ای دی اچ دی (ADHD, hyperactivity) (پیش فعالی) یک اختلال عصبی رشدی است که با نقص در توجه و تمرکز، پیشفعالی، بیاحتیاطی و تکانشگری همراه است. این اختلال باعث مشکلات در عملکرد اجرایی و تنظیم عاطفی میشود و میتواند در مدرسه و زندگی روزمره افراد تأثیر منفی داشته باشد. افراد مبتلا به ADHD قادرند توجه قویتری را در کارهای جذاب و مورد علاقه خود حفظ کنند، اما در مواقعی که تأخیری یا پاداش کمی دارند، مشکلات بیشتری دارند.
adhd چیست؟
بيش فعالي چيست یا اختلال adhd چیست؟ افراد مبتلا به ADHD با کمبود توجه، بیشفعالی و تکانشگری مواجه هستند. ای دی اچ دی چیست؟ این اختلال، که به عنوان یک حالت مزمن و معضلآفرین در نظر گرفته میشود، زندگی فرد را در جوانب مختلفی از جمله عملکرد تحصیلی و حرفهای، روابط اجتماعی و کارایی روزمره تحت تأثیر قرار میدهد.
اگر اختلال بیشفعالی و نقص توجه مورد درمان قرار نگیرد، میتواند باعث کاهش خودارزشی و عملکرد اجتماعی نامناسب در کودکان شود. در بزرگسالان مبتلا به این اختلال، ممکن است عزت نفس پایین، حساسیت به انتقاد و افزایش انتقاد از خود را تجربه کنند که معمولاً ناشی از تجربه سطوح بالاتر از انتقاد در طول زندگی است.
تقریباً ۸.۴٪ از کودکان و ۲.۵٪ از بزرگسالان مبتلا به ADHD هستند. این اختلال معمولاً در کودکان مدرسهروزانه شناسایی میشود که باعث مشکل در یادگیری درسی یا اجرای وظایف مدرسه میشود.
هرچند که علائم مرتبط با ADHD در پسران بیشتر به تشخیص میرسد، اما این نکته مهم نیست که بیشترین نسبت بیشفعالی به پسران تعلق دارد. در واقع، پسران تمایل به پیشفعالی و نشانههای برونگرا دارند، در حالی که دختران تمایل به عدم تحرک دارند.
adhd مخفف چیست؟
ای دی اچ دی در واقع یک اختلال کمتوجهی و بیشفعالی است که معمولاً از زمان کودکی قابل تشخیص است و در بیشتر موارد تا بزرگسالی ادامه مییابد.
adhd مخفف عبارت Attention Deficit Hyperactivity Disorder است و به عنوان یک نقص تکاملی عصبی شناخته میشود.
برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی، پرستاری و زیبایی در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.
رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸
خصوصیات بالینی
سه مشکل اساسی در اختلال بیش فعالی این کودکان بی توجهی و بیش فعالی و تکانشگری می باشد که نشانه های مربوط به آن ها شامل موارد زیر می باشد :
- نشانه های بی توجهی
غالبا قادر به تمرکز بر روی جزئیات نمی باشد و در انجام تکالیف خانه و مدرسه و هر فعالیت دیگر دچار اشتباهات ناشی از بی دقتی می شود. قادر به حفظ توجه در انجام وظایف و حتی بازی نیست . وقتی که کسی مستقیماً با او صحبت می کند ، به نظر می رسد که او گوش نمی دهد . اغلب مسائلی که آموخته است را به کار نمی بندد و تکالیف مدرسه و سایر امور محوله را به پایان نمی رساند . در سازماندهی وظایف و فعالیت ها ، اغلب دچار مشکل می شود ( مثلا نمی تواند تکالیف را منظم انجام دهد ) از انجام وظایفی که نیاز به تلاش ذهنی طولاتی مدت دارد اجتناب کرده و بی زار می باشد . لوازم ضروری مورد نیاز خود را گم می کند ( مثل اسباب بازی ، مداد ، کتاب و سایر لوازم) . حواس او در اثر هر نوع محرک خارجی ، به راحتی پرت می شود . اغلب انجام فعالیت های روزانه را فراموش می کند .
- نشانه های بیش فعالی
اغلب با دست و پاهای خود در نبرد است و یا این که روی صندلی تکان می خورد .در کلاس درس یا هر جای دیگری که انتظار می رود بنشیند، معمولا روی صندلی خود دیده نمی شود . اغلب در موقعیت های نامناسب در حال دویدن و یا از در و دیوار بالا رفتن است در نوجوانان و بالغین به احساس ذهنی بی قراری محدود است . معمولا نمی تواند آرام بازی کند یا به فعالیت های آرام بپردازد . دائما در حال تحرک است و لحظه ای آرام نمی نشیند انگار موتوری او را به
حرکت وا می دارد اغلب خیلی زیاد حرف می زند .
- نشانه های تکانشگری
اغلب قبل از این که سوال تمام شود ، پاسخی را می پراند . اغلب نمی تواند منتظر نوبت بماند . .اغلب صحبت های دیگران را قطع می کند و یا اینکه مزاحم بازی سایرین می شود.
برای تشخیص لازم است چند تا از نشانه های بی توجهی بیش فعالی و تکانشگری قبل از 12 سالگی وجود داشته باشد و این نشانه ها حداقل در دو موقعیت ( مثل خانه ، مدرسه ، محل کار ، کنار دوستان ) مشاهده شود . بی قراری ، بیش فعالی ، اشکال در توجه ، رفتار های تکانه ای ، عزت نفس پایین ، اشکال در انجام تکالیف و کمبود اطلاعات والدین نمونه هایی از مشکلات کودکان مبتلا به ADHD است .
اختلال بیش فعالی ( ADHD ) ممکن است در دوران شیر خوارگی با علایم حساس بودن نسبت به محرک ها و زود ناراحت شدن تحت تأثیر صدا ، نور حرارت و سایر تغییرات محیطی آغاز شود. گاهی برعکس چنین کودکانی شل و بی حال هستند در دوران نوجوانی تکانشگری جسمانی ممکن است کاهش یابد ولی توجه ضعیف و تکانشگری شناختی و کلامی غالبا باقی می ماند. این افراد تکالیف را به صورت نامنظم انجام می دهند و اغلب مدرسه را
قبل از فارغ التحصیل شدن ترک میکنند و خطر ابتلا به اختلال سلوک در آنان بالا است در دوران بزرگسالی ممکن است مشکلاتی مانند تغییر مکرر شغل ، اعمال ضد اجتماعی ، توجه ضعیف ، بی نظم بودن ، فراموش کاری ، گم کردن اشیاء ، عدم اتمام کارها و اختلال مصرف مواد و الکل داشته باشند.
adhd چیست در بزرگسالان
بیش فعالی بزرگسالی چیست؟ بیشفعالی به عنوان یک اختلال رشدی شناخته میشود که از دوران کودکی شروع میشود. اما در سالهای اخیر، برخی محققان بر این ادعا کردهاند که نوعی از ADHD ممکن است در بزرگسالی نیز ادامه یابد. در بزرگسالان، شیوع این اختلال معمولاً بین ۲ تا ۶ درصد تخمین زده میشود.
بیش فعالی بزرگسالان چیست؟ اگر چه ADHD اغلب در دوران کودکی تشخیص داده و درمان میشود، اما بسیاری از افراد تا بزرگسالی تشخیص نمیبینند. در دوران اولیه زندگی، ADHD معمولاً با مشکلات رفتاری در محیط مدرسه یا مشکلات در تمرکز، درک مطالب یا انجام وظایف مشخص میشود. در بزرگسالی، ممکن است با مشکلات در دستیابی به اهداف، مواجهه با چالشهای اجتماعی ناشی از رفتارهای تکانشی یا بیپروایی یا حواسپرتی مکرر در طول فعالیتهای روزمره مواجه شوند.
adhd چیست در نوجوانان
بيماري adhd چيست؟ در نوجوانان یک وضعیت رشدی عصبی است که میتواند بر مسئولیتهای روزانه مثل مدرسه، کار و روابط بین فردی تأثیرگذار باشد. این اختلال عمدتاً در کودکان و نوجوانان تشخیص داده میشود، برای بزرگسالان هم نیز امکان وجود دارد.
پیشفعالی یک بیماری است که میتواند طول زندگی افراد را تحت تأثیر قرار دهد، اما یافتن درمان و حمایت مناسب میتواند شدت این بیماری را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
adhd چیست در کودکان
adhd چیست کودکان کمتوجهی بیشفعالی (ADHD) یک اختلال شایع در بین کودکان است که با نقص توجه همراه است. آنها معمولاً با فعالیت زیاد، رفتارهای تکانشی و کمتوجهی در مسائل روزمرهشان شناخته میشوند. بیشتر کودکان بازیگوش هستند و به دلیل هیجانات معمول در سن خود، ممکن است حواسپرتی داشته باشند. اما ADHD در کودکان چیزی بیشتر از این خصوصیات است.
آنها به طور مداوم در حال دویدن، پریدن یا جنبوجوش بوده و ممکن است از دیوار بالا بروند به درستی توصیف شوند. اگر از این کودکان بخواهید برای یک لحظه بنشینند و نقاشی کنند، ممکن است شما را ناامید کنند. به نظر میرسد ای دی اچ دی در کودکان باعث میشود آنها به دیگران گوش ندهند، دستورالعملهای واضح را دنبال نکنند و در موقعیتهای نامناسب به طور مداوم صحبت کنند.
درمان پیش فعالی در منزل
- پیشنهاد ما برای بهبو ADHD با عدم تمرکز استفاده از دستگاه لورتا است.
- یکی از روشهای مؤثر در کنترل بیش فعالی عدم تمرکز، فعالیتهای ورزشی منظم است. با انجام برنامههای ورزشی منظم، میتوانید علائم بیش فعالی را کاهش دهید.
- مصرف تغذیههای اصولی و غیرمحرک نیز به عنوان یک روش درمانی مورد استفاده قرار میگیرد. تغذیه سالم و مناسب میتواند تأثیر قابل توجهی در بهبود علائم پیش فعالی داشته باشد.
- یادگیری برقراری ارتباط سالم و بیخطر با سایر افراد نیز به عنوان یکی از روشهای درمانی موثر در نظر گرفته میشود. توانایی برقراری ارتباط مؤثر و سالم با دیگران میتواند بهبود قابل توجهی در روابط اجتماعی شما یا کودکتان ایجاد کند و به حداکثر کاهش استرس و افسردگی کمک کند.
- همچنین، رعایت خواب کافی، به موقع و منظم نیز میتواند در بهبود علائم ای دی اچ دی تأثیرگذار باشد. خواب مناسب و به موقع میتواند به شما کمک کند تا استرس روزانه را کاهش داده و عملکرد بهتری داشته باشید.
علائم پیش فعالی
شایعترین علائم بیش فعالی عبارتاند از:
- عدم توانایی افراد مبتلا به این عارضه در تمرکز بر روی یک کار یا موضوع واحد به مدت طولانی.
- فراموش کردن وظایف محول شده یا عدم توانایی در حفظ ترتیب انجام آنها.
- حواسپرتی آسان افراد مبتلا به اختلال کمتوجهی، به این معنی که هر اتفاق کوچکی میتواند تمرکز آنها را مختل کند.
- دشواری در بیتحرکی و آرامش برای مدت زمان طولانی.
- ناتوانی در صبر و شکیبایی و عدم توانایی در شنیدن به پایان صحبتهای دیگران و قطع کردن حرف آنها.
نکته: علاوه بر آنچه گفته شد، باید توجه داشت که علائم بیش فعالی براساس شدت و شیوع میتوانند متفاوت باشند. اگر هر یک از علائم گفته شده را در خود یا در فرزندانتان مشاهده کردید، لازم است هر چه زودتر به دکتر مراجعه کنید.
تشخیص بیش فعالی
تشخیص ابتلای کودک به ADHD در چند مرحله صورت میپذیرد و تاکنون هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد. بررسی این موضوع چندگانه است و بسیاری از مشکلات دیگر مثل اضطراب، افسردگی، مشکلات خواب و اختلالات یادگیری مختلف میتوانند علائم مشابهی داشته باشند. به همین دلیل، یکی از مراحل این فرآیند تشخیص، شامل معاینه پزشکی و انجام آزمایشهای شنوایی و بینایی است تا سایر مشکلات احتمالی رد شوند. معمولاً تشخیص ADHD شامل استفاده از چک لیستها برای ارزیابی علائم، گرفتن سوابق از والدین، معلمان و گاهی اوقات خود کودک نیز میشود.
علائم پیش فعالی در کودکان
مهمترین خصوصیت کودکان پیشفعالی-کمتوجهی و رفتارهای تکانشی است. علائم این اختلال معمولاً به صورت خفیف، ضعیف و شدید دستهبندی میشوند. علاوه بر این، جالب است بدانید که علائم بیش فعالی در کودکان دختر کمتر شایع است و بیشتر مردانه به نظر میرسد، زیرا پسران بیشتر از دختران در معرض بروز نشانههای ای دی اچ دی قرار میگیرند.
شایعترین علائم بیش فعالی کودکان عبارتند از:
- ناتوانی در تمرکز کافی
- عدم تمرکز درست
- پرحرفی
- مشکل در یکجا نشستن برای مدت زمان مشخص
- عدم توانایی در بازی آهسته
- تحرک و فعالیت بیش از حد
به این ترتیب، اگر این علائم را در کودک خود یا دیگری مشاهده میکنید، مراجعه به پزشک متخصص مورد نیاز است.
تاثیر سبک زندگی سالم بر کنترل بیش فعالی
سلامت برای همه افراد و به ویژه برای کودکان مبتلا به ADHD میتواند حائز اهمیت باشد. در کنار تکنولوژی پیشرفته، روشهای درمانی و استفاده از داروها، داشتن یک سبک زندگی سالم میتواند به کودکان کمک کند تا با علائم بیشفعالی مقابله کرده و درمان موثری را حمایت کنند. در ادامه، برخی از رفتارهای سالم که میتوانند به شما کمک کنند، آورده شدهاند:
ساختن عادات غذایی سالم برای کاهش بیشفعالی، از جمله مصرف میوهها، سبزیجات و غلات سبوسدار و انتخاب منابع پروتئین بدون چربی، یک اقدام مؤثر است. متأسفانه، در دو دهه اخیر، تعداد کودکان چاق به شدت افزایش یافته است و چاقی در دوران کودکی مخاطرات جدی برای سلامتی فرد در کودکی و آینده را به همراه دارد.
والدین، سرپرستان و معلمان میتوانند با راهنمایی در تشکیل عادات غذایی سالم و محدود کردن مصرف مواد پرکالری، در حفظ وزن سالم کودکان نقش ایفا کنند. تشویق به فعالیتهای جسمی، کاهش زمان تماشای تلویزیون و بازیهای تصویری و اطمینان از دریافت خواب کافی، نیز از جمله اقداماتی است که میتوانند به کودکان کمک کنند.
همچنین به علت رشد فعال در کودکان، هرگز نباید بدون مشورت با پزشک یا کارشناسان تغذیه، آنها را در رژیمهای کاهش وزن قرار دهیم.
نکات مهم در خصوص ایجاد عادات غذایی سالم برای کمک به کودکان مبتلا به بیش فعالی:
- تهیه مقدار زیادی سبزیجات، میوهها و محصولات غلات کامل
- وارد کردن شیر یا لبنیات کم چرب یا بدون چربی، از جمله پنیر و ماست
- انتخاب گوشت بدون چربی، مرغ، ماهی، عدس و لوبیا برای پروتئین
- تشویق خانواده به نوشیدن آب زیاد
- محدود کردن مصرف نوشیدنیهای شیرین
- محدود کردن مصرف قند و چربی اشباع شده
- ترغیب به ایجاد تغییرات کوچک در روزانه که به موفقیت منجر شوند
- محدود کردن وسوسههای پر کالری
- کاهش دسترسپذیری به میانوعدههای پرچرب و پرقند یا شور
تأثیر فعالیت بدنی بر بیشفعالی:
- تقویت استخوانها
- کاهش فشار خون
- کاهش استرس و اضطراب
- افزایش عزت نفس
- کمک به مدیریت وزن
- کودکان 3 تا 5 سال باید در طول روز فعال باشند و کودکان و نوجوانان 6 تا 17 سال باید حداقل 60 دقیقه از نظر جسمی فعال باشند
- تشویق به فعالیتهای هوازی و تقویت استخوان
- انجام فعالیتهای مشترک با اعضای خانواده
کاهش زمان تحرکی:
- محدود کردن زمان تماشای تلویزیون، بازیهای ویدیویی و وبگردی به زیر 2 ساعت در روز
- تشویق کودکان به فعالیتهای حرکتی سرگرمکننده
تأثیر خواب کافی بر بیشفعالی:
- خواب کافی برای کودکان بسیار مهم است
- زمان خواب متناسب با سن کودکان را رعایت کنید
- خواب به مقدار کافی به سلامت و رشد مناسب کودکان کمک میکند
- کودکان نیازمند بیشترین میزان خواب در مقایسه با بزرگترها هستند
درمان بیش فعالی
اولین درمان اختلال بیش فعالی ( ADHD )درمان دارویی با دارو های محرک می باشد این دسته از دارو ها شامل دکستر و آمفتامین ، متیل فنیدیت ( ریتالبن ) و پمولین می باشد که مصرف دکستر و آمفتامین برای کودکان ۳ و بالا تر و مصرف متیل فنیدیت در کودکان ۶ ساله سال و بالا تر تأیید شده است ، کاهش رشد و هیپرتانسیون ( افزایش فشار خون ) و تاکی کاردی ( افزایش ضربان قلب ) از عوارض این دارو ها می باشد.
درمان های روان شناختی مانند رفتار درمانی ( مثل تقویت مثبت ، تقویت منفی ، تنبیه ، خاموش سازی و محروم سازی ) برای پیشگیری از رفتار های نا مطلوب مفید می باشد درمان شناختی و رفتاری نیز به کودک کمک می کند تا مهارت های حل مسأله و کنترل خود را افزایش دهد.
گروه درمانی با هدف اصلاح مهارت های اجتماعی و افزایش عزت نفس و حس موفقیت در کودکان مبتلایی که در زمینه های گروهی به خصوص در مدرسه دچار مشکلات کار کردی زیادی هستند می تواند مفید باشد .
مصاحبه با کودک والدین و معلمان مهم ترین روش برای بررسی تاریخچه و الگوی نشانه های ADHD برای شناسایی این کودکان است. معمولا والدین بیشترین وقت را با فرزندان خود صرف کنند و تنها منبعی هستند که شرح حال رشد وضعیت جسمی، توانایی ها یا ناتوانایی های تحصیلی کودک خود را می دانند . مصاحبه با کودک نیز ضروری است و هر قدر مشارکت او بیشتر باشد ارزیابی نیز با موفقیت بیشتری همراه خواهد بود در مصاحبه با کودک می توان به نگرش کودک نسبت به مشکل ها و روش های کنار آمدن با آن ها و نگرش در مورد توانایی ها و نا توانایی های کودک پی برد.
برای استفاده از خدمات ما نظیر پزشک عمومی و پزشک متخصص و پرستار در منزل به سایت آرین طب مراجعه کنید.
علت ایجاد اختلال بیشفعالی چیست؟
اختلال ADHD در بین کودکان و گاهاً بزرگسالان بسیار شایع است، اما هنوز دلایل دقیق ایجاد آن توسط دانشمندان کشف نشده است. متخصصان سلامت روان بر این باورند که عوامل محیطی، ژنتیکی و ریشههای عصبی ممکن است باعث ایجاد این اختلال شوند.
بر اساس تحقیقات اخیر، نتایج نشان میدهند که کاهش میزان دوپامین نقش مهمی در بروز ADHD دارد. دوپامین به عنوان یک ماده شیمیایی کلیدی در انتقال سیگنالهای عصبی و عملکرد مغز و بدن انسان مشغول به کار است. این کاهش میزان دوپامین ممکن است به عنوان یک عامل مهم در واکنشهای عاطفی در نظر گرفته شود.
یکی از بخشهای حیاتی مغز، قشر خاکستری است که نقش کلیدی در کنترل برخی از رفتارها و عملکردهای مهم ما ایفا میکند. تحقیقات حاکی از آن است که افراد مبتلا به ADHD حجم کمتری از قشر خاکستری مغز دارند نسبت به افراد سالم.
عوامل موثر در بیش فعالی
بدون ورود به حوزه حدس و احتمالات، عوامل اصلی موثر در بروز اختلال کمتوجهی/بیشفعالی (ADHD) عبارتند از:
- ژنتیک
- سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و الکل در دوران بارداری
- قرار گرفتن در معرض آلایندههای محیطی نظیر سرب و سموم دفع آفات
- تولد زودهنگام نوزاد با وزن بسیار کم
- صدمات مغزی در دوران جنینی یا نوزادی
پیش فعال یا بیش فعال
در گذشته، اختلال ADHD به دو زیرمجموعه اختلال کمبود توجه (ADD) و اختلال بیش فعالی (HD) تقسیم میشد. ADD برای کودکانی استفاده میشد که علائم کمبود توجه و حواسپرتی را داشتند، اما علائم بیش فعالی در آنها دیده نمیشد.
تحقیقات جدید نشان دادهاند که این دو زیرمجموعه در واقع دو جنبه از یک اختلال واحد هستند. به عبارت دیگر، کودکان مبتلا به ADHD، معمولاً هم علائم کمبود توجه و هم علائم بیش فعالی را دارند.
در واقع، ADHD مخفف عبارت Attention Deficit Hyperactivity Disorder است که به معنای اختلال کمبود توجه و بیشفعالی است (نه پیش فعالی). این اختلال یک اختلال رشدی عصبی است که بر توانایی فرد در توجه، تمرکز، کنترل تکانهها و رفتارهای خود تأثیر میگذارد.
بنابراین، استفاده از واژه پیش فعالی برای توصیف اختلال ADHD، صحیح نیست. واژه درست بیش فعالی است و البته واژه دقیقتر، کمبود توجه و بیش فعالی یا ADHD است.
در آخر…
پیش فعالی یکی از ویژگیهای اختلال کمبود توجه است. افراد مبتلا به ای دی اچ دی دارای سطح فعالیت بالا و ناپایداری در کنترل تکانهها و حرکات خود هستند. آنها به نظر میرسند که همیشه در حال حرکت هستند، بیقرار و نمیتوانند به طور طبیعی به حالت آرامش برسند.
علائم بیش فعالی شامل بیقراری، نشستن بیحرکت نتوانستن، پرش، پریدن، در طول صحبت کردن بیقاصدکی و قطع کردن بیقاصدکی صحبتها میشود. مدیریت بیش فعالی شامل استفاده از روشهای مختلف از جمله مشاوره رفتاری، تربیتی، مدیریت زمان، استفاده از داروها و تغییرات در سبک زندگی میشود.
سوالات متداول
بیش فعالی در دوران کودکی چگونه است؟
در محیط تحصیلی، کودکان اغلب با مشکلاتی مواجه میشوند که شامل عدم توانایی در تحمل نشستن در کلاس و عدم تمرکز کافی برای یادگیری و انجام تکالیف میشود.
آیا بزرگسالان هم دچار بیش فعالی میشوند؟
بله، این اختلال در بزرگسالان اصالتاً از بیشفعالی دوران کودکیشان گرفته است. تحقیقات نشان میدهد که بیش از ۶۰ درصد افراد بزرگسال مبتلا به اختلال بیشفعالی (ADHD) در کودکی به طور کافی تحت درمان نبودهاند. علائم این اختلال در بزرگسالان کمتر شدت دارد، اما اغلب در زمینههای مثل محیط کار یا روابط شخصی مشکلات ایجاد میکند.
افراد مبتلا به ADHD در معرض کدام اختلالات روانی دیگر هستند؟
افراد مبتلا به ADHD ممکن است همراه با اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال تیک، و اختلال نقص توجه و بیشفعالی در بزرگسالی باشند.
برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: