گیرد.
• TMS : این روش از امواج مغناطیسی برای تحریک مغز به‌منظور کاهش علائم اختلال دوقطبي استفاده می‌کند. این روش جدیدتر است و برای برخی افراد ممکن است مؤثر باشد، اما نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد.
• مکمل‌های دارویی: استفاده از مکمل‌های گیاهی و دارویی به‌عنوان تکمیلی به درمان‌های دیگر، می‌تواند در کنترل علائم اختلال دو قطبی کمک کند، اما نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد.

همچنین، ارتقا اطلاعات و آگاهی فرد و خانواده از اختلال، تغییر در سبک زندگی شامل رژیم غذایی، ورزش، مدیریت استرس و روش‌های مواجهه با مشکلات نیز نقش مهمی در درمان اختلال دو قطبی دارند.

پزشک متخصص داخلی در منزل

 

درمان اختلال دو قطبی در منزل

درمان اختلال دو قطبی در خانه بدون داروها از طریق رعایت الگوی منظم خواب و بیداری، اجتناب از مصرف محرک‌ها، فعالیت متوسط، اجتناب از تغییرات عمده در زندگی، مصرف منظم دارو و اجتناب از تحریک بیش از حد انجام می‌شود. این اقدامات، با همراهی مشاوره و پشتیبانی مناسب، می‌توانند به شما کمک کنند تا اختلال دوقطبی را مدیریت کرده و از عود بیماری جلوگیری کنید.

درمان های این بیماری

دارو درمانی

در مرحله حاد مانیا ، بستری کردن بیمار ضرورت دارد ؛ زیرا ، از خوردن دارو امتناع می کنند . برای رفع علایم حاد ، لیتیوم به همراه یک داروی ضد جنون ( معمولا هالوپریدول ) استفاده می شود ؛  چون واکنش بالینی به لیتیوم معمولا ، 7 تا 10 روز طول می کشد ، مقدار روزانه در درمان مانیای حاد 300 میلی گرم دو یا سه بار در روز آغاز می شود و سپس تا حصول سطح خونی 0.6 الی 1.2 میلی اکی والان در لیتر ، هر دو الی سه روزه 200 میلی گرم اضافه می شود . حداکثر مقدار، معموال بین 900 تا 2100 میلی گرم در روز است.

البته تنها کسی که صلاحیت بالینی تجویز دارو برای افراد مختلف را دارد پزشک متخصص در منزل است و نباید مصرف دارو ها به صورت خودسرانه و بدون تجویز پزشک معالج صورت بگیرد .

امروزه ضد تشنج ها مانند والپروات سدیم و کاربامازپین در درمان مانیای حاد بر لیتیوم اولویت پیدا کرده اند. مقدار اولیه والپروات سدیم ، معمولا 20 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن در روز می باشد و به تدریج مقدار آن را افزایش می دهند . خطرناک ترین عارضه آن سمیت کبدی است که می تواند کشنده باشد ؛ به همین جهت ، کنترل منظم آنزیم های کبدی مخصوصا ، در طی روز اول و 90 روز بعد ( سه ماه ) ضرورت دارد .

کاربامازپین را نیز معمولا با مقدار 200 تا 600 میلی گرم در روز شروع می کنند . سپس ، هر پنج روز یک بار با توجه به پاسخ درمانی بیمار و بروز عوارض جانبی ، می توان مقدار آن را افزایش داد تا غلظت سرمی به حد 4 الی 12 میکروگرم در لیتر برسد . معمولا ، یک تا دو هفته پس از رسیدن غلظت سرمی به حد مذکور ، پاسخ مطلوب بالینی تدریجا ظاهر می شود . گاباپنتین ، لاموتریژین و دارو های دیگری هستند که خاصیت ضدتشنجی دارند و در مانیا مورد استفاده قرار می گیرند . کلونازپام و لورازپام نیز مورد استفاده قرار می گیرند . درمان نگه دارنده شامل استفاده از لیتیوم ، کاربامازپین و والپروات سدیم به تنهایی یا ترکیبی می باشد .

شوک درمانی

شوک درمانی نیز در موارد بسیار شدید بیماری یا مقاوم به دارو ، مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

اختلال دو شخصیتی چیست؟

اختلال دو شخصیتی یا اختلال هویت چندگانه، یکی از اختلالات روانی پیچیده است که در آن فرد مبتلا به اختلافات شدید در هویت‌های خود روبه‌رو می‌شود. این افراد ممکن است به دو یا چند شخصیت متفاوت تبدیل شده و در هر شخصیت، رفتارها و ویژگی‌های جداگانه از خود نشان می‌دهند که ممکن است برای اطرافیان به ناشناخته تبدیل شود. این اختلال تأثیرات بسیاری بر زندگی روزمره و روابط فرد با دیگران دارد و نیازمند مداخله‌های درمانی و پشتیبانی مناسب است.

 

عاقبت بیماران دوقطبی

اختلال دو قطبی یا اختلال افسردگی دو قطبی، بیماری روانی است که با تغییرات شدید در خلقی و روحیه همراه است. این بیماری شامل ترکیبی از افسردگی، اضطراب و توهم به همراه فازهای انرژی بالا است که به‌عنوان حملات جنون شناخته می‌شوند.

با افزایش شناخت جامعه و توانایی تشخیص و درمان بهتر، آینده بیماران دوقطبی بهبودیافته است، اما برخی نیاز به مداخلات درمانی مداوم و پشتیبانی فراوان دارند. اهمیت ادامه درمان و مراقبت‌های روانی و پزشکی منظم برای کنترل علائم و پیشگیری از بازگشت بیماری بسیار حیاتی است.

اختلال دو قطبی، یک مسئله پیچیده و چالش‌برانگیز است که می‌تواند تحت‌تأثیر عوامل ژنتیکی، ساختار مغزی و محیط زیستی، باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی روزمره فرد شود. بااین‌حال، درک و شناخت این بیماری، می‌تواند از راهکارهای مؤثر برای مدیریت و کنترل آن برخوردار باشد.

 

همه گیر شناسی

شیوع اختلال دو قطبی نوع 1 حدود یک درصد می باشد و در زنان و مردان یکسان است . اختلال دو قطبی معمولا در سنین پایین تر از اختلال افسردگی اساسی ( MMD ) شروع می شود . سن شروع اختلال دو قطبی نوع 1 از  کودکی ( حتی پنج تا شش سالگی ) تا پنجاه سالگی و در موارد نادر در سنین بالا تر نیز دیده می شود و به طور متوسط سی سالگی است . اختلال دو قطبی نوع 1 در افراد طلاق گرفته و مجرد شایع تر است که ممکن است به خاطر شروع این اختلال ، در سنین پایین و نیز بروز اختلافات زناشویی در نتیجه این اختلال باشد . اختلال دو قطبی نوع 1 گروه های اجتماعی و اقتصادی بالاتر ، بیشتر از متوسط به نظر می رسد که احتماال به دلیل  تعصب های تشخیصی است . اختلال دو قطبی نوع 1 در افراد فاقد تحصیلات دانشگاهی شایع تر است که شاید به خاطر سن شروع نسبتا پایین این اختلال باشد.

در ادامه…

زمینه ژنتیکی : نقش وراثت در اختلال دو قطبی نوع 1 بیشتر از اختلال افسردگی اساسی است ؛ برای مثال نتایج مطالعات نشان می دهد ، بستگان درجه یک در بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی ، 8 تا 18 برابر بیشتر از بستگان درجه یک گروه شاهد ممکن است ، به اختلال دو قطبی نوع 1 مبتلا شوند . اگر یکی از والدین به اختلال دو قطبی نوع 1 مبتلا باشد ، احتمال این که هر کدام از فرزندان به یکی از اختلالات خلقی مبتلا شوند ، حدود 25 درصد و اگر هر دو والد مبتلا باشند ، این احتمال به 50 تا 75 درصد ممکن است ، برسد. همچنین ، اگر یکی از دو قلو های یک تخمکی به اختلال دو قطبی نوع 1 مبتلا شود ، احتمال ابتلا دو قلوی دیگر 32 تا 90 درصد می باشد .

علم بیوشیمیایی : احتمال افزایش فعالیت آمین های بیونیک مانند سروتونین ، نوراپی نفرین و دوپامین در مانیا ، وجود دارد .

نظریه های روان کاوی : بر اساس این نظریه ها مانیا از افسردگی زمینه ای ناشی می شود ؛ مانیا دفاعی در مقابل افسردگی است . فرد بر خلاف احساس زمینه ای عمل می کند و احساس افسردگی خود را به طور ناخودآگاه به صورت مانیا نشان می دهد . همچنین ، حالت سرخوشی همراه با احساس غرور ممکن است ، در واکنش به سوپر ایگوی سخت گیر و به شدت انتقاد کننده باشد. علایم مانیا ، سرپوشی پر احساس عجز و ناتوانی و اعتماد به نفس پایین است.

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

 

پیشگیری کامل از اختلال دوقطبی همیشه امکان پذیر نیست، زیرا این بیماری ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی است. با این حال، می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری یا مدیریت علائم آن در صورت ابتلا به آن انجام دهید.

در اینجا چند نکته برای پیشگیری از اختلال دوقطبی آورده شده است:

• اگر سابقه خانوادگی اختلال دوقطبی دارید، با پزشک خود در مورد خطرات خود صحبت کنید.
• از سوء مصرف مواد و الکل خودداری کنید. سوء مصرف مواد می تواند خطر ابتلا به اختلال دوقطبی را افزایش دهد و علائم آن را در صورت ابتلا به آن بدتر کند.
• استرس خود را مدیریت کنید. استرس می تواند یک محرک برای اختلال دوقطبی باشد. تکنیک های مدیریت استرس مانند ورزش، یوگا و مدیتیشن می تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.
• خواب کافی داشته باشید. کمبود خواب می تواند علائم اختلال دوقطبی را بدتر کند. اکثر بزرگسالان به 7-8 ساعت خواب در شب نیاز دارند.
• رژیم غذایی سالم داشته باشید. خوردن یک رژیم غذایی سالم می تواند به بهبود سلامت روان شما کمک کند.
• به طور منظم ورزش کنید. ورزش منظم می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک کند.
• به دنبال کمک حرفه ای باشید. اگر علائم اختلال دوقطبی را تجربه می کنید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. درمان می تواند به شما در مدیریت علائمتان و زندگی کامل و پرباری کمک کند.

 

عوارض اختلال دو قطبی

برخی از عوارض بالقوه اختلال دوقطبی عبارتند از:

• مشکلات در روابط: نوسانات خلقی مرتبط با اختلال دوقطبی می تواند حفظ روابط سالم را دشوار کند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است در محل کار یا مدرسه با مشکلاتی روبرو شوند و ممکن است در معرض خطر سوء استفاده یا خشونت خانگی باشند.
• مشکلات مالی: اختلال دوقطبی می تواند منجر به از دست دادن شغل، مشکلات مالی و حتی بی خانمانی شود.
• مشکلات سلامتی: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مشکلات سلامتی جسمی مانند بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و چاقی هستند.
• سوء مصرف مواد: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض خطر بیشتری برای سوء مصرف مواد و الکل هستند.
• خودکشی: اختلال دوقطبی یک عامل خطر عمده برای خودکشی است. در واقع، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض خطر 60 برابر بیشتر مرگ ناشی از خودکشی هستند.

در آخر…

اختلال دو قطبی یک بیماری روانی پیچیده است که با تغییرات شدید و دوره‌ای در خلق‌وخو مشخص می‌شود، از دوره‌های مانیا (شیدایی) با انرژی و نشاط فراوان گرفته تا دوره‌های افسردگی عمیق. این نوسانات خلقی می‌توانند تأثیرات عمیقی بر زندگی روزمره، روابط اجتماعی و عملکرد کاری فرد داشته باشند.

تشخیص و درمان زودهنگام این اختلال بسیار حائز اهمیت است. روش‌های درمانی شامل داروها، مشاوره روان‌شناختی و مداخلات روان‌پزشکی می‌تواند به کاهش شدت علائم، پیشگیری از بازگشت آن‌ها و مدیریت بهتر بیماری کمک کند. با استفاده از یک رویکرد چندجانبه که شامل تغییر در سبک زندگی، حمایت خانواده و آموزش درباره بیماری است، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی می‌توانند به زندگی پربارتری دست یابند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

 

شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.

برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.

برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

 

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: