اختلال پدوفیل (میل جنسی به کودکان) چیست و چه درمانی دارد؟ + علائم و علت

پدوفیلیا (Pedophile) یک اختلال روانی است که در آن فرد تمایلات جنسی غیرطبیعی به کودکان دارد. این تمایلات می‌تواند به صورت فانتزی‌های ذهنی یا رفتارهای واقعی بروز پیدا کند. پدوفیلیا نه تنها تأثیرات منفی بر فرد مبتلا دارد، بلکه عواقب سنگینی برای قربانیان، جامعه و سیستم قانونی نیز به همراه می‌آورد. شناسایی و درمان زودهنگام این اختلال اهمیت زیادی دارد تا از وقوع آسیب‌های جدی جلوگیری شود.

پدوفیل چیست؟

پدوفیلیا (Pedophilia) یا کودک‌دوستی، یک اختلال روانی است که در آن فرد به‌طور مکرر و مداوم تمایلات جنسی نسبت به کودکان نابالغ (معمولاً زیر ۱۳ سال) دارد. این تمایلات می‌تواند فقط در ذهن فرد باقی بماند یا ممکن است به رفتارهای واقعی و آزار جنسی منجر شود. پدوفیلیا در دسته اختلالات پارافیلیک (Paraphilic Disorders) قرار می‌گیرد.

برای اینکه کسی از نظر روان‌پزشکی به عنوان پدوفیل شناخته شود، سه شرط مهم وجود دارد:

• وجود تمایلات جنسی مکرر و شدید به کودکان پیش‌بلوغ
• تجربه رنج، ناراحتی یا ناتوانی در کنترل این تمایلات
• یا اقدام عملی برای ارضای این تمایلات با کودک

نکته مهم این است که داشتن چنین تمایلاتی بدون اقدام عملی هم می‌تواند به‌عنوان اختلال روانی در نظر گرفته شود، ولی اگر این تمایلات به رفتار واقعی با کودک منجر شود، نه تنها از نظر روان‌پزشکی اختلال محسوب می‌شود، بلکه از نظر قانونی هم جرم سنگینی به‌شمار می‌آید و با مجازات شدید همراه است.

پدوفیلیا با گرایش جنسی طبیعی فرق دارد، چرا که کودکان از نظر روانی و جسمی آمادگی رابطه جنسی را ندارند، و هرگونه ارتباط جنسی با آن‌ها آسیب‌های جدی جسمی و روحی به دنبال دارد.

درمان پدوفیلیا می‌تواند شامل روان‌درمانی، رفتاردرمانی، دارودرمانی (مانند داروهای ضدمیل جنسی) و در مواردی نظارت قانونی یا بستری شدن در مراکز تخصصی باشد.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

خدمات مرتبط

علت پدوفیل بودن

پدوفیلیا به عنوان یک اختلال روانی، علت‌های مختلف و پیچیده‌ای دارد که معمولاً به ترکیبی از عوامل زیستی، روانی و محیطی بستگی دارد. در ادامه، هر یک از این عوامل را به طور دقیق‌تر بررسی می‌کنیم:

عوامل زیستی (بیولوژیکی)

تحقیقات نشان می‌دهند که تفاوت‌های مغزی ممکن است در تمایلات جنسی افراد پدوفیل نقش داشته باشد. به‌ویژه، برخی از افراد پدوفیل دچار تغییرات در ساختار مغز خود هستند که در نواحی مربوط به کنترل رفتار و میل جنسی تأثیرگذار است. ناهماهنگی‌های هورمونی نیز می‌تواند عامل دیگری باشد؛ به‌طور خاص، میزان هورمون‌های جنسی مانند تستوسترون ممکن است در بروز تمایلات غیرعادی جنسی مؤثر باشد. در برخی موارد، آسیب به مغز در دوران کودکی یا بزرگسالی ممکن است بر تمایلات جنسی فرد تأثیر بگذارد. به‌طور کلی، اختلالات بیولوژیکی ممکن است به عنوان یک پیش‌زمینه برای ایجاد تمایلات پدوفیلیایی عمل کنند.

عوامل روان شناختی

تجربه سوءاستفاده جنسی یا آزار جسمی در دوران کودکی می‌تواند در ایجاد تمایلات پدوفیلیا نقش مهمی ایجا کند. این تجربیات ممکن است باعث اختلال در رشد جنسی فرد شوند. در این زمینه، برخی از افراد ممکن است در دوران کودکی خود در مراحل روانی-جنسی متوقف شوند، به این معنی که در بزرگسالی همچنان تمایلات جنسی خود را به سمت کودکان دارند. همچنین، افراد پدوفیل ممکن است دچار اختلالات روانی دیگری همچون اختلالات شخصیتی یا اضطراب باشند که می‌تواند به رفتارهای غیرعادی جنسی منجر شود. در مواردی، تمایلات جنسی پدوفیلیک ممکن است به دلیل ناتوانی در ایجاد روابط سالم با بزرگسالان و جلب توجه یا احساس کنترل بر افراد دیگر ایجاد شود.

عوامل محیطی و خانوادگی

محیط خانوادگی و اجتماعی نیز می‌تواند تأثیر زیادی بر شکل‌گیری پدوفیلیا داشته باشد. در خانواده‌هایی که بی‌ثباتی عاطفی وجود دارد، مانند طلاق، خشونت خانگی یا بی‌توجهی والدین، فرد ممکن است دچار مشکلات روانی شود که در نهایت بر رفتار جنسی او تأثیر بگذارد. به‌ویژه، افرادی که در دوران کودکی تجربه دلبستگی ایمن نداشته‌اند، ممکن است در بزرگسالی در برقراری روابط سالم با بزرگسالان مشکل داشته باشند و به همین دلیل به کودکان جذب شوند. همچنین، دسترسی به محتوای جنسی غیرمناسب یا مشاهده رفتارهای جنسی غیرطبیعی در کودکی می‌تواند به عنوان یک محرک محیطی برای بروز چنین تمایلاتی عمل کند.

عوامل اجتماعی و فرهنگی

در برخی موارد، رشد در محیط‌های اجتماعی که ارزش‌ها یا رفتارهای جنسی ناهنجار یا انحرافی در آن‌ها تشویق یا نادیده گرفته می‌شود، می‌تواند زمینه‌ساز پدوفیلیا باشد. این می‌تواند شامل گروه‌های اجتماعی، فرقه‌ها یا جوامعی باشد که به‌طور سیستماتیک رفتارهای جنسی نادرست را پذیرفته‌اند یا آن‌ها را در نظر نمی‌گیرند.

در نهایت، پدوفیلیا یک اختلال پیچیده است که در آن، عوامل بیولوژیکی، روانی و محیطی به‌طور همزمان نقش دارند. این اختلال نیاز به بررسی و درمان تخصصی دارد و هرگونه اقدام عملی بر اساس تمایلات پدوفیلیک جرم است و باید به شدت محکوم شود.

علائم پدوفیل

علائم پدوفیلیا می‌تواند متفاوت باشد، اما به‌طور کلی شامل مجموعه‌ای از رفتارها و تمایلات جنسی خاص است که به سمت کودکان و افراد نارس می‌رود. مهم‌ترین علائم این اختلال عبارتند از:

تمایلات جنسی به کودکان

افراد مبتلا به پدوفیلیا تمایلات جنسی به کودکان (معمولاً زیر ۱۳ سال) دارند. این تمایلات می‌تواند شامل جذب به ویژگی‌های فیزیکی کودکان مانند بدن، رفتار یا ویژگی‌های جنسی آنان باشد.

خیال پردازی های جنسی با کودکان

افراد پدوفیل ممکن است به طور مکرر در خیال خود درباره رابطه جنسی با کودکان فکر کنند یا تخیلات جنسی مرتبط با کودکان را تجربه کنند. این تخیلات می‌تواند به یک موضوع غالب در زندگی آن‌ها تبدیل شود.

رفتار های جلب توجه جنسی به کودکان

این افراد ممکن است به طور آگاهانه یا ناخودآگاه کودکان را به گونه‌ای تحریک کنند که رفتارهایی جنسی از خود نشان دهند. این رفتارها می‌تواند شامل اعمالی مانند لمس‌های نامناسب، ارائه پیشنهادات جنسی یا برخوردهای فیزیکی باشد.

تمایل به برقراری رابطه با کودکان

افراد مبتلا به پدوفیلیا ممکن است تمایل داشته باشند با کودکانی که تحت مراقبتشان هستند یا با آن‌ها در تعامل هستند، رابطه برقرار کنند. این روابط ممکن است در قالب مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی یا حتی روابط خانوادگی شکل گیرد.

احساس رضایت از قربانی کردن کودکان

افرادی که مبتلا به پدوفیلیا هستند، ممکن است از آسیب‌رسانی به کودکان یا کنترل بر آن‌ها لذت ببرند. این تمایلات می‌تواند به‌ویژه در شرایطی که فرد قادر به پنهان کردن رفتارهای خود باشد، بیشتر تقویت شود.

عدم تمایل به روابط جنسی با بزرگسالان

افراد پدوفیل ممکن است علاقه‌ای به روابط جنسی با بزرگسالان نداشته باشند یا آن را جذاب ندانند. تمایل جنسی آن‌ها به کودکان می‌باشد و این رفتار می‌تواند یک الگوی ثابت در زندگی فرد باشد.

ایجاد رابطه عاطفی با کودکان

افراد مبتلا به پدوفیلیا ممکن است در تلاش برای ایجاد ارتباط نزدیک و عاطفی با کودکان باشند تا فرصت‌های بیشتری برای ارتکاب رفتارهای جنسی پیدا کنند.

رفتار پنهانکارانه

افراد پدوفیل ممکن است از نظر اجتماعی رفتارهای پنهانکارانه‌ای داشته باشند، به‌ویژه در مواقعی که در حال برقراری ارتباط با کودکانی هستند که تحت سرپرستی یا نظارت آن‌ها هستند. آن‌ها ممکن است رفتارهای خود را در برابر بزرگسالان پنهان کنند یا توجیهاتی برای رفتارهای خود داشته باشند.

آیا پدوفیل فقط جذب کودکان می‌شود؟

پدوفیل‌ها عمدتاً تمایلات جنسی خود را به سمت کودکان دارند، اما در برخی موارد ممکن است ویژگی‌های خاصی در تمایلات جنسی آن‌ها وجود داشته باشد که نشان‌دهنده گرایش‌های دیگر نیز باشد. به طور کلی، پدوفیلیا به معنای جذب جنسی به کودکان است، اما برخی از افراد ممکن است به دلایل روان‌شناختی یا شخصی، علاوه بر کودکان، به افراد خاصی از نظر فیزیکی یا رفتاری جذب شوند.

در موارد خاص:

گرایش به گروه‌های سنی خاص: برخی از افراد مبتلا به پدوفیلیا ممکن است فقط به یک گروه سنی خاص از کودکان تمایل داشته باشند، مثلاً تنها به کودکانی با سن خاصی، مانند بچه‌های زیر ۱۰ سال، یا دختران یا پسران خاص.

تمایلات جنسی به افراد نارس یا نوجوانان: در برخی موارد، افراد مبتلا به پدوفیلیا ممکن است به افراد نوجوان یا کسانی که هنوز از نظر جنسی به بلوغ نرسیده‌اند، تمایل داشته باشند. این حالت که به آن هیبریسکسوالیسم گفته می‌شود، تفاوتی با پدوفیلیا دارد، زیرا نوجوانان به‌طور کامل به بلوغ نرسیده‌اند، اما از نظر جسمی و جنسی در مرز بلوغ قرار دارند.

تمایل به افراد با ویژگی‌های خاص: در برخی موارد، فرد مبتلا به پدوفیلیا ممکن است به کودکانی که ویژگی‌های خاصی دارند (مثلاً کودکانی با ویژگی‌های جسمی خاص یا خاص بودن در رفتار) جذب شود. این ویژگی‌ها می‌تواند شامل ویژگی‌های فیزیکی خاص یا حتی نوع خاصی از رفتار یا شخصیت باشد.

با این حال، پدوفیلیا به طور کلی به تمایلات جنسی به کودکان و افراد زیر ۱۳ سال اشاره دارد. تمایلات جنسی به افراد بالای سن بلوغ، از جمله بزرگسالان، معمولاً در این اختلال نمی‌گنجد و در صورت بروز چنین تمایلاتی، معمولاً باید به دنبال اختلالات جنسی دیگری باشید.

درمان پدوفیل

درمان پدوفیلیا یک فرآیند پیچیده و چالش‌برانگیز است که به‌طور معمول شامل ترکیبی از درمان‌های روان‌شناختی و دارویی می‌شود. هدف از درمان این اختلال، کاهش تمایلات و رفتارهای غیرقانونی و بهبود کیفیت زندگی فرد است. درمان باید توسط یک متخصص روان‌شناسی یا روان‌پزشکی انجام شود که در زمینه اختلالات جنسی و روانی تخصص دارد. در اینجا به برخی از روش‌های درمانی پزشکی پدوفیلیا اشاره می‌کنم:

درمان های روان شناختی

رفتار درمانی شناختی (CBT): این نوع درمان به فرد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری خود را شناسایی و تغییر دهد. در CBT، فرد یاد می‌گیرد که چگونه تمایلات و افکار جنسی خود را مدیریت کند و به جای آن رفتارهای سالم‌تری را اتخاذ کند. درمانگران ممکن است از تکنیک‌های مختلفی مانند کنترل تکانه، حساسیت‌زدایی و بازسازی شناختی استفاده کنند تا فرد یاد بگیرد که چگونه تمایلات خود را کاهش دهد.

درمان تحلیلی و روان‌پویشی: در این روش‌ها، درمانگر سعی می‌کند به ریشه‌های روان‌شناختی پدوفیلیا پی ببرد. این ممکن است شامل بررسی تجربیات اولیه زندگی فرد، مانند سوءاستفاده یا مشکلات روانی در دوران کودکی، باشد. هدف این است که فرد بتواند مشکلات روانی عمیق‌تری را شناسایی کرده و از آن‌ها برای تغییر رفتار خود استفاده کند.

درمان های دارویی

داروهای ضد افسردگی (SSRI): داروهایی مانند فلوکستین و سرتالین که از دسته داروهای ضد افسردگی انتخابی (SSRI) هستند، می‌توانند به کاهش تمایلات جنسی غیرعادی و کنترل افکار جنسی کمک کنند. این داروها می‌توانند افسردگی و اضطراب را نیز کاهش دهند که معمولاً در افراد مبتلا به پدوفیلیا مشاهده می‌شود.

داروهای ضد آندروژن (آنتی‌آندروژن‌ها): این داروها مانند سیپروترون استات و مدروکسی پروژسترون با کاهش سطح تستوسترون، میل جنسی را کاهش می‌دهند. این داروها به عنوان درمانی برای کاهش تمایلات جنسی در افراد پدوفیل استفاده می‌شوند. هدف این داروها کاهش انگیزه جنسی غیرطبیعی است.

داروهای ضد روان‌پریشی (آنتی‌سایکوتیک‌ها): در برخی موارد، داروهای ضد روان‌پریشی مانند هالوپریدول یا رسپریدون به‌منظور کاهش افکار و رفتارهای جنسی ناخواسته تجویز می‌شوند. این داروها ممکن است به کاهش تحریکات جنسی و تفکرات مختل کمک کنند.

درمان های دیگر

درمان‌های گروهی: در برخی موارد، درمان‌های گروهی می‌توانند به فرد کمک کنند تا با دیگران در موقعیت‌های مشابه ارتباط برقرار کند و از تجربه‌های آن‌ها بهره‌برداری کند. این نوع درمان‌ها می‌تواند به ایجاد احساس همدلی و مسئولیت‌پذیری کمک کند.

مشاوره خانواده: در صورتی که فرد در یک محیط خانوادگی ناپایدار یا در معرض مشکلاتی در روابط خانوادگی باشد، مشاوره به اعضای خانواده می‌تواند در حل مشکلات زمینه‌ای موثر باشد و حمایت عاطفی لازم را فراهم کند.

درمان های طولانی‌مدت

پدوفیلیا معمولاً به‌طور کامل قابل درمان نیست، اما با درمان‌های مداوم و حمایت‌های روان‌شناختی، افراد مبتلا می‌توانند رفتارهای خود را مدیریت کنند و به زندگی سالم‌تر و مناسب‌تری دست یابند. درمان ممکن است به‌طور مداوم ادامه یابد و نیاز به ارزیابی‌های منظم و بازنگری در روش‌های درمانی داشته باشد.

برای مشاوره و درخواست خدمات پزشکی و پرستاری در منزل با کارشناسان آرین طب تماس بگیرید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

آرین طب ارائه ارائه‌دهنده انواع خدمات پزشکی از جمله پزشک متخصص در منزل (قلب، ریه، داخلی و…) و انواع خدمات پرستاری و تزریقات در منزل

درمان پدوفیل در منزل

درمان‌های خانگی برای پدوفیلیا باید با احتیاط و تحت نظر متخصص انجام شود، زیرا این اختلال نیاز به درمان تخصصی دارد. با این حال، برخی روش‌ها وجود دارند که می‌توانند به افراد کمک کنند تا در خانه به مدیریت تمایلات خود بپردازند. این روش‌ها می‌توانند به‌عنوان مکمل درمان‌های حرفه‌ای عمل کنند، اما جایگزین درمان‌های تخصصی نخواهند بود.

مدیریت افکار و خودآگاهی

افراد مبتلا به پدوفیلیا می‌توانند تکنیک‌های خودآگاهی و مدیریت افکار را در منزل انجام دهند. این شامل تمرین‌هایی است که به فرد کمک می‌کند تا افکار جنسی نادرست خود را شناسایی کند و راهکارهای مقابله‌ای برای تغییر آن‌ها ایجاد کند. یکی از روش‌های رایج در این زمینه رفتار درمانی شناختی (CBT) است که می‌تواند به فرد کمک کند تا افکار غیرمنطقی خود را شناسایی و جایگزین کند.

تمرینات آرام سازی

تمرینات آرام‌سازی مانند مدیتیشن، تنفس عمیق یا یوگا می‌تواند به کاهش اضطراب و استرس کمک کند که در برخی افراد می‌تواند محرک تمایلات جنسی نادرست باشد. این تکنیک‌ها به فرد کمک می‌کنند تا تمرکز خود را از افکار غیرمطلوب به سمت آرامش و ذهن‌آگاهی هدایت کند.

محیط امن و کنترل شده

در منزل، باید از هرگونه محرک یا موقعیت‌هایی که ممکن است تمایلات غیرقانونی یا نادرست را تحریک کند، جلوگیری شود. این ممکن است شامل محدود کردن دسترسی به اینترنت، استفاده از فیلترهای آنلاین، و اجتناب از شرایط انزوا باشد که ممکن است فرد را در معرض تحریک قرار دهد.

پشتیبانی عاطفی از خانواده

خانواده‌ها می‌توانند به‌عنوان حمایت عاطفی مهم برای فرد عمل کنند. ایجاد یک محیط حمایتی در منزل می‌تواند کمک کند تا فرد احساس کند که از نظر احساسی و روانی حمایت می‌شود. این حمایت ممکن است شامل ارتباطات مثبت، نظارت بر فعالیت‌های روزانه، و ایجاد ارتباطی سالم و همدلانه باشد.

تکنیک های مقابله‌ای

ایجاد استراتژی‌های مقابله‌ای برای زمانی که فرد با تمایلات جنسی نادرست مواجه می‌شود، می‌تواند مفید باشد. این استراتژی‌ها ممکن است شامل انجام فعالیت‌های دیگر مانند ورزش، مطالعه یا مشغول شدن به کارهای هنری باشد که ذهن را از افکار جنسی منحرف کند.

پیشگیری از پدوفیل

پیشگیری از پدوفیلیا نیازمند رویکردهایی چندجانبه است که می‌تواند شامل اقدامات فردی، اجتماعی، و قانونی باشد. در ابتدا، آگاهی و آموزش به والدین، معلمان و جامعه درباره علائم و خطرات پدوفیلیا می‌تواند به شناسایی زودهنگام رفتارهای مشکوک و جلوگیری از گسترش آنها کمک کند. آموزش به کودکان از سنین پایین درباره مرزهای جسمی، حریم خصوصی و نحوه گزارش رفتارهای نادرست می‌تواند نقش مؤثری در پیشگیری ایفا کند.

شناسایی زودهنگام و درمان اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب یا مشکلات شخصیتی که ممکن است فرد را در معرض ابتلا به پدوفیلیا قرار دهد، بسیار مهم است. درمان‌های روان‌شناختی مانند رفتار درمانی شناختی (CBT) می‌توانند به فرد کمک کنند تا افکار و رفتارهای نادرست خود را شناسایی و اصلاح کند. همچنین، برخی از درمان‌های دارویی که میل جنسی را کاهش می‌دهند، می‌توانند به افراد کمک کنند تا تمایلات جنسی غیرطبیعی خود را کنترل کنند.

ایجاد محیط‌های حمایتی سالم در خانواده و جامعه نیز می‌تواند به پیشگیری از این اختلال کمک کند. وجود روابط مثبت و حمایت از افراد در برابر فشارهای روانی و اجتماعی می‌تواند باعث کاهش خطر بروز رفتارهای نادرست شود. همچنین، محدود کردن دسترسی به محتوای غیراخلاقی در اینترنت و نظارت بر رفتارهای آنلاین می‌تواند در جلوگیری از تحریک تمایلات جنسی نادرست مؤثر باشد.

در نهایت، مداخلات قانونی مانند نظارت بر افرادی که پیشینه جنسی دارند و ایجاد برنامه‌های آموزشی برای آگاهی از خطرات پدوفیلیا در جوامع می‌تواند نقش بزرگی در پیشگیری از سوءاستفاده‌های جنسی از کودکان داشته باشد. این اقدامات می‌توانند باعث ایجاد یک محیط امن‌تر برای کودکان شوند و خطر ابتلا به پدوفیلیا را کاهش دهند.

عوارض پدوفیل

پدوفیلیا می‌تواند عوارض جدی برای فرد مبتلا و دیگران به همراه داشته باشد. این عوارض به صورت روانی، اجتماعی، قانونی و جسمی نمایان می‌شوند.

عوارض برای فرد مبتلا

• مشکلات روانی: اضطراب، افسردگی و احساس گناه به دلیل تمایلات جنسی نادرست.
• انزوا اجتماعی: فرد ممکن است از ترس افشا شدن از دیگران دوری کند و تنها بماند.
• مشکلات شغلی: ترس از برملا شدن تمایلات می‌تواند مانع از داشتن روابط اجتماعی سالم شود.

عوارض قانونی

پدوفیلیا در بسیاری از کشورها جرم است و فرد مبتلا ممکن است به زندان، جریمه و مجازات‌های سنگین دچار شود.

عوارض برای قربانیان

• آسیب‌های روانی: کودکانی که مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند ممکن است با مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی مواجه شوند.
• آسیب‌های جسمانی: سوءاستفاده جنسی ممکن است باعث آسیب‌های جسمانی و بیماری‌های مقاربتی شود.

عوارض اجتماعی

پدوفیلیا می‌تواند باعث افزایش ترس و نگرانی در جامعه و کاهش احساس امنیت عمومی شود.

جمع بندی

پدوفیلیا اختلالی پیچیده و خطرناک است که می‌تواند به آسیب‌های روانی، جسمانی و اجتماعی برای فرد مبتلا و دیگران منجر شود. قربانیان این اختلال دچار مشکلات بلندمدت روانی و جسمانی خواهند شد، و فرد مبتلا نیز ممکن است با عواقب قانونی و روانی سنگینی روبرو شود. پیشگیری، شناسایی زودهنگام و درمان مناسب این اختلال می‌تواند به کاهش آسیب‌های ناشی از آن کمک کند.

سوالات متداول

شما می‌توانید در آرین طب خدمات پزشکی و پرستاری در منزل دریافت کنید.

برخی از خدمات ما شامل ویزیت پزشک متخصص در منزل، سونوگرافی در منزل، رادیولوژی در منزل، طب سوزنی در منزل، مشاوره روانشاسی و تغذیه در منزل است.

برای مشاهده همه سرویس های ما به صفحه خدمات مراجعه کنید.

رزرو نوبت و هماهنگی: ۰۹۱۲۰۴۴۶۳۰۸

برای رزرو خدمات پزشکی یا پرستاری در منزل فرم زیر را پر کنید: