شیمیل‌ها یا زنان ترنس، افرادی هستند که با بدن مردانه متولد شده‌اند ولی هویت روانی و جنسیتی‌شان زنانه است. این ناهماهنگی میان جنسیت بیولوژیکی و هویت جنسیتی می‌تواند چالش‌های روانی و اجتماعی متعددی ایجاد کند. بسیاری از زنان ترنس با مشکلاتی همچون تبعیض، طرد اجتماعی و فشارهای روانی ناشی از نپذیرفته شدن هویتشان مواجه می‌شوند. این مشکلات می‌تواند تأثیرات عمیقی بر سلامت روان و کیفیت زندگی آنان بگذارد. با این حال باید این افراد تحت درمان‌های پزشکی قرار بگیرند. در ادامه به بررسی علمی و پزشکی این موضوع می‌پردازیم.
شیمیل بودن چیست؟
شیمیل» (Shemale) واژه‌ای است که در گذشته برای اشاره به افرادی به‌کار می‌رفته که از لحاظ بدنی ویژگی‌های مردانه داشته‌اند اما با کمک هورمون‌تراپی یا جراحی، برخی ویژگی‌های زنانه مانند سینه را به دست آورده‌اند. این اصطلاح بیشتر در صنعت پورنوگرافی رواج داشته و امروزه به دلیل بار تحقیرآمیز و غیرمحترمانه‌ای که دارد، از دید بسیاری از جوامع و فعالان حقوق ترنس، واژه‌ای توهین‌آمیز و نادرست به شمار می‌آید.
افرادی که به اشتباه با این عنوان شناخته می‌شوند، در واقع اغلب زن ترنس (Transgender Woman) هستند؛ یعنی افرادی که جنسیتِ تعیین‌شده‌شان هنگام تولد مردانه بوده اما هویت جنسیتی‌شان زنانه است. این افراد ممکن است برای تطبیق بدن با هویت خود، فرایندهایی مثل هورمون‌درمانی یا جراحی انجام دهند، اما این موضوع الزامی نیست و هویت ترنس مستقل از تغییرات جسمی است.
در نتیجه، واژه «شیمیل» دیگر یک اصطلاح معتبر یا محترمانه در گفتگوهای علمی، اجتماعی یا انسانی نیست و به‌جای آن از اصطلاحاتی مانند «زن ترنس» (Trans woman) یا «افراد ترنس» استفاده می‌شود.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل
خدمات مرتبط
علت شیمیل بودن
علت «شیمیل بودن» یا به بیان درست‌تر، زن ترنس بودن، ترکیبی از عوامل زیستی، روان‌شناختی و اجتماعی است. این وضعیت به هویت جنسیتی فرد مربوط می‌شود؛ یعنی درک درونی و پایدار فرد از زن یا مرد بودن، که ممکن است با جنس تعیین‌شده در زمان تولد هماهنگ نباشد. در ادامه چند عامل مهم را توضیح می‌دهم:
تفاوت در رشد مغز و هویت جنسیتی
مطالعات علمی نشان داده‌اند که ساختار مغز برخی افراد ترنس، به جنسیتی که احساس می‌کنند تعلق دارند، نزدیک‌تر است تا به جنسیتی که در زمان تولد برایشان ثبت شده است. این موضوع می‌تواند نشان دهد که هویت جنسیتی بخشی از ویژگی‌های زیستی فرد است.
تأثیر هورمون ها در دوران جنینی
در برخی نظریه‌ها مطرح شده که تعادل هورمون‌های جنسی (تستوسترون و استروژن) در دوران بارداری مادر می‌تواند روی شکل‌گیری هویت جنسیتی جنین تأثیر بگذارد. ممکن است مغز به سمت الگوی جنسیتی متفاوت از بدن رشد کند.
تجربیات و آگاهی از خود در دوران کودکی
بسیاری از زن‌های ترنس از کودکی احساس می‌کنند با دیگر پسرها تفاوت دارند و بیشتر با نقش‌ها و رفتارهای زنانه همذات‌پنداری می‌کنند. این احساس معمولاً پایدار و عمیق است، نه یک انتخاب زودگذر.
عوامل ژنتیکی یا عصبی
برخی پژوهش‌ها به بررسی ژن‌ها و مسیرهای عصبی خاصی پرداخته‌اند که ممکن است در بروز ناهماهنگی جنسیت و هویت نقش داشته باشند. البته این تحقیقات هنوز در حال پیشرفت‌اند.
در نهایت باید گفت که زن ترنس بودن یک بیماری یا اختلال نیست، بلکه یکی از تنوع‌های طبیعی در هویت جنسیتی انسان‌هاست. جامعه و خانواده با پذیرش، حمایت و احترام می‌توانند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی این افراد ایفا کنند.
نشانه های شیمیل بودن
باید توجه داشت که این موضوع به احساس درونی فرد نسبت به جنسیت خود مربوط می‌شود، نه به ظاهر یا رفتارهایی که بتوان دقیقاً به عنوان “نشانه‌های ظاهری” تعریف کرد. با این حال، برخی نشانه‌های رایج در بسیاری از زن‌های ترنس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساس پایدار از کودکی که «دختر» هستم، نه «پسر»
فرد ممکن است از سنین پایین احساس کند که هویتش با جنسیت ثبت‌شده‌اش متفاوت است و خودش را به‌طور درونی زن بداند.
نارضایتی از بدن یا ویژگی‌های جنسی مردانه
تمایل به داشتن سینه، صدای ظریف یا اندام زنانه و ناراحتی از وجود آلت تناسلی مردانه یا موهای صورت ممکن است وجود داشته باشد.
تمایل به پوشیدن لباس‌های زنانه و بازی با نقش‌های زنانه
این مورد در کودکی یا نوجوانی به‌صورت طبیعی بروز می‌کند و فرد ممکن است به شدت با دنیای دخترانه احساس نزدیکی کند.
احساس ناراحتی یا اضطراب وقتی دیگران او را “مرد” می‌نامند
این احساس که نقش و رفتار اجتماعی تحمیلی مردانه، با هویت درونی فرد در تضاد است.
رویای زن بودن یا تصور خود به‌عنوان یک زن در ذهن و خیال
فرد ممکن است بارها خودش را در ذهن در قالب یک زن تصور کند و این تصور با احساس خوشایند و آرامش همراه باشد.
تمایل به تغییر بدن از طریق هورمون‌تراپی یا جراحی
در مراحل بعدی زندگی، ممکن است فرد به دنبال هماهنگ‌سازی بدن با هویت واقعی‌اش باشد و به سمت تغییرات فیزیکی گام بردارد.
مهم است بدانیم که این نشانه‌ها همیشه یکسان نیستند و ممکن است هر فرد تجربه متفاوتی داشته باشد. همچنین، استفاده از واژه “شیمیل” مناسب نیست و در بسیاری موارد بار منفی دارد؛ واژه درست و محترمانه‌تر «زن ترنس» است
تابوشکنی با شیمیل ها؛ از درک تا پذیرش اجتماعی
در جامعه‌ای که بسیاری از باورها و هنجارها بر پایه دوگانه‌ی سنتی زن و مرد بنا شده، حضور و هویت شیمیل‌ها – یا به بیانی دقیق‌تر، زنان ترنس – یکی از مهم‌ترین چالش‌ها و در عین حال فرصت‌های فرهنگی و اجتماعی عصر ماست. این افراد، که اغلب با هویتی زنانه در بدنی به دنیا آمده‌اند که از نظر زیستی مردانه تلقی شده، مسیر زندگی‌شان را در مواجهه با کلیشه‌ها، طرد اجتماعی و سوءبرداشت‌های عمیق طی می‌کنند. اما با تابوشکنی و بازنگری در مفاهیم سنتی جنسیت، جامعه به سوی فهم بهتر و پذیرش گسترده‌تری از این بخش مهم هویت انسانی گام برمی‌دارد تا بتوانند روند درمان خود را راحت‌تر طی کنند.
نخستین گام در تابوشکنی، شناخت است؛ اینکه بدانیم زن ترنس بودن یک انتخاب لحظه‌ای یا سبک زندگی نیست، بلکه بخشی عمیق و پایدار از هویت فرد است که درمان آن نیز زمان‌بر و سخت است. بسیاری از این افراد از کودکی با حس تعلق به جنس مخالف بزرگ شده‌اند، اما به دلیل فشارهای فرهنگی، اجتماعی یا خانوادگی، فرصت ابراز و تجربه آزادانه خود را نداشته‌اند. نگاه بیمارگونه یا جنسی‌شده به هویت شیمیل‌ها، که ریشه در ناآگاهی دارد، بزرگ‌ترین مانع در مسیر درک و همدلی با آنان است تا بتوانند درمان شوند.
دومین گام، بازسازی نگرش اجتماعی است؛ جایی که رسانه‌ها، نظام آموزش، خانواده و نهادهای فرهنگی باید مسئولانه وارد شوند. بازنمایی صحیح، محترمانه و واقعی از زنان ترنس در رسانه‌ها، فیلم‌ها، کتاب‌ها و فضای مجازی می‌تواند به شکستن کلیشه‌ها کمک کند. به جای نمایش‌های تحقیرآمیز یا استفاده از واژه‌هایی با بار منفی، باید زبان گفتگو را به سوی احترام و انسان‌محوری تغییر داد.
و در نهایت، پذیرش اجتماعی زمانی شکل می‌گیرد که حقوق انسانی این افراد به رسمیت شناخته شود. حق کار، تحصیل، مراقبت‌های پزشکی، تغییر مدارک هویتی و داشتن زندگی‌ای امن و بی‌تبعیض، نه امتیاز بلکه حداقل انتظارات انسانی هستند. حمایت از زنان ترنس نه‌تنها دفاع از یک اقلیت، بلکه بخشی از تلاش برای ساختن جامعه‌ای انسانی‌تر، برابرتر و آگاه‌تر است.
شیمیل و دگرگونی در مرز های جنسیت و هویت
در جهان مدرن که مفاهیم سنتی با سرعت در حال بازتعریف هستند، موضوع شیمیل‌ها – یا به‌درستی، زنان ترنس – نمادی از دگرگونی عمیق در مرزهای جنسیت و هویت شده است. جایی که دیگر نمی‌توان انسان را تنها با معیار اندام جنسی یا ظاهر بدنی طبقه‌بندی کرد. حضور پررنگ و آشکارتر افراد ترنس در جوامع، ما را وادار می‌کند تا نگاهی تازه، منعطف و انسانی‌تر به مقوله‌ی جنسیت داشته باشیم؛ نگاهی که به جای تمرکز بر زیست‌شناسی، به درک درونی، تجربه‌ی زیسته و هویت روانی افراد توجه دارد.
برای سال‌ها، جنسیت به‌عنوان یک امر ثابت و دوگانه در نظر گرفته می‌شد: زن یا مرد. اما ظهور و بیان آزادانه‌ی هویت‌های ترنس، این دوگانگی را به چالش کشیده و نشان داده که جنسیت، طیفی از تجربه‌های انسانی است. زن ترنس کسی است که اگرچه در زمان تولد به عنوان مرد معرفی شده، اما هویت درونی و عمیق او زنانه است. این تمایز میان «جنس» (جنسیت بیولوژیکی) و «جنسیت» (هویت روانی و اجتماعی) قلب تحول در درک معاصر از انسان را تشکیل می‌دهد.
شیمیل بودن تنها یک هویت شخصی نیست؛ بلکه یک موقعیت اجتماعی است که با تبعیض، انگ‌زنی، پرسش‌گری‌های مکرر و گاه خشونت همراه می‌شود. اما در عین حال، این هویت چالشی است علیه ساختارهای خشک و قدیمی و فرصتی برای شکستن مرزهای تنگ جنسیتی. زن ترنس بودن یعنی بازنویسی نقش‌های جنسیتی؛ یعنی اثبات اینکه زنانگی یک حس، یک درک و یک تجربه است، نه صرفاً مجموعه‌ای از ویژگی‌های جسمانی.
در این میان، پذیرش اجتماعی و فرهنگی نقش کلیدی دارد. هرچه جامعه آگاه‌تر، آموزش‌دیده‌تر و گفتمان‌پذیرتر باشد، شانس افراد برای زندگی امن، شرافتمندانه و آزاد بیشتر می‌شود. نقش رسانه‌ها، نهادهای آموزشی، خانواده‌ها و قانون‌گذاران در به رسمیت شناختن این هویت‌ها غیرقابل انکار است.
دگرگونی در مرز های جنسیت و هویت
این موضوع تنها یک بحث نظری یا دانشگاهی نیست. این تحولی است که در خیابان‌ها، در مدارس، در خانه‌ها و در دل هر انسانی که به برابری و کرامت انسان‌ها باور دارد، در حال رخ دادن است. شیمیل‌ها در خط مقدم این تحول ایستاده‌اند؛ نه به‌عنوان پدیده‌ای عجیب یا استثنایی، بلکه به‌عنوان انسان‌هایی که حق دارند خودشان باشند و به رسمیت شناخته شوند.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل
مشکلات و چالش های شیمیل ها
شیمیل‌ها – که واژه دقیق‌تر و محترمانه‌تر برای آن‌ها «زنان ترنس» است – در مسیر زندگی خود با چالش‌ها و مشکلاتی چندلایه روبه‌رو هستند؛ چالش‌هایی که نه‌تنها از بُعد فردی، بلکه از سوی ساختارهای فرهنگی، اجتماعی و حقوقی جامعه به آن‌ها تحمیل می‌شود. این مشکلات ریشه در کلیشه‌ها، ناآگاهی عمومی، تبعیض نهادینه‌شده و گاه حتی قوانین تبعیض‌آمیز دارند. در ادامه مهم‌ترین چالش‌هایی که بسیاری از افراد ترنس تجربه می‌کنند را مرور می‌کنیم:
انکار هویت و طرد خانوادگی
بسیاری از زنان ترنس در آغاز مسیر خود با نپذیرفته شدن از سوی خانواده مواجه می‌شوند. ترس از آبرو، فشارهای فرهنگی یا مذهبی و ناآگاهی، موجب می‌شود والدین هویت واقعی فرزندشان را انکار کرده و حتی او را طرد کنند.
تبعیض در تحصیل و محیط های آموزشی
در بسیاری از موارد، افراد ترنس با تمسخر، آزار روانی یا حتی اخراج از مدارس و دانشگاه‌ها روبه‌رو می‌شوند. نبود آگاهی و آموزش کافی برای مدیران و معلمان، فضاهای آموزشی را برای این افراد ناامن می‌کند.
محرومیت از اشتغال و درآمد پایدار
بسیاری از شیمیل‌ها به دلیل ظاهر، نام رسمی یا پیش‌داوری‌های کارفرمایان، از فرصت‌های شغلی مناسب محروم می‌مانند. همین موضوع باعث می‌شود برخی ناچار به انجام کارهایی با ریسک بالا یا دور از علاقه خود شوند.
خشونت کلامی، جسمی و جنسی
زنان ترنس از جمله گروه‌هایی هستند که در معرض بالای خشونت‌های مختلف قرار دارند. این خشونت می‌تواند در خانه، خیابان، محل کار یا حتی مراکز درمانی اتفاق بیفتد. بسیاری از این خشونت‌ها گزارش نمی‌شوند و قربانی‌ها حمایت لازم را دریافت نمی‌کنند.
مشکلات حقوقی و هویتی
در بسیاری از کشورها، تغییر مدارک هویتی مانند شناسنامه و کارت ملی برای افراد ترنس با موانع قانونی پیچیده و پرهزینه همراه است. این موضوع باعث می‌شود فرد در استفاده از خدمات بانکی، سفر یا حتی رأی دادن دچار مشکل شود.
دسترسی دشوار به خدمات پزشکی و روان‌شناسی
فراهم نبودن پزشکان آگاه به مسائل ترنس، نبود پوشش بیمه‌ای برای هورمون‌درمانی یا جراحی‌های تطبیق جنسیت و رفتار تبعیض‌آمیز برخی کادرهای درمانی، دسترسی این افراد به مراقبت‌های سلامت را به چالش می‌کشد.
فشار روانی و افسردگی
به دلیل انگ اجتماعی، تنهایی، عدم پذیرش، تبعیض و خشونت، میزان افسردگی، اضطراب و حتی خودکشی در میان زنان ترنس بسیار بالاست. نبود سیستم‌های حمایت روانی مؤثر، این وضعیت را وخیم‌تر می‌کند.
در مجموع، مشکلات شیمیل‌ها بازتابی از کاستی‌های اجتماعی ما در پذیرش تنوع جنسیتی است. حمایت از این گروه، نیازمند اصلاح نگرش‌ها، آگاه‌سازی عمومی و تغییر سیاست‌های اجتماعی و حقوقی است؛ اقدامی که نه‌تنها به نفع افراد ترنس، بلکه به نفع انسانی‌تر شدن کل جامعه خواهد بود.
بررسی روحی روانی شیمیل ها
زنان ترنس (شیمیل‌ها) افرادی هستند که با بدن مردانه متولد شده‌اند اما هویت روانی و جنسیتی‌شان زنانه است. این تضاد میان جنسیت بیولوژیکی و هویت روانی می‌تواند باعث ایجاد احساسات متناقض و فشارهای روانی در طول زندگی شود. از همان ابتدا، این افراد با ناهماهنگی‌هایی روبه‌رو هستند که باعث سردرگمی، اضطراب و تنش‌های روانی می‌شود. در بسیاری از موارد، هویت جنسی فرد در دوران کودکی یا نوجوانی به‌طور کامل شکل می‌گیرد، اما جامعه آن‌ها را به عنوان مرد می‌شناسد.
مشکلات روانی گروه شیمیل معمولاً از احساس طرد و نپذیرفته شدن توسط خانواده و جامعه ناشی می‌شود. ترس از طرد شدن و عدم پذیرش از سوی عزیزان می‌تواند به مشکلات جدی روانی مانند افسردگی، اضطراب، احساس گناه و در موارد شدیدتر، تمایلات خودکشی منجر شود. تبعیض‌های اجتماعی، قضاوت‌های منفی و ترس از خشونت جسمی و روانی نیز بر وضعیت روانی آنان تأثیر می‌گذارد.
یکی دیگر از چالش‌های روانی مهم برای این افراد، بحران هویت است. در حالی که بسیاری از افراد در جامعه خود احساس امنیت می‌کنند، شیمیل‌ها مجبورند با هویت‌های پیچیده خود کنار بیایند و اغلب برای ابراز هویت واقعی‌شان با موانع زیادی روبه‌رو می‌شوند. این فرآیند می‌تواند موجب فشار روانی زیادی شود.
اما در سوی دیگر، پذیرش هویت واقعی و دریافت حمایت عاطفی از سوی خانواده و دوستان می‌تواند تاثیر مثبتی بر سلامت روان این افراد داشته باشد. همچنین، دسترسی به خدمات روان‌درمانی و حمایت‌های تخصصی می‌تواند به بهبود عزت نفس، کاهش اضطراب و افسردگی و ایجاد یک زندگی سالم‌تر برای این افراد کمک کند.
در نهایت، آگاهی و پذیرش اجتماعی می‌تواند تفاوت زیادی در کیفیت زندگی این افراد ایجاد کند. اگر جامعه به‌طور کامل و بدون قضاوت به این هویت‌ها احترام بگذارد، شیمیل‌ها می‌توانند زندگی‌ای بدون فشار و تبعیض داشته باشند.
آیا شیمیل ها انتخاب خود را می‌کنند؟
هویت جنسیتی چیزی نیست که فرد آن را «انتخاب» کند، بلکه یک تجربه درونی و روانی است که فرد نسبت به خود و جنسیت خود دارد. این هویت می‌تواند شامل احساس فرد نسبت به خود به‌عنوان مرد، زن یا هر هویت جنسیتی دیگر باشد. برای شیمیل‌ها (زنان ترنس)، هویت جنسیتی زنانه است، حتی اگر بدن آن‌ها با ویژگی‌های مردانه متولد شده باشد.
این ناهماهنگی میان هویت جنسیتی و جنسیت بیولوژیکی می‌تواند برای فرد ترنس تجربه‌ای پیچیده و گاهی دشوار ایجاد کند، اما هیچ‌کدام از این افراد به‌طور آگاهانه انتخاب نمی‌کنند که هویت جنسیتی‌شان متفاوت از جنسیت بیولوژیکی‌شان باشد. بلکه این یک ویژگی درونی است که معمولاً در مراحل اولیه زندگی‌شان آشکار می‌شود و با مرور زمان روشن‌تر می‌شود. این افراد احساس می‌کنند که جنسیت واقعی آن‌ها با بدنشان هماهنگ نیست و برای بسیاری از آن‌ها رسیدن به هویت واقعی‌شان، چه از طریق هورمون‌درمانی و چه جراحی تغییر جنسیت، امری ضروری است.
در نهایت، هویت جنسیتی ترنس‌ها انتخاب نیست، بلکه جزئی از هویت شخصی و روانی آن‌ها است که می‌تواند با بدن بیولوژیکی‌شان در تضاد باشد.
آیا تغییر جنسیت فقط به جراحی محدود است؟
تغییر جنسیت برای بسیاری از افراد ترنس ممکن است شامل مراحل مختلفی باشد که تنها یکی از آن‌ها جراحی تغییر جنسیت است. این فرآیند معمولاً شامل هورمون‌درمانی، مشاوره روان‌شناختی و جراحی‌های مختلف مانند جراحی تغییر جنسیت (جراحی برای تطبیق اندام‌های جنسی) و جراحی‌های زیبایی (مانند جراحی سینه) می‌شود. اما برخی از افراد ترنس ممکن است تنها از هورمون‌درمانی استفاده کنند و نیازی به جراحی نداشته باشند. هر فرد می‌تواند بر اساس احساسات و نیازهای شخصی‌اش تصمیم بگیرد که کدام مرحله از تغییر جنسیت برای او مناسب است.
جمع بندی
در نهایت، شیمیل‌ها نه به‌عنوان یک گروه نیازمند «درمان»، بلکه به‌عنوان افرادی با هویت جنسیتی متفاوت باید به‌طور کامل پذیرفته شوند. حمایت از آن‌ها از طریق مشاوره روان‌شناختی، درمان‌های پزشکی مناسب و ایجاد فضایی امن و پذیرنده در جامعه، می‌تواند به بهبود وضعیت روحی و اجتماعی آنان کمک کند. در این مسیر، حذف تبعیض‌ها و توجه به حقوق این افراد بخش مهمی از تحقق عدالت اجتماعی و انسانی است.
سوالات متداول
تغییر جنسیت برای همه افراد ترنس ضروری نیست. برخی افراد ترنس ممکن است هویت جنسیتی خود را بدون نیاز به تغییرات فیزیکی یا جراحی‌ها زندگی کنند، در حالی که دیگران به درمان‌های پزشکی مانند هورمون‌درمانی یا جراحی‌های تطبیق جنسیت نیاز دارند. هر فرد ترنس باید بر اساس نیازهای خود و تصمیم شخصی‌اش در مورد درمان یا تغییرات فیزیکی اقدام کند.
حمایت از شیمیل‌ها به معنای پذیرش و احترام به هویت جنسیتی آن‌ها است. گوش دادن به تجربیات و نیازهای شخصی فرد، ارائه فضای امن و بدون تبعیض و توجه به مسائل روانی و اجتماعی آنان، گام‌های مهم در حمایت از این افراد است. همچنین، باید از افراد ترنس خواسته شود تا به خودشان فرصتی برای ابراز هویتشان بدهند و در صورت نیاز، از مشاوره روان‌شناختی یا گروه‌های حمایتی استفاده کنند.
مشاوره روان‌شناختی می‌تواند برای شیمیل‌ها بسیار مفید باشد زیرا به آن‌ها کمک می‌کند تا با چالش‌ها و فشارهای روانی خود روبه‌رو شوند و هویت جنسیتی‌شان را بهتر درک کنند. این مشاوره می‌تواند در کاهش استرس‌های ناشی از تبعیض، پذیرش هویت جنسیتی و مدیریت مشکلات مرتبط با روابط اجتماعی و فردی مفید باشد. مشاوره همچنین می‌تواند به افراد ترنس کمک کند تا مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی ناشی از مشکلات هویتی را مدیریت کنند.
شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.
برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.
برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید:
