ناخنک چشم | علت، علائم, تشخیص و درمان در منزل

ناخنک چشم(pterygium) یک ضایعه گوشتی است که از سمت بینی شروع به رشد می‌کند و به سمت قرنیه چشم پیش می‌رود. این وضعیت می‌تواند به زیبایی و سلامت چشم آسیب برساند و در نهایت منجر به مشکلات بینایی شود. علائم ناخنک چشم از حساسیت و خارش چشم تا تاری دید و دوبینی متنوع است. در صورت نیاز به درمان، جراحی Pterygium از گزینه‌های معمول پزشکان برای رفع این مشکل است. در ادامه مقاله با علائم، علل، درمان و راه‌های پیشگیری از ناخنک چشم آشنا می‌شویم.

 

ناخنک چشم چیست و چگونه ایجاد می‌شود؟

ناخنک چشم یا Pterygium، یک ضایعه گوشتی است که از سمت بینی شروع می‌شود و به سمت قرنیه چشم حرکت می‌کند. این بافت اضافی به‌تدریج سطح سفید چشم را پوشانده و در صورت پیشرفت، ممکن است به سیاهی و قرنیه چشم گسترش یابد و مشکلاتی مانند تاری دید و دوبینی ایجاد کند. در صورت رشد ناخنک در هر دو چشم، این وضعیت به‌عنوان ناخنک دوطرفه شناخته می‌شود.

به‌طورکلی، این بیماری معمولاً برای بیماران مشکل جدی ایجاد نمی‌کند و تنها احساس می‌شود که یک جسم خارجی و مزاحم در چشم وجود دارد. اما اگر این وضعیت کنترل نشود، ممکن است با تغییر شکل قرنیه از دایره‌ای به بیضوی، باعث تاری دید و بروز بیماری آستیگماتیسم شود. رشد این بافت اضافی ناخنک ناشی از توده‌های بافت پیوندی و رگ‌های ملتحمه چشم است.

اگرچه ناخنک چشم به‌طورکلی بیماری جدی و خطرناکی نیست، اما برای فرد مبتلا می‌تواند ناخوشایند باشد. احساس دائمی جسمی خارجی در چشم، قرمزی و التهاب مداوم چشم می‌تواند برای فرد مبتلا آزاردهنده باشد. بنابراین، شناخت علل بروز این بیماری و تشخیص آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

خدمات مرتبط

 

علائم ناخنک چشم

ناخنک چشم یکی از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی است که اغلب به دلیل تماس مکرر با اشعه خورشید ایجاد می‌شود، به طوری که به آن به‌عنوان “بیماری چشم رانندگان” هم اطلاق می‌شود. قرارگرفتن در معرض نور خورشید و انعکاس نور آن در آب، احتمال ابتلا به ناخنک را افزایش می‌دهد. بر اساس تحقیقات، این بیماری بیشتر در افراد بالغ میان ۳۰ تا ۵۰ سال دیده می‌شود و در کودکان بسیار نادر است. همچنین پوست روشن و چشمان روشن می‌توانند عوامل موثر در بروز این بیماری باشند.

بعضی از علائم شایع ناخنک چشم شامل:

• تاری دید: یکی از شایع‌ترین علائم ناخنک است. به خصوص زمانی که ناخنک به سمت قرنیه رشد کند و روی آن را بپوشاند، دید فرد تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
• احساس وجود جسم خارجی: بسیاری از افراد مبتلا به ناخنک احساس می‌کنند که چیزی در چشمشان گیر کرده است. این احساس به دلیل تحریک سطح چشم توسط ناخنک ایجاد می‌شود.
• قرمزی و التهاب چشم: ناخنک می‌تواند باعث التهاب و قرمزی در ناحیه اطراف خود شود. این التهاب ممکن است با خارش و سوزش همراه باشد.
• افزایش حساسیت به نور: نور شدید می‌تواند باعث تحریک چشم‌های مبتلا به ناخنک شود و فرد احساس ناراحتی کند.
• اشک ریزش: تولید اشک ممکن است در چشم‌های مبتلا به ناخنک افزایش یابد.
• خارش چشم: خارش یکی دیگر از علائم شایع ناخنک است که به دلیل تحریک سطح چشم ایجاد می‌شود.
• سوزش چشم: احساس سوزش در چشم نیز ممکن است در افراد مبتلا به ناخنک دیده شود.
• دوبینی: در موارد شدید و زمانی که ناخنک به طور قابل توجهی روی قرنیه رشد کند، ممکن است فرد دچار دوبینی شود.

با شناخت این علائم و اطلاعات، می‌توانید بهترین روش‌های پیشگیری و مراقبت از ناخنک چشم را درک کنید و در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید.

علت ناخنک چشم

با واقعیت اینکه علت دقیق ابتلا به این بیماری به‌صورت‌کلی ناشناخته و کشف نشده است، اما عواملی وجود دارند که ممکن است زمینه بروز این بیماری را فراهم کرده و خطر ابتلا را افزایش داده باشند. برخی از این عوامل عبارت‌اند از:

قرارگرفتن دائمی در معرض نور ماوراء بنفش: به‌عنوان مثال، تماس مکرر با نور خورشید و انعکاس آن در آب. افرادی که در نواحی استوایی و مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند، به دلیل بودن در معرض نور مستقیم و قوی‌تر خورشید، بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.

خشکی چشم: وجود خشکی چشم نیز می‌تواند به بروز ناخنک چشم کمک کند.

مواجهه با محرک‌های مختلف: شامل گردوغبار، باد، دود، سیگار و قلیان که ممکن است عوامل تحریک‌کننده برای ناخنک چشم باشند.

عدم استفاده از عینک آفتابی: در شرایط آب‌وهوایی که نور در محیط زیاد است، مانند شرایط ابری، برفی و نور جوشکاری، عدم استفاده از عینک آفتابی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

با شناخت این عوامل و اطلاعات، می‌توانید بهبودی و پیشگیری از ناخنک چشم را درک کنید و در صورت نیاز با پزشک مشورت کنید.

 

روش‌های تشخیص ناخنک چشم

تشخیص بیماری ناخنک چشم (Pterygium) اغلب با مشاهده علائم بیماری در داخل چشم، معاینه بالینی و انجام مصاحبه با بیمار توسط پزشک انجام می‌شود. در صورت لزوم، استفاده از لامپ شکاف (Slit Lamp) برای بزرگ‌نمایی بافت چشم نیز می‌تواند به تشخیص دقیق‌تر کمک کند. پزشک چشم‌پزشکی یا دکتر قرنیه ممکن است برای تشخیص دقیق‌تر نیاز به انجام آزمایشات اضافی زیر داشته باشد:

• تست حدت بینایی: پزشک با این تست بررسی می‌کند که فرد چقدر از حروف یا نمادها را در فاصله ۶ متری می‌تواند ببیند.
• توپوگرافی قرنیه: این تست نوعی روش عکس‌برداری است که برای ایجاد نقشه سه‌بعدی از سطح قرنیه از رایانه استفاده می‌کند.

علاوه بر این، پزشک ممکن است از چشم فرد عکس بگیرد تا تغییرات رشد ناخنک در طول زمان را ارزیابی کند یا آزمایش‌های دیگری را برای رد سایر بیماری‌ها تجویز کند. تشخیص این بیماری اغلب با استفاده از لامپ شکاف صورت می‌گیرد که یک نوع میکروسکوپ است و خطی باریک از نور را روی چشم فرد متمرکز می‌کند. این معاینه بخشی از معاینه چشم است و سایر روش‌های تشخیص ناخنک شامل تست حدت بینایی و توپوگرافی قرنیه است.

 

 

انواع راه‌های درمان ناخنک چشم

درمان ناخنک چشم بستگی به شدت علائم و عوارض Pterygium دارد. اگر علائم شما خفیف باشد، ممکن است با استفاده از اشک مصنوعی علائم و عوارض ناخنک را کاهش دهید. اما اگر با سوزش، خارش، قرمزی چشم و مشکلات بینایی مواجه هستید، روش‌های زیر برای درمان شما مورد استفاده قرار می‌گیرند:

قطره یا پمادهای مرطوب کننده چشمی:

اگر ضایعه برای شما آزاردهنده است، پزشک ممکن است پماد چشمی بدون نسخه یا قطره اشک مصنوعی تجویز کند. بهترین قطره برای ناخنک چشم و کاهش درد، قرمزی، خارش و تورم، قطره استروئید چشمی است.

قطره‌های مخصوص برای برطرف کردن التهاب و قرمزی چشم:

قطره Pterygium ایندومتاسین معمولاً برای التهاب چشم مورداستفاده قرار می‌گیرد.

 

جراحی Pterygium:

درصورتی‌که پیشرفت ضایعه در داخل چشم زیاد بوده و بینایی و شکل ظاهری چشم را تحت‌تأثیر قرار داده باشد، دکتر چشم با جراحی می‌تواند این ضایعه را از داخل چشم خارج کند.

اگر علائم ناخنک چشم شما آزاردهنده نباشد یا بینایی شما را تحت‌تأثیر قرار ندهد، ممکن است نیازی به درمان نباشد. پزشک با انجام معاینه چشم، اندازه گسترش ناخنک و تأثیر آن بر بینایی را ارزیابی کرده و تصمیم می‌گیرد که آیا نیاز به تجربه درمان ناخنک چشم دارید یا خیر. انجام این ارزیابی‌ها می‌تواند به تعیین روش‌های مناسب برای بهبود وضعیت شما کمک کند.

شرایطی که نیاز به جراحی را نشان می‌دهند عبارتند از:

• زمانی‌که قطره‌ها و پمادهای چشمی علائم را تسکین نمی‌دهند.
• گسترش ناخنک به حدی است که دید را مختل کرده است.
• ناخنک به سمت قرنیه گسترش یافته و انحنای آن را تغییر داده و باعث آستیگماتیسم شده است.

جراحی معمولاً ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت طول می‌کشد و ممکن است شامل برداشتن ناخنک، قراردادن ورقه‌ای از غشای آمنیوتیک یا پوشاندن ناحیه آسیب‌دیده با ملتحمه سالم (جراحی اتوگرافت) باشد.

خطرات و عوارض جراحی شامل بازگشت ناخنک پس از برداشتن آن، دوبینی مداوم، ایجاد کیست یا عفونت چشم و خشکی چشم می‌شود. برای جلوگیری از این عوارض، مهم است پس از جراحی دستورات پزشک را رعایت کرده و به مراقبت‌های لازم بپردازید.

بهترین زمان عمل ناخنک چشم

برای برداشتن ناخنک چشم، بهترین زمان زودترین زمانی است که ناخنک شروع به گسترش می‌کند و قادر به مختل کردن بینایی می‌شود. دراین‌صورت، جراحی یا هر نوع مداخله مناسب باید انجام شود. اگرچه هیچ روش کاملی برای برداشتن ناخنک وجود ندارد، اما اهمیت زمانی برای جلوگیری از عود آن بسیار مهم است.

جلوگیری از عود:

موفق‌ترین روش برای جلوگیری از عود ناخنک، برداشتن ناخنک و پر کردن عیب ناشی از سطح چشم با استفاده از تکه‌ای از غشاء (ملتحمه) است که از جای دیگری روی سطح چشم گرفته شده است. این روش، پیوند ملتحمه نامیده می‌شود. هنگامی که ناخنک عود می‌کند، جراحی‌های بعدی ممکن است بسیار مشکل‌سازتر از برداشتن اولیه باشند. بنابراین، مهم است که از روش‌های مناسب برای جلوگیری از عود استفاده شود و همواره با پزشک مشورت شود.

جراحی برداشت ناخنک:

بسیاری از جراحی‌های برداشت ناخنک به‌عنوان روش‌های معمولی در نظر گرفته می‌شوند. این جراحی‌ها ممکن است با استفاده از قطره‌های بی‌حس‌کننده یا مواد شیمیایی صورت گیرد. افزودن مواد شیمیایی می‌تواند میزان عود را کاهش دهد، اما هنوز ممکن است تا 50 یا 60 درصد از موارد عود رخ دهد.

با رعایت این نکات و اطلاعات، می‌توانید بهبود قرمزی و عوارض این بیماری را تسریع بخشید و از عود آن جلوگیری کنید. همچنین، همواره مهم است که هر گونه مشکل یا نیاز به جراحی را با پزشک خود مطرح کنید.

 

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

 

ایا عمل ناخنک چشم نیاز به بیهوشی دارد؟

جراحی برداشت ناخنک چشم معمولاً با بی‌حسی موضعی و تزریق آرام‌بخش انجام می‌شود. بااین‌حال، درصورت نیاز، بیمار می‌تواند درخواست بیهوشی کامل کند. این به‌وسیله، بیمار می‌تواند درحالتی کاملاً بی‌حس و بی‌احساس از جراحی ناخنک چشم خود عبور کند. با انتخاب گزینه‌های بیهوشی، بیمار و پزشک می‌توانند بهترین روش برای انجام جراحی را بررسی و تعیین کنند، تا بیمار از تجربه جراحی با آسایش و راحتی بیشتری بهره‌مند شود. با این اطلاعات، بیماران می‌توانند با اطمینان به پزشک خود مشورت کرده و تصمیم مناسب برای نوع بیهوشی مورد استفاده در جراحی این بیماری را انتخاب کنند.

 

مدت زمان عمل جراحی ناخنک چشم

عمل ناخنک چشم با استفاده از لیزر معمولاً حدود 30 تا 45 دقیقه زمان می‌برد. این جراحی، که به‌عنوان Pterygium شناخته می‌شود، با استفاده از لیزر انجام می‌شود. همانند هر جراحی دیگری، این عمل جراحی که با نام Pterygium شناخته می‌شود، با استفاده از تکنولوژی لیزر انجام می‌شود. همانند هر جراحی دیگری، این عمل هم ممکن است با عوارضی همراه باشد.

پزشک تنها زمانی عمل جراحی را توصیه می‌کند که شیوه‌های درمانی دیگر تأثیرگذار نباشند، قدرت و کیفیت بینایی فرد در معرض خطر باشد و به اقدام فوری نیاز داشته باشید یا ناخنک به شدت برای شما آزاردهنده باشد و خودتان درخواست انجام این جراحی را داشته باشید.

با مشورت با پزشک خود و درک کامل از روند جراحی و عوارض ممکن، می‌توانید تصمیم مناسب برای بهبود وضعیت چشم خود بگیرید.

درمان ناخنک چشم در طب سنتی و روش‌های درمان خانگی ناخنک چشم

کندر: یکی از روش‌های درمان ناخنک چشم در منزل استفاده از کندر است. کندر را در آب خیس کنید و بعد از یک ساعت، آن را روی ناخنک خود بمالید.

عناب: روش دیگری برای درمان ناخنک چشم در تهران استفاده از عناب است. عناب را با هسته بادام بکوبید، سپس ترکیب را بجوشانید و بعد از سرد شدن، محلول حاصل‌شده را ۳ بار در طول یک شبانه‌روز روی ناخنک خود بچکانید.

عرقیات گیاهی: ترکیب عرق شاه تره و عرق کاسنی را به‌طور دائم در طول روز میل کنید.

تمشک: خوردن تمشک می‌تواند علایم ناخنک چشم را بهبود بخشد.

گل همیشه بهار: گل همیشه بهار را به صورت عصاره یا عرق گیاهی در قالب قطره‌چکان، روزانه در داخل چشم خود استفاده کنید.

عرق رازیانه: استفاده از عرق گیاه رازیانه برای شستشو و ماساژ دادن چشم بیمار به‌صورت روزانه.

حجامت: انجام حجامت از ناحیه سر و گیجگاه می‌تواند در درمان و بهبود قرمزی چشم در ناخنک مؤثر باشد.

روغن بنفشه: چکاندن روغن بنفشه به‌طور روزانه و مرتب می‌تواند در درمان Pterygium مؤثر باشد.

روغن سیاه‌دانه: تهیه و استفاده از روغن سیاه‌دانه به صورت مرتب و روزانه.

عسل و عناب: مصرف روزانه ۱۴ عدد عناب با عسل می‌تواند در بهبود علائم و عوارض Pterygium مؤثر باشد.

یبوست: درمان یبوست نیز می‌تواند در درمان Pterygium تأثیرگذار باشد.

لیمو: استفاده از لیمو نیز می‌تواند قرمزی و التهاب چشم را بهبود بخشد.

با استفاده از این روش‌های طب سنتی و درمان ناخنک چشم در خانه، می‌توانید بهبود قرمزی و عوارض ناخنک چشم خود را تسریع بخشید. همچنین، قبل از استفاده از هر روش، مشورت با پزشک خود را فراموش نکنید.

 

آیا ناخنک چشم از بین می‌رود؟

خیر، ناخنک به‌خودی‌خود از بین نخواهد رفت. تازمانی‌که رشد ناخنک متوقف شود، ناخنک کوچک هیچ مشکلی برای چشم ایجاد نمی‌کند و در اکثر موارد، برداشتن کامل ناخنک تنها از طریق جراحی امکان‌پذیر است. بنابراین، اگر ناخنک چشم شما مشکلی ایجاد می‌کند و نیاز به برداشتن آن احساس می‌شود، بهتر است با یک پزشک چشم‌پزشک مشورت کنید. او می‌تواند شما را راهنمایی کند و روش مناسب برای برداشتن ناخنک را تعیین کند تا از سلامت چشم شما مراقبت شود.

ناخنک چشم یک رشد غیرسرطانی است که معمولاً از گوشه داخلی چشم شروع شده و به سمت قرنیه حرکت می کند. این رشد به صورت یک بافت مثلثی شکل و اغلب صورتی رنگ است.

چرا ناخنک از بین نمی‌رود؟

• ماهیت رشد: ناخنک یک بافت اضافی است که به مرور زمان رشد می‌کند و بدون درمان، تمایل به بزرگ شدن دارد.
• عوامل محرک: عواملی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید، باد، گرد و غبار و خشکی چشم می‌توانند رشد ناخنک را تحریک کنند.

چرا درمان ضروری است؟

• تاری دید: بزرگ شدن ناخنک می‌تواند به قرنیه برسد و باعث تاری دید شود.
• آسایش: ناخنک می‌تواند باعث احساس وجود جسم خارجی در چشم، قرمزی، خارش و سوزش شود.
• عوارض احتمالی: در موارد نادری، ناخنک می‌تواند باعث ایجاد زخم در قرنیه و مشکلات جدی‌تر بینایی شود.

 

برداشتن ناخنک چشم

برداشتن ناخنک و قرار دادن ورقه‌ای ایوتیک” روی ناحیه آسیب‌دیده یک روش درمانی است که در برخی موارد استفاده می‌شود. این روش ممکن است بهبودی به ناحیه آسیب‌دیده بخشیده و از عوارض ناشی از ناخنک جلوگیری کند.

برداشتن ناخنک و پوشاندن ناحیه آسیب‌دیده با یک تکه سالم ملتحمه یا به‌عبارت‌دیگر جراحی اتوگرافت، یک روش دیگر برای ازبین‌بردن این بیماری است. در این روش، تکه‌ای از بافت سالم از منطقه دیگری از بدن (معمولاً از پشت پلک بالایی) گرفته شده و بر روی ناحیه آسیب‌دیده قرار داده می‌شود. این روش معمولاً به‌عنوان بهترین روش برای از بین بردن ناخنک چشم شناخته می‌شود.

پیشنهاد می‌شود که با یک پزشک چشم‌پزشک مشورت کنید تا روش مناسب برای برداشتن ناخنک چشم شما تعیین شود. همچنین، پس از هر نوع جراحی، پیروی از دستورات پزشک و مراقبت‌های لازم بسیار اهمیت دارد تا بهبودی بهتر و سریع‌تری را تجربه کنید.

 

مراقبت‌های پس از جراحی ناخنک چشم: راهنمای کامل برای بهبود سریع

بعد از انجام جراحی ناخنک چشم، مراقبت‌های لازم عبارتند از:

پوشش چشم: پزشک پس از جراحی چشم شما را با پد و چسب پوشانده تا از عفونت جلوگیری کند. این پوشش را تا زمان تعیین شده توسط پزشک بر روی چشم خود نگه دارید.

مصرف داروها: مصرف به‌موقع آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای دیگری که پزشک تجویز می‌کند را رعایت کنید.

محدودیت‌ها پس از جراحی:

• تا زمان تایید پزشک.رانندگی نکنید.
• از تماشای تلویزیون یا مطالعه در 48 ساعت اول پس از جراحی خودداری کنید.
• تا 24 ساعت پس از جراحی، از دوش گرفتن یا حمام کردن خودداری کنید.

مراقبت از چشم:

• چشم‌ها را به آرامی شویید و هنگام برخورد با آب، آن‌ها را ببندید.
• در زمان خواب، از محافظ چشم استفاده کنید.
• از آرایش چشم خود تا یک هفته پس از جراحی خودداری کنید.

فعالیت‌های ورزشی:

• تا یک هفته بعد از جراحی از ورزش خودداری کنید.
• برای مدت یک ماه از شنا و ورزش‌های آبی خودداری کنید.
• تا سه ماه پس از جراحی از مالیدن چشم‌ها خودداری کنید.

با رعایت این مراقبت‌ها، می‌توانید بهبود بهتری پس از جراحی این بیماری داشته باشید. همواره مهم است که هرگونه سؤال یا نگرانی خود را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

عوارض ناخنک چشم

ناخنک چشم همواره با ایجاد عوارض یا علائم همراه نیست، اما زمانی‌که رشد کند و علائم خود را نشان دهد، ممکن است عوارض زیر رخ دهد:

• قرمزی چشم
• تاری دید
• تحریک چشم
• خارش چشم
• احساس سوزش در چشم
• محدود شدن میدان دید در ناخنک‌های بزرگ
• احساس وجود بدنه خارجی در چشم

همچنین، زمانی که این بیماری رشد کند، افراد معمولاً نمی‌توانند از لنزهای تماسی استفاده کنند و استفاده از لنز تماسی می‌تواند ناراحتی چشم را افزایش دهد. در موارد نادر، این بیماری می‌تواند منجر به زخم در قرنیه شود که این عارضه جدی است و در صورت عدم درمان، می‌تواند به نابینایی منجر شود.

با رعایت علائم و درصورت ظهور هرگونه عوارض، توصیه می‌شود به پزشک متخصص چشم پیگیری کنید تا از درمان مناسب و به موقع برخوردار شوید.

 

پیشگیری از ناخنک چشم

برای پیشگیری ناخنک چشم، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید که به رساندن آب کافی به چشم و جلوگیری از ورود مستقیم نور خورشید به داخل چشم کمک می‌کنند:

استفاده از عینک‌های آفتابی: اگر در مناطق گرمسیر و استوایی زندگی می‌کنید و برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار دارید، استفاده مداوم از عینک‌های آفتابی استاندارد که قادر به فیلتر کردن اشعه UV هستند، بهترین گزینه برای شما خواهد بود.

استفاده از فیلترهای مخصوص برای شیشه جلوی اتومبیل: در زمان رانندگی از فیلترهایی استفاده کنید که اشعه ماوراء بنفش نور خورشید را بازتاب می‌دهند، مانند تکنولوژی استفاده شده در شیشه‌های عینک‌های طبی و آفتابی.

گذاشتن کلاه لبه‌دار: با استفاده از کلاه لبه‌دار، می‌توانید جلوی ورود مستقیم نور خورشید به چشم‌های خود را بگیرید.

مراقبت از چشم‌ها با قطره‌های اشک مصنوعی: برای حفظ رطوبت چشم‌ها، از قطره‌های اشک مصنوعی و قطره‌های استریل چشمی استفاده کنید.

با اعمال این تدابیر و رعایت نکات فوق، می‌توانید از بروز Pterygium و مشکلات آن جلوگیری کرده و به حفظ سلامت چشم‌های خود کمک کنید.

در آخر…

اگر با علائم ناخنک چشم مواجه شدید که شامل؛ رشد بافت گوشتی در منطقه سفید چشم می‌شود، بهتر است به‌سرعت به یک پزشک چشم مراجعه کنید. این علائم ممکن است شامل قرمزی، خارش، حساسیت به نور، احساس وجود جسم خارجی در چشم و تغییرات در دید شما باشد. از اهمیت بالایی برخوردار است که به زودی این موضوع را با یک متخصص چشم مطرح کنید تا بهترین راهکار برای شما تعیین شود. اگر این علائم تدریجاً شدت بیشتری پیدا کنند و باعث مشکلات بینایی شوند، به خصوص اگر شکل قرنیه به دلیل ناخنک تغییر کند، حتماً باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

 

سوالات متداول

ناخنک چشم چیست؟

پاسخ:

ناخنک چشم یک ضایعه مثلثی است که از ملتحمه (سفیدی چشم) به سمت قرنیه (سیاهی چشم) کشیده می‌شود. این آسیب به دلیل رشد خوش‌خیم بافت پیوندی و تورم و التهاب وریدها ایجاد می‌شود. ناخنک ابتدا به صورت یک سفیدی روی ملتحمه شکل می‌گیرد که به‌تدریج به سمت قرنیه رشد می‌کند. به دلیل وجود رگ‌های فراوان، رنگ ناخنک معمولاً صورتی یا قرمز است. گاهی اوقات، ناخنک ممکن است التهابی شود و باعث سوزش، خارش و ریزش اشک شود. در برخی موارد، رشد زیاد ناخنک ممکن است تا وسط قرنیه برسد و باعث محدود شدن دید شود؛ حتی ناخنک‌های کوچک نیز ممکن است با تغییر شکل قرنیه، آستیگماتیسم را ایجاد کرده و دید را تار کنند.

 

ایا عمل ناخنک چشم نیاز به بیهوشی دارد؟

پاسخ:

جراحی ناخنک چشم معمولاً با بی‌حسی موضعی و تزریق آرام‌بخش انجام می‌شود. با این‌حال، درصورت لزوم، بیمار می‌تواند درخواست بیهوشی کلی نیز داشته باشد. این امر به عهده پزشک معالج و شرایط خاص هر بیمار است. از آنجا که جراحی این بیماری معمولاً یک فرایند کوتاه و غیرپیچیده است، بیهوشی موضعی معمولاً کافی است و بیمار راحت می‌تواند در طول جراحی بیدار باشد. اما در موارد خاص، مانند اضطراب شدید یا عدم تحمل بی‌حسی موضعی، بیهوشی کلی ممکن است انتخاب بهتری باشد.

 

آیا ناخنک چشم از بین میرود؟

پاسخ:

ناخنک چشم به‌خودی‌خود از بین نمی‌رود. این ناخنک کوچک تا زمانی که رشدش متوقف نشود، هرگز برای چشم مشکلی ایجاد نمی‌کند. در اکثر موارد، تنها راه برای برداشتن کامل ناخنک از چشم، انجام جراحی است.

 

بهترین زمان عمل ناخنک چشم چه زمانی است؟

پاسخ:

بهترین زمان برای انجام جراحی ناخنک چشم بستگی به وضعیت خاص هر فرد دارد. اگر ناخنک باعث مشکلات تنفسی، التهاب یا عفونت یا مشکلات بینایی شد، جراحی ممکن است زودتر توصیه شود. با این‌حال، توصیه‌های نهایی برای زمان انجام جراحی باید توسط پزشک متخصص چشم داده شود. او می‌تواند با توجه به وضعیت شما، بهترین زمان را برای انجام این جراحی تعیین کند.

 

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید:

 

مقالات مرتبط