انوکساپارین سدیم: کلگزان، سیناستیم | موارد مصرف، عوارض، تداخلات نحوه مصرف

انوکساپارین یک داروی آنتی‌کواگولانت از گروه هپارین‌های با وزن مولکولی پایین است که برای پیشگیری و درمان اختلالات لخته‌سازی خون مانند ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی تجویز می‌شود. این دارو معمولاً به‌عنوان گزینه‌ای ایمن‌تر نسبت به هپارین‌های معمولی برای درمان بیماری‌های مرتبط با لخته خون شناخته می‌شود. با توجه به ویژگی‌های خاص این دارو، از آن در موارد خاص مانند بارداری و شیردهی با نظارت دقیق پزشک استفاده می‌شود.

انوکساپارین چیست؟

انوکساپارین (Enoxaparin) یک داروی ضد انعقاد از خانواده هپارین‌های با وزن مولکولی پایین است که برای پیشگیری و درمان لخته‌های خون در شرایط مختلف پزشکی استفاده می‌شود. این دارو با مهار عامل Xa در سیستم انعقادی، از تشکیل لخته جلوگیری کرده و خطر آمبولی را کاهش می‌دهد. برای پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی در بیمارانی که به دلیل جراحی‌های ارتوپدی مانند جراحی لگن و زانو یا بستری طولانی‌مدت در معرض خطر لخته شدن خون هستند، استفاده می‌شود. همچنین در درمان ترومبوز وریدی عمقی و آمبولی ریه به کار می‌رود و به رفع لخته‌های خونی در بیماران دچار این شرایط کمک می‌کند.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

خدمات مرتبط

موارد تزریق انوکساپارین

انوکساپارین یک داروی رقیق‌کننده خون است که به‌طور معمول برای پیشگیری و درمان لخته‌های خون به‌کار می‌رود. این دارو بیشتر در شرایطی تجویز می‌شود که خطر تشکیل لخته‌های خون وجود داشته باشد. موارد اصلی استفاده از انوکساپارین عبارتند از:

• پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی (DVT) و آمبولی ریوی (PE): برای بیمارانی که تحت جراحی‌های بزرگ مانند جراحی‌های ارتوپدی یا قلبی قرار دارند یا بیمارانی که مدت طولانی بی‌حرکت هستند و در معرض خطر لخته‌سازی خون قرار دارند.
• درمان ترومبوز وریدی عمقی و آمبولی ریوی: این دارو برای حل لخته‌های موجود در رگ‌ها یا ریه‌ها استفاده می‌شود تا از مشکلات جدی‌تر مانند آسیب به ریه‌ها و قلب جلوگیری کند.
• درمان و پیشگیری از لخته‌های خون در بیمارانی با بیماری‌های قلبی: برای بیمارانی که دچار سکته قلبی، آنژین ناپایدار یا مشکلات مشابه هستند، انوکساپارین می‌تواند به جلوگیری از تشکیل لخته‌های جدید و بروز مشکلات بیشتر کمک کند.
• در بیماران با اختلالات انعقادی خون: برای بیمارانی که به دلیل اختلالات خاص، مانند سندرم مصرف بیش از حد (DIC)، در معرض لخته‌سازی خون قرار دارند، انوکساپارین تجویز می‌شود.
• در بارداری: برای زنان بارداری که سابقه لخته‌سازی خون دارند یا در معرض خطر ترومبوفیلیا هستند، انوکساپارین برای پیشگیری از لخته‌سازی خون و مشکلات برای مادر و جنین استفاده می‌شود.

این دارو معمولاً به‌صورت تزریق زیرپوستی تجویز می‌شود و اثر رقیق‌کنندگی آن سریع و قابل پیش‌بینی است.

مزایای انوکساپارین

انوکساپارین به‌عنوان یک داروی رقیق‌کننده خون، مزایای زیادی دارد که آن را برای درمان و پیشگیری از لخته‌های خون مناسب می‌کند. برخی از مهم‌ترین مزایای این دارو عبارتند از:

• اثر سریع و قابل پیش‌بینی: سیناستیم نسبت به هپارین معمولی اثر سریع‌تری دارد و میزان تاثیر آن به راحتی قابل پیش‌بینی است، که این امر به پزشک کمک می‌کند تا دوز مناسب را تنظیم کند.
• دریافت تزریق آسان: این دارو معمولاً به‌صورت تزریق زیرپوستی تجویز می‌شود که راحت‌تر از تزریق وریدی است و بیمار می‌تواند آن را در خانه یا محیط بیمارستان دریافت کند.
• کمتر نیاز به نظارت دقیق: برخلاف هپارین، انوکساپارین نیاز به نظارت مداوم از نظر سطح فعالیت ضدانعقادی ندارد، که باعث راحتی بیشتر در مدیریت درمان می‌شود.
• کمتر ایجاد عوارض جانبی: انوکساپارین نسبت به هپارین خطر عوارض جانبی مانند ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکت‌ها) را کمتر ایجاد می‌کند.
• مناسب برای استفاده طولانی‌مدت: به دلیل اثر پایدار و پیش‌بینی‌شده، انوکساپارین برای استفاده طولانی‌مدت در درمان بیماری‌هایی مانند ترومبوز وریدی عمقی یا آمبولی ریوی مناسب است.
• کمتر تداخل با داروهای دیگر: انوکساپارین کمتر از هپارین با داروهای دیگر تداخل دارد، که می‌تواند باعث کاهش خطر عوارض جانبی در بیمارانی شود که داروهای متعددی مصرف می‌کنند.

این مزایا باعث شده‌اند که انوکساپارین یکی از گزینه‌های محبوب برای درمان و پیشگیری از لخته‌های خون در شرایط مختلف پزشکی باشد.

مکانیسم اثر انوکساپارین

مکانیسم اثر انوکساپارین به‌عنوان یک داروی رقیق‌کننده خون در اثر مهار فرایندهای انعقادی خون عمل می‌کند. این دارو عمدتاً از طریق اثر بر فاکتور Xa و فاکتور IIa (ترومبین) عمل می‌کند. شرح دقیق مکانیسم اثر انوکساپارین به‌صورت زیر است:

• مهار فاکتور Xa: انوکساپارین به‌طور خاص به فاکتور Xa که در فرایند تبدیل پروترومبین به ترومبین نقش دارد، متصل می‌شود. این اتصال باعث مهار فعالیت فاکتور Xa و جلوگیری از تولید ترومبین می‌شود. ترومبین به نوبه خود باعث تبدیل فیبرینوژن به فیبرین می‌شود که پایه لخته خون است. بنابراین، مهار فاکتور Xa از تشکیل لخته‌های جدید جلوگیری می‌کند.
• مهار ترومبین (فاکتور IIa): انوکساپارین همچنین به‌طور ضعیف‌تر ترومبین (فاکتور IIa) را مهار می‌کند. ترومبین نقش مهمی در فرایند لخته‌سازی دارد، زیرا علاوه بر تبدیل فیبرینوژن به فیبرین، موجب فعال‌سازی سایر فاکتورها در سیستم انعقادی می‌شود.

این دو اثر باعث می‌شود که انوکساپارین با کاهش فعالیت فاکتورهای کلیدی در فرآیند انعقاد خون، از تشکیل لخته‌ها جلوگیری کند و در نتیجه به‌عنوان یک داروی رقیق‌کننده خون عمل نماید. این دارو به‌ویژه در پیشگیری و درمان ترومبوز وریدی عمقی (DVT)، آمبولی ریوی (PE) و سایر شرایط قلبی-عروقی مفید است.

نحوه تزریق انوکساپارین

تزریق انوکساپارین به‌صورت زیرپوستی (Subcutaneous) انجام می‌شود. در اینجا نحوه تزریق این دارو به‌طور صحیح توضیح داده می‌شود:

• آماده‌سازی:

ابتدا دست‌های خود را بشویید تا از هرگونه آلودگی جلوگیری شود.

ویال یا سرنگ حاوی انوکساپارین را از یخچال خارج کنید و به مدت چند دقیقه اجازه دهید که دمای آن به دمای اتاق برسد.

سرنگ را به‌دقت چک کنید که هیچ ذره‌ای درون آن نباشد و از تغییر رنگ آن اطمینان حاصل کنید.

• انتخاب محل تزریق:

بهترین محل برای تزریق، نواحی شکم است (حدود 2 اینچ از ناف به سمت چپ یا راست).

محل تزریق باید بدون آسیب یا زخم باشد.

بهتر است هر بار محل تزریق را تغییر دهید تا از تحریک مداوم پوست جلوگیری کنید.

• آماده‌سازی برای تزریق:

پوست محل تزریق را با یک پد الکلی تمیز کنید.

سرنگ کلگزان را به‌صورت عمودی در زاویه 90 درجه به پوست وارد کنید. مطمئن شوید که سرنگ به‌طور کامل وارد پوست می‌شود.

پمپ یا پیستون سرنگ را به‌آرامی فشار دهید تا دارو به‌طور کامل وارد بدن شود.

• پایان تزریق:

پس از تزریق، سرنگ را با آرامی بیرون بیاورید و محل تزریق را با یک پد تمیز فشار دهید تا از بروز کبودی جلوگیری شود.

در صورتی که خونریزی وجود داشته باشد، محل تزریق را با فشار دادن پد تمیز بسته نگه دارید.

سرنگ استفاده‌شده را طبق دستورالعمل‌های پزشکی صحیح و ایمن دور بریزید.

تزریق انوکساپارین معمولاً یک یا دو بار در روز انجام می‌شود، بسته به دستور پزشک. مهم است که تزریق زیرپوستی به‌صورت دقیق و طبق دستور پزشک انجام شود تا اثرگذاری دارو به‌خوبی حاصل شود.

تداخلات دارویی انوکساپارین

انوکساپارین می‌تواند با برخی از داروها تداخل داشته باشد و اثرات دارویی آن را تغییر دهد. در اینجا تعدادی از تداخلات مهم دارویی انوکساپارین آورده شده است:

آنتی‌کواگولانت ها (رقیق‌کننده های خون)

استفاده همزمان انوکساپارین با داروهایی مانند هپارین، وارفارین یا داروهای آنتی‌کواگولانت خوراکی می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. این داروها می‌توانند اثر انوکساپارین را تقویت کرده و باعث خونریزی غیرقابل کنترل شوند.

آنتی‌پلاکت ها (دارو های ضد پلاکت)

داروهایی مانند آسپرین، کلوپیدوگرل یا تیکلوپیدین که برای جلوگیری از تجمع پلاکت‌ها استفاده می‌شوند، می‌توانند خطر خونریزی را هنگام استفاده همزمان با انوکساپارین افزایش دهند.

دارو های ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)

داروهایی مانند ایبوپروفن، دیکلوفناک و ناپروکسن که برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند، می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند وقتی همراه با انوکساپارین مصرف شوند.

دارو های کاهنده فشار خون (ضد هیپرتنشن)

در برخی موارد، مصرف همزمان انوکساپارین با داروهای کاهنده فشار خون، مانند بتا بلاکرها یا مسدودکننده‌های کانال کلسیم، ممکن است به‌ویژه در بیماران با نارسایی کلیوی یا قلبی، خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

دارو های ضد قارچ (مثل کتوکونازول)

برخی داروهای ضد قارچ، به‌ویژه داروهای از دسته‌ی آزوها، می‌توانند جذب انوکساپارین را تغییر دهند و خطر خونریزی را بیشتر کنند.

سایر دارو های ضد انعقادی

استفاده همزمان انوکساپارین با داروهایی مانند فونداپارینوکسا، دلتی‌پارین یا داروهای مشابه دیگر، ممکن است به‌طور چشمگیری خطر خونریزی را افزایش دهد.

دارو های مهارکننده‌های CYP450

داروهایی که بر سیستم آنزیمی CYP450 تأثیر می‌گذارند، مانند بعضی از داروهای ضد ویروسی یا ضد افسردگی‌ها، ممکن است موجب تغییر در متابولیسم انوکساپارین شوند.

بسیار مهم است که قبل از شروع یا قطع هر داروی جدید، پزشک خود را از داروهای در حال مصرف مطلع سازید تا از تداخلات ناخواسته جلوگیری شود. پزشک شما ممکن است نیاز به تنظیم دوز انوکساپارین یا سایر داروها داشته باشد تا خطر عوارض کاهش یابد.

عوارض انوکساپارین

انوکساپارین می‌تواند مانند سایر داروهای رقیق‌کننده خون عوارض جانبی داشته باشد. برخی از عوارض رایج و نادر آن عبارتند از:

خونریزی

یکی از شایع‌ترین عوارض انوکساپارین، خونریزی است. این ممکن است به‌صورت خونریزی از لثه‌ها، خونریزی بینی، خونریزی در دستگاه گوارش (مانند مدفوع سیاه یا خون آلود) یا خونریزی غیرطبیعی از زخم‌ها بروز کند. خونریزی شدید می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد.

کبودی در محل تزریق

گاهی اوقات در محل تزریق زیرپوستی، ممکن است کبودی یا خونریزی خفیفی ایجاد شود. این امر معمولاً موقتی است و به‌طور طبیعی بهبود می‌یابد.

ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکت ها)

انوکساپارین می‌تواند باعث کاهش تعداد پلاکت‌ها در خون شود. این وضعیت به‌نام ترومبوسیتوپنی شناخته می‌شود و در صورت شدت، ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.

واکنش های آلرژیک

بعضی از افراد ممکن است به انوکساپارین واکنش آلرژیک نشان دهند. علائم واکنش آلرژیک شامل کهیر، بثورات پوستی، تورم صورت یا گلو و دشواری در تنفس است. در صورت مشاهده چنین علائمی باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.

بیماری های کبدی و کلیوی

در بیماران با اختلالات کبدی یا کلیوی، انوکساپارین ممکن است اثرات بیشتری داشته باشد و خطر خونریزی را افزایش دهد. در این بیماران ممکن است نیاز به تنظیم دوز دارو باشد.

پوکی استخوان (در مصرف طولانی‌مدت)

در مصرف طولانی‌مدت، استفاده از انوکساپارین ممکن است به تدریج باعث پوکی استخوان شود که می‌تواند خطر شکستگی‌ها را افزایش دهد.

هیپوتانسیون (افت فشار خون)

در موارد نادر، انوکساپارین می‌تواند باعث کاهش فشار خون شود که ممکن است علائمی مانند سرگیجه، ضعف و تاری دید ایجاد کند.

اگر هرکدام از این عوارض رخ داد، باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید تا اقدامات لازم برای مدیریت آن‌ها انجام شود. همچنین، قبل از شروع درمان با انوکساپارین، پزشک باید وضعیت پزشکی شما را به‌دقت بررسی کند تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

تزریق انوکساپارین در بارداری

در دوران بارداری، استفاده از انوکساپارین تنها در صورت ضرورت و بر اساس تشخیص پزشک مجاز است. این دارو از گروه هپارین‌های با وزن مولکولی پایین است که برای پیشگیری و درمان اختلالات لخته‌سازی خون مانند ترومبوز ورید عمقی یا آمبولی ریوی تجویز می‌شود. انوکساپارین معمولاً برای بارداری ایمن‌تر از سایر آنتی‌کواگولانت‌ها به شمار می‌آید و خطر کمتری برای ایجاد خونریزی در جنین دارد. از این رو، معمولاً گزینه ترجیحی برای خانم‌های بارداری است که دچار مشکلات ترومبوتیک یا انعقادی هستند.

در صورت استفاده از انوکساپارین در دوران بارداری، پزشک باید وضعیت بیمار را به‌طور مداوم کنترل کند تا از دوز مناسب و تأثیر آن اطمینان حاصل کند. در این دوران، شرایط خاصی ممکن است نیاز به تنظیم دوز دارو داشته باشد. انوکساپارین برای خانم‌هایی که سابقه ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریوی یا اختلالات انعقادی مانند کمبود پروتئین C یا S دارند، تجویز می‌شود. این دارو به‌طور کلی برای جنین بی‌خطر محسوب می‌شود، اما به‌طور کلی باید زیر نظر پزشک مصرف شود.

در موارد خاص، اگر مصرف انوکساپارین در بارداری ضروری باشد، پزشک باید مراقب تداخل‌های دارویی و عوارض احتمالی باشد و بیمار باید تمام دستورالعمل‌های پزشکی را به‌طور دقیق دنبال کند تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود.

تزریق انوکساپارین در شیردهی

در دوران شیردهی، انوکساپارین به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود و بر اساس مطالعات موجود، میزان ترشح این دارو در شیر مادر بسیار کم است. به‌طور معمول، مقدار داروی انتقالی به شیر آن‌قدر کم است که خطرات جدی برای نوزاد ایجاد نمی‌کند.

در حالی که هیچ گزارش خاصی از عوارض جدی برای نوزادان از این دارو وجود ندارد، اما همیشه توصیه می‌شود که در دوران شیردهی، در صورت نیاز به تزریق انوکساپارین، مصرف آن تحت نظر پزشک باشد تا از هر گونه خطر احتمالی برای مادر یا نوزاد جلوگیری شود. پزشک ممکن است دوز دارو را تنظیم کند یا در صورتی که شرایط خاصی وجود داشته باشد، توصیه به قطع شیردهی نماید.

بنابراین، در صورتی که مادر به درمان با انوکساپارین نیاز دارد، باید با پزشک خود مشورت کند و تمام دستورالعمل‌های لازم را دنبال نماید.

موارد منع تزریق انوکساپارین

تزریق انوکساپارین در برخی شرایط پزشکی باید با احتیاط یا حتی به‌طور کامل منع شود. موارد منع تزریق انوکساپارین عبارتند از:

• حساسیت شدید به انوکساپارین یا سایر هپارین‌ها:

اگر فرد به انوکساپارین یا هر کدام از ترکیبات هپارین حساسیت داشته باشد، باید از استفاده از این دارو خودداری کند.

• خونریزی شدید یا اختلالات خونریزی‌دهی:

در بیمارانی که دچار خونریزی فعال هستند، مانند خونریزی داخلی یا خارجی شدید، تزریق انوکساپارین ممنوع است. این دارو می‌تواند خونریزی را تشدید کرده و به وضعیت بیمار آسیب بزند.

• ترومبوسیتوپنی شدید (کاهش شدید تعداد پلاکت‌ها):

اگر بیمار دچار ترومبوسیتوپنی (کاهش شدید پلاکت‌ها) است، به‌ویژه اگر این وضعیت ناشی از مصرف هپارین باشد، باید از انوکساپارین استفاده نکرد.

• سابقه واکنش‌های آلرژیک شدید به هپارین یا داروهای مشابه:

بیمارانی که سابقه واکنش‌های آلرژیک شدید به هپارین یا داروهای مشابه دارند، نباید انوکساپارین را مصرف کنند.

• سکته مغزی به دلیل خونریزی (هیموراژیک):

بیمارانی که سکته مغزی خونریزی‌دهنده دارند، نباید از سرنگ انوکساپارین استفاده کنند، زیرا این دارو می‌تواند خونریزی را بدتر کند.

• جراحی‌های اخیر یا آسیب‌های شدید:

پس از جراحی‌های بزرگ یا آسیب‌های شدید، به‌ویژه جراحی‌های مغز، چشم، نخاع یا قلب، ممکن است تزریق انوکساپارین ممنوع باشد تا از خونریزی جلوگیری شود.

• نارسایی کلیوی شدید:

در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی شدید، دوز دارو باید کاهش یابد یا مصرف آن ممنوع شود، زیرا انوکساپارین از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود و اختلال در عملکرد کلیه می‌تواند خطر سمیت دارو را افزایش دهد.

• اختلالات کبدی شدید:

در بیمارانی که دچار نارسایی شدید کبدی هستند، استفاده از آمپول انوکساپارین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد و بنابراین باید با احتیاط مصرف شود.

قیمت انوکساپارین

خرید انوکساپارین به چندین عامل بستگی دارد که به‌طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:

برند و تولیدکننده

برندهای مختلف می‌توانند قیمت‌های متفاوتی داشته باشند. برندهای معروف یا تولیدات از کشورهای خاص می‌توانند گران‌تر باشند.

دوز و بسته‌بندی

دوز دارو (مانند 100 میلی‌گرم/میلی‌لیتر یا 60 میلی‌گرم/میلی‌لیتر) و تعداد واحدهای موجود در بسته نیز تأثیر زیادی بر قیمت دارند. دوزهای بالاتر معمولاً گران‌تر هستند.

کشور تولیدکننده

کشور تولیدکننده دارو نیز می‌تواند بر قیمت تأثیر بگذارد. داروهای تولید شده در کشورهای با هزینه تولید بالاتر، معمولاً گران‌تر خواهند بود.

عرضه و تقاضا

اگر تقاضا برای دارو بیشتر از عرضه باشد، ممکن است قیمت افزایش یابد. این وضعیت معمولاً در زمان‌هایی که تقاضا برای دارو بیشتر از معمول باشد، دیده می‌شود.

پوشش بیمه‌ای

اگر دارو تحت پوشش بیمه قرار گیرد، ممکن است قیمت برای بیماران کاهش یابد. این می‌تواند بستگی به شرایط بیمه و نوع پوشش بیمه‌ای داشته باشد.

جمع بندی

انوکساپارین به دلیل تأثیرات مثبت و ایمنی در مقایسه با سایر داروهای مشابه، گزینه‌ای مفید برای پیشگیری و درمان اختلالات ترومبوتیک است. با این حال، مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باید تحت نظر پزشک باشد تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود. این دارو به‌طور کلی تأثیرات منفی جدی بر جنین یا نوزاد ندارد، اما دقت در استفاده و کنترل منظم وضعیت بیمار ضروری است.

سوالات متداول

انوکساپارین چیست؟

انوکساپارین یک داروی آنتی‌کواگولانت از گروه هپارین‌های با وزن مولکولی پایین است که برای پیشگیری و درمان اختلالات لخته‌سازی خون مانند ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریوی و جلوگیری از تشکیل لخته در بیماران بستری در بیمارستان به کار می‌رود. این دارو با مداخله در فرآیند انعقاد خون، خطر تشکیل لخته‌های خونی را کاهش می‌دهد. برخلاف هپارین معمولی، انوکساپارین خطر کمتری برای ایجاد عوارض خونریزی دارد و معمولاً نیاز به پایش دقیق خون ندارد.

چگونه باید انوکساپارین را تزریق کرد؟

انوکساپارین به‌طور معمول به‌صورت تزریق زیرپوستی (زیر پوست) در نواحی خاصی از بدن مانند شکم یا ران انجام می‌شود. معمولاً باید در فاصله حداقل ۵ سانتیمتری ناف یا نواحی زخمی و حساس تزریق شود. برای جلوگیری از سوزش و کبودی، باید نواحی مختلف بدن به‌طور متناوب برای تزریق انتخاب شوند. اگر خودتان دارو را تزریق می‌کنید، مهم است که به‌دقت دستورالعمل‌ها را دنبال کرده و از پرستار یا پزشک خود آموزش‌های لازم را بگیرید.

آیا انوکساپارین در دوران بارداری ایمن است؟

استفاده از انوکساپارین در دوران بارداری تنها در موارد خاص که پزشک آن را ضروری می‌داند توصیه می‌شود. در مقایسه با دیگر آنتی‌کواگولانت‌ها، انوکساپارین برای مادر و جنین ایمن‌تر است و احتمال بروز عوارض مانند خونریزی در جنین کمتر است. این دارو ممکن است برای پیشگیری یا درمان ترومبوز در دوران بارداری، به‌ویژه در خانم‌هایی که سابقه لخته خون دارند، تجویز شود. با این حال، مصرف این دارو باید تحت نظارت دقیق پزشک و با توجه به شرایط خاص بارداری باشد.

چه عوارضی ممکن است با انوکساپارین ایجاد شود؟

عوارض جانبی انوکساپارین معمولاً شامل کبودی و درد در محل تزریق است. همچنین، خطر خونریزی، از جمله خونریزی در مغز یا دستگاه گوارش، وجود دارد. برخی افراد ممکن است به انوکساپارین حساسیت داشته باشند و علائمی مانند راش یا خارش پوستی، تب یا تورم را تجربه کنند. اگر علائمی مانند خونریزی غیرمعمول، تنگی نفس یا درد قفسه سینه بروز کرد، باید فوراً به پزشک مراجعه شود. همچنین، ممکن است در برخی افراد، استفاده طولانی‌مدت از انوکساپارین منجر به کاهش تعداد پلاکت‌ها یا ایجاد پوکی استخوان شود.

آیا انوکساپارین با دارو های دیگر تداخل دارد؟

بله، انوکساپارین ممکن است با داروهایی مانند آسپیرین، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) و سایر آنتی‌کواگولانت‌ها تداخل داشته باشد. پزشک شما باید از تمامی داروهای مصرفی شما اطلاع داشته باشد.

شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.

برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.

برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: